Na ilustracji ukazany jest schemat pod tytułem wolność jednostki w filozofii Hegla. Składa się on z trzech kolumn. Kolumna pierwsza nosi tytuł: Możliwe postawy w odniesieniu do kwestii wolności i szczęścia jednostki. Ukazane są tu dwie postawy: 1. Postawa pana. Opis interaktywny: W obliczu świadomości, że nie jest w stanie osiągnąć pełnego i trwałego szczęścia, skupia się na chwili obecnej. Przyjmuje postawę osoby żyjącej „tu” i „teraz”, jest panem samego siebie. Postawa występująca w duchu subiektywnym wraz z postawą niewolnika. Różnica polega tylko na tym która z nich w nim dominuje. 2. Postawa niewolnika. Opis interaktywny: Postawa człowieka załamanego w obliczu niemożliwości zachowania swej egzystencji i osiągnięcia trwałego szczęścia. Niewolnik załamuje się na skutek świadomości, że żadne z jego potrzeb i pragnień nie doczeka się trwałem realizacji. Postawa występująca w duchu subiektywnym wraz z postawą pana. Różnica polega tylko na tym która z nich w nim dominuje. Kolumna druga nosi tytuł: Możliwe rodzaje świadomości, jakie towarzyszą postawie pana i postawie niewolnika. W obrębie tej kolumny wskazanych jest pięć rodzajów świadomości: świadomość nieszczęśliwa, świadomość nikczemna, świadomość stoicka, świadomość sceptycka, świadomość pobożna. Opis interaktywny: 3. Świadomość nieszczęśliwa. Świadomość dotycząca niemożliwości zachowania własnej egzystencji (śmiertelności) i faktu, że żadne ludzkie potrzeby i pragnienia nigdy nie zostaną zaspokojone w sposób ostateczny. Świadomość nieszczęśliwa, pomimo pełnej wiedzy o tragicznym położeniu, stoi na straży przyjmowanych wartości i heroicznie staje w ich obronie. 4. Świadomość nikczemna. Świadomość typowa dla postawy niewolnika, który dąży do bezwzględnego zaspokajania swoich egoistycznych potrzeb. Dobro ogółu pozostaje dla niego nieistotne, liczy się własny zysk. Wyraża się w notorycznym pytani: „A co ja będę z tego miał?”, 5. Świadomość stoicka. Świadomość w pełni odkryta przez antyczny ruch filozoficzny, noszący tę samą nazwę. Wyraża się w przekonaniu, że szczęścia nie znajdziemy w świecie zewnętrznym, należy go zatem szukać w sobie. 6. Świadomość sceptycka. Świadomość reprezentowana przez antyczny ruch sceptyków. Opiera się na założeniu, że skoro nie można w sposób trwały zaspokoić swoich potrzeb i pragnień, należy się ich całkowicie wyzbyć, rezygnując tym samym z szukania szczęścia. 7. Świadomość pobożna. Świadomość wyrażająca wiarę, że po życiu doczesnym czekają nas bliżej nieznane zaświaty, stanowiące wieczną rekompensatę za doczesność. Rodzaj samooszukiwania się, że niemożliwość osiągnięcia permanentnego szczęścia w życiu będzie nam wynagrodzona po śmierci. Kolumna trzecia nosi tytuł: Przykłady rodzajów heroizmu, które musi przejawiać wolna jednostka. W obrębie tej kolumny wskazane są dwa typy heroizmu: heroizm poddaństwa i heroizm pochlebstwa. Opis interaktywny: 8. Heroizm poddaństwa. Gotowość dojrzałego człowieka do zrzeczenia się części swych praw, własnego szczęścia, a nawet poświęcenia życia dla dobra ogółu. W wyniku tego mechanizmu w procesie dziejowym powstaje naród, a jednostka jest w stanie ponieść śmierć za swą ojczyznę. 9. Heroizm pochlebstwa. Wyrażanie szacunku względem państwa, prawa i osób sprawujących władzę. Dobrowolna zgoda na wyrażanie poszanowania np. dla prezydenta, na którego się nie głosowało, dla partii rządzącej, choć jej postępowanie nie jest zgodne z naszymi przekonaniami. U Hegla stanowi ogólne prawo, bez którego państwo nie może istnieć.