10. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Chcesz, żebym Katarzynę zostawiła? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharz - A jak ty sobie to wyobrażasz? Tam nie ma miejsca w gospodarstwie. To nie jest wielka gospoda o trzech izbach. Jak my dwoje będziemy harować od rana do nocy, to może się wyżywimy, ale nie troje, to wykluczone. Katarzyna może sobie wóz zatrzymać. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharz - A jak ty sobie to wyobrażasz? Tam nie ma miejsca w gospodarstwie. To nie jest wielka gospoda o trzech izbach. Jak my dwoje będziemy harować od rana do nocy, to może się wyżywimy, ale nie troje, to wykluczone. Katarzyna może sobie wóz zatrzymać. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Kucharz stara się przekonać Matkę Courage, by zostawiła Katarzynę samą, ponieważ nie widzi dla niej miejsca w gospodarstwie, które mieliby razem prowadzić. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Myślałam sobie, że mogłaby w Utrechcie znaleźć męża. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharz - Koń by się uśmiał! Taka ma znaleźć męża? Niemowa i z tą blizną w dodatku! I jeszcze w tym wieku. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Nie gadaj tak głośno. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharz - Co jest, to jest, cicho czy głośno. I to także jest powód, dlaczego nie mogę jej mieć w gospodzie. Goście nie chcą się ciągle na coś takiego patrzeć. Tego im nie możesz brać za złe. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Stul pysk. Mówię ci, nie gadaj tak głośno. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharz - W probostwie jest światło. Możemy śpiewać. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny przeplata się z dialogiem sytuacyjnym. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Jakżeby ona mogła tak sama wędrować z tym wozem? Ona boi się wojny. To ponad jej siły. Ma widać złe sny, słyszę, jak jęczy nocami. Zwłaszcza po bitwach. Co tam widzi w swoich snach, nie wiem. Choruje na litość. Niedawno znowu znalazłam u niej schowanego jeża, któregośmy przejechali. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Wypowiedź Matki Courage służy charakterystyce Katarzyny, a także samej bohaterki, ukazując jej uczucia do córki. Fragment tekstu: Matka Courage - Jakżeby ona mogła tak sama wędrować z tym wozem? Ona boi się wojny. To ponad jej siły. Ma widać złe sny, słyszę, jak jęczy nocami. Zwłaszcza po bitwach. Co tam widzi w swoich snach, nie wiem. Choruje na litość. Niedawno znowu znalazłam u niej schowanego jeża, któregośmy przejechali. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Matka Courage, mimo swego cynizmu i wyrachowania, kocha Katarzynę i nie chce pozostawić córki na pastwę losu, choć propozycja Kucharza jest dla niej kusząca. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharz - Gospodarstwo jest za małe. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharz woła. Czcigodny panie, czeladzi i mieszkańcy domu! Odśpiewamy wam tutaj pieśń o Salomonie, Juliuszu Cezarze i innych wielkich umysłach, którym to nic nie pomogło. Abyście wiedzieli, że i my jesteśmy porządnymi ludźmi i dlatego ciężko nam zarobić na życie, szczególnie zimą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Zmiana adresata wypowiedzi.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Znał króla Salomona świat, Dni jego blask i cień. On poznał świata sens i ład, Narodzin swoich przeklął dzień. I całą marność świata zgadł. Do dziś czci jego mądrość lud! Lecz zanim dzień o zmierzchu zblakł, Już poznał świat tych zalet płód: Mądrość go urządziła tak! Szczęśliw, kto wolny od tych cnót. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Song wyrasta z sytuacji scenicznej i jest z nią ściśle związany. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Znał króla Salomona świat, Dni jego blask i cień. On poznał świata sens i ład, Narodzin swoich przeklął dzień. I całą marność świata zgadł. Do dziś czci jego mądrość lud! Lecz zanim dzień o zmierzchu zblakł, Już poznał świat tych zalet płód: Mądrość go urządziła tak! Szczęśliw, kto wolny od tych cnót. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Pomysł songu opiera się na odwróceniu wartości – cnoty cenione przez społeczeństwo prowadzą do zguby. Song jest zarazem aluzją do postawy Matki Courage, która zawsze była przekonana, że to właśnie cnoty jej dzieci (uczciwość Schweizerkasa, odwaga Eilifa) będą przyczyną ich zguby. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wszystkie cnoty są mianowicie niebezpieczne na tym świecie, Jak dowodzi ta oto piękna pieśń. Lepiej ich nie mieć, bo Wtedy ma się przyjemne życie i śniadanie, no powiedzmy Ciepłą zupę. Ja na przykład jej nie mam, a chciałbym ją Mieć, jestem żołnierzem, ale na co mi się zdała moja odwaga W tych wszystkich bitwach? – na nic, głoduję i lepiej by mi Było, gdybym robił w portki ze strachu i siedział w domu. No bo po co? (…) Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Ironia zawarta w songu i komentarzu jest dla widza wskazówką, jak należy interpretować Pieśń o królu Salomonie. Komentarz wzmacnia efekt – krytyka poprzez odwrócenie wartości, które powinien osądzić widz. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wszystkie cnoty są mianowicie niebezpieczne na tym świecie, Jak dowodzi ta oto piękna pieśń. Lepiej ich nie mieć, bo Wtedy ma się przyjemne życie i śniadanie, no powiedzmy Ciepłą zupę. Ja na przykład jej nie mam, a chciałbym ją Mieć, jestem żołnierzem, ale na co mi się zdała moja odwaga W tych wszystkich bitwach? – na nic, głoduję i lepiej by mi Było, gdybym robił w portki ze strachu i siedział w domu. No bo po co? (…) Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Kucharz przedstawia siebie jako dzielnego żołnierza. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Tu ludzie dziś w waszych wrót, Których nie skusił żaden grzech. Do dziś korzyści żadnej stąd. Niech rzuci coś w nasz pusty miech Ten, co posiada ciepły kąt! Nie tknął nas nigdy kłamstwa brud! Lecz zanim dzień o zmierzchu zblakł Już poznał świat tych zalet płód: Pobożność nad urządziła tak! Szczęśliw, kto wolny od tych cnót! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Song wyrasta z sytuacji scenicznej i jest z nią ściśle związany. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Tu ludzie dziś w waszych wrót, Których nie skusił żaden grzech. Do dziś korzyści żadnej stąd. Niech rzuci coś w nasz pusty miech Ten, co posiada ciepły kąt! Nie tknął nas nigdy kłamstwa brud! Lecz zanim dzień o zmierzchu zblakł Już poznał świat tych zalet płód: Pobożność nad urządziła tak! Szczęśliw, kto wolny od tych cnót! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Pomysł songu opiera się na odwróceniu wartości – cnoty cenione przez społeczeństwo prowadzą do zguby. Song jest zarazem aluzją do postawy Matki Courage, która zawsze była przekonana, że to właśnie cnoty jej dzieci (uczciwość Schweizerkasa, odwaga Eilifa) będą przyczyną ich zguby.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Głos (z góry) - Hej wy tam! Chodźcie na górę! Możecie dostać talerz zupy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Puenta sceny Warstwa formalna. Fragment tekstu: Głos (z góry) - Hej wy tam! Chodźcie na górę! Możecie dostać talerz zupy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Cyniczna pieść znajduje zrozumienie.

11. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Styczeń 1636. Wojska Cesarskie zagrażają ewangelickiemu miastu Halle. Kamienie zaczynają mówić. Matka Courage traci córkę i wędruje dalej samotnie. Daleko jeszcze do końca wojny. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Tekst odautorski streszcza wydarzenia, które - podobnie jak to miało miejsce wcześniej - nie mają wpływu na przebieg akcji ani na zmianę postawy głównej bohaterki. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Styczeń 1636. Wojska Cesarskie zagrażają ewangelickiemu miastu Halle. Kamienie zaczynają mówić. Matka Courage traci córkę i wędruje dalej samotnie. Daleko jeszcze do końca wojny. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Matka Courage traci swe ostatnie dziecko i zostaje całkiem sama, mimo to nie zmienia swego stosunku do wojny, nie dostrzegając prawdziwych przyczyn nieszczęść, które ją spotkały. Warstwa formalna. Fragment tekstu: (...) Chłopka - Módl się biedne stworzenie, módl się! Nie możemy nic poradzić przeciw tej krwawej rzezi. Mówić wprawdzie nie umiesz, ale modlić się przecież możesz. On cię usłyszy, chociaż cię nikt nie słyszy. Pomogę Ci. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Modlitwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: (...) Chłopka - Módl się biedne stworzenie, módl się! Nie możemy nic poradzić przeciw tej krwawej rzezi. Mówić wprawdzie nie umiesz, ale modlić się przecież możesz. On cię usłyszy, chociaż cię nikt nie słyszy. Pomogę Ci. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Chłopi są bierni i bezradni, nie chcą podjąć aktywnej próby zapobieżenia rzezi miasta, zamiast tego uciekają się do modlitwy. Brecht nie idealizuje tutaj żadnej klasy społecznej, ukazując wpływ, jaki na ludzi wywiera wojna i niesprawiedliwe stosunku społeczne. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wszyscy klękają. Katarzyna klęka z chłopami. Modlitwa Ojcze nasz, któryś jest w niebiesiech, wysłuchaj naszej modlitwy, nie daj miastu zginąć wraz z wszystkimi, co w nim śpią i nic nie przeczuwają. Obudź ich, ażeby wstali i weszli na mury i zobaczyli, jak nadciągają ku nim z włóczniami i armatami, nocą przez łąki w dół po zboczu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Modlitwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Zwraca się do Katarzyny - Strzeż matki naszej i uczyń, żeby strażnik nie spał, ale się ocknął, bo inaczej będzie za późno. Uratuj też szwagra naszego, który jest tam z czworgiem dzieci, nie daj im zginąć, one są niewinne i nie wiedzą o niczym. Do Katarzyny, która jęczy - Najmłodsze nie ma jeszcze dwóch lat, a najstarsze zaledwie siedem. Katarzyna wstaje jak błędna - Ojcze nasz, wysłuchaj nas, Ty jeden możesz nam pomóc, bo zginiemy; jesteśmy słabi, nie mamy włóczni ani nic, nie możemy się na nic ważyć i jesteśmy w Twoim ręku wraz z naszym bydłem i całym naszym obejściem; i także to miasto, ono jest w Twoim ręku, a wróg stoi pod murami z wielką potęgą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Słowa chłopki sugestywnie przedstawiają niebezpieczeństwo, jakie grozi jej bliskim, motywują Katarzynę do działania. Fragment tekstu: Zwraca się do Katarzyny - Strzeż matki naszej i uczyń, żeby strażnik nie spał, ale się ocknął, bo inaczej będzie za późno. Uratuj też szwagra naszego, który jest tam z czworgiem dzieci, nie daj im zginąć, one są niewinne i nie wiedzą o niczym. Do Katarzyny, która jęczy - Najmłodsze nie ma jeszcze dwóch lat, a najstarsze zaledwie siedem. Katarzyna wstaje jak błędna - Ojcze nasz, wysłuchaj nas, Ty jeden możesz nam pomóc, bo zginiemy; jesteśmy słabi, nie mamy włóczni ani nic, nie możemy się na nic ważyć i jesteśmy w Twoim ręku wraz z naszym bydłem i całym naszym obejściem; i także to miasto, ono jest w Twoim ręku, a wróg stoi pod murami z wielką potęgą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Katarzyna w przeciwieństwie do biernych chłopów, którzy nie robią nic, by uratować swych bliskich, jako jedyna decyduje się działać w obronie ludzi, których nawet nie zna.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna przemknęła się niepostrzeżenie do wozu, wyjęła coś z niego, schowała pod fartuch i wdrapuje się po drabinie na dach. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Katarzyna po raz pierwszy w sztuce staje się postacią aktywną, działającą, która ma wpływ na sytuację. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna przemknęła się niepostrzeżenie do wozu, wyjęła coś z niego, schowała pod fartuch i wdrapuje się po drabinie na dach. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Katarzyna działa wbrew rodzinie, która po odmówieniu modlitwy czuje się usprawiedliwiona w swej bierności. Dziewczyna pokazuje im, jak niewiele trzeba, by pomóc zagrożonym mieszkańcom Halle. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Pamiętaj o dzieciach, które są zagrożone, a zwłaszcza o tych najmniejszych, o starcach, co ruszyć się nie mogą, i o wszelkim stworzeniu. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Stary chłop - I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcą, amen. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna, siedząc na dachu, zaczyna bić w bęben, który wyciągnęła spod fartucha. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Katarzyna po raz pierwszy w sztuce staje się postacią aktywną, działającą, która ma wpływ na sytuację. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna, siedząc na dachu, zaczyna bić w bęben, który wyciągnęła spod fartucha. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Katarzyna działa wbrew rodzinie, która po odmówieniu modlitwy czuje się usprawiedliwiona w swej bierności. Dziewczyna pokazuje im, jak niewiele trzeba, by pomóc zagrożonym mieszkańcom Halle. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka - Jezu, co ona tam robi? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dialog sytuacyjny. Krótkie, urywane zdania wykrzyknikowe i częste zmiany adresata wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka - Jezu, co ona tam robi? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Chłopi, którzy biernie przyglądali się zbliżaniu się nieprzyjacielskich wojsk do miasta, stają się niezwykle aktywni, gdy niebezpieczeństwo zaczyna grozić ima samym. Czyn Katarzyny obnaża tchórzostwo Chłopów, którzy modlą się o ocalenie mieszkańców Halle, w tym swoich krewnych. Kiedy dziewczyna stara się pomóc zagrożonym, paradoksalnie Chłopi robią wszystko, by jej w tym przeszkodzić, chociaż próbuje ona zrobić to, o co w swych modlitwach. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Stary chłop - Rozum straciła. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dialog sytuacyjny. Krótkie, urywane zdania wykrzyknikowe i częste zmiany adresata wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Stary chłop - Rozum straciła. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Chłopi, którzy biernie przyglądali się zbliżaniu się nieprzyjacielskich wojsk do miasta, stają się niezwykle aktywni, gdy niebezpieczeństwo zaczyna grozić ima samym. Czyn Katarzyny obnaża tchórzostwo Chłopów, którzy modlą się o ocalenie mieszkańców Halle, w tym swoich krewnych. Kiedy dziewczyna stara się pomóc zagrożonym, paradoksalnie Chłopi robią wszystko, by jej w tym przeszkodzić, chociaż próbuje ona zrobić to, o co w swych modlitwach. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka - Ściągnij ją na dół, prędko! Stary podbiega do drabiny, ale Katarzyna wciąga ją na dach. Sprowadzi na nas nieszczęście. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dialog sytuacyjny. Krótkie, urywane zdania wykrzyknikowe i częste zmiany adresata wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka - Ściągnij ją na dół, prędko! Stary podbiega do drabiny, ale Katarzyna wciąga ją na dach. Sprowadzi na nas nieszczęście. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Chłopi, którzy biernie przyglądali się zbliżaniu się nieprzyjacielskich wojsk do miasta, stają się niezwykle aktywni, gdy niebezpieczeństwo zaczyna grozić ima samym. Czyn Katarzyny obnaża tchórzostwo Chłopów, którzy modlą się o ocalenie mieszkańców Halle, w tym swoich krewnych. Kiedy dziewczyna stara się pomóc zagrożonym, paradoksalnie Chłopi robią wszystko, by jej w tym przeszkodzić, chociaż próbuje ona zrobić to, o co w swych modlitwach. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Stary chłop - Przestań natychmiast bębnić, ty kaleko! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dialog sytuacyjny. Krótkie, urywane zdania wykrzyknikowe i częste zmiany adresata wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Stary chłop - Przestań natychmiast bębnić, ty kaleko! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Chłopi, którzy biernie przyglądali się zbliżaniu się nieprzyjacielskich wojsk do miasta, stają się niezwykle aktywni, gdy niebezpieczeństwo zaczyna grozić ima samym. Czyn Katarzyny obnaża tchórzostwo Chłopów, którzy modlą się o ocalenie mieszkańców Halle, w tym swoich krewnych. Kiedy dziewczyna stara się pomóc zagrożonym, paradoksalnie Chłopi robią wszystko, by jej w tym przeszkodzić, chociaż próbuje ona zrobić to, o co w swych modlitwach. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka - Cesarskich na nas ściągnie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dialog sytuacyjny. Krótkie, urywane zdania wykrzyknikowe i częste zmiany adresata wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka - Cesarskich na nas ściągnie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Chłopi, którzy biernie przyglądali się zbliżaniu się nieprzyjacielskich wojsk do miasta, stają się niezwykle aktywni, gdy niebezpieczeństwo zaczyna grozić ima samym. Czyn Katarzyny obnaża tchórzostwo Chłopów, którzy modlą się o ocalenie mieszkańców Halle, w tym swoich krewnych. Kiedy dziewczyna stara się pomóc zagrożonym, paradoksalnie Chłopi robią wszystko, by jej w tym przeszkodzić, chociaż próbuje ona zrobić to, o co w swych modlitwach.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Stary Chłop (Szuka kamieni) - Ukamieniuje cię. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog sytuacyjny. Krótkie, urywane zdania wykrzyknikowe i częste zmiany adresata wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Stary Chłop (Szuka kamieni) - Ukamieniuje cię. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Chłopi, którzy biernie przyglądali się zbliżaniu się nieprzyjacielskich wojsk do miasta, stają się niezwykle aktywni, gdy niebezpieczeństwo zaczyna grozić im samym. Czyn Katarzyny obnaża tchórzostwo Chłopów, którzy modlą się o ocalenie mieszkańców Halle, w tym swoich krewnych. Kiedy dziewczyna stara się pomóc zagrożonym, paradoksalnie Chłopi robią wszystko, by jej w tym przeszkodzić, chociaż stara się ona zrobić to, o co w swych modlitwach prosili Boga. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka Czy nie masz litości? Nie masz serca? Jesteśmy zgubieni, jak nas odkryją! Zarżną nas. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Chłopi, którzy biernie przyglądali się zbliżaniu się nieprzyjacielskich wojsk do miasta, stają się niezwykle aktywni, gdy niebezpieczeństwo zaczyna grozić im samym. Czyn Katarzyny obnaża tchórzostwo Chłopów, którzy modlą się o ocalenie mieszkańców Halle, w tym swoich krewnych. Kiedy dziewczyna stara się pomóc zagrożonym, paradoksalnie Chłopi robią wszystko, by jej w tym przeszkodzić, chociaż stara się ona zrobić to, o co w swych modlitwach prosili Boga. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna, wpatrzona w dal w stronę miasta, bębni dalej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka Do Starego - Od razu ci mówiłem, żeby nie wpuszczać tego tałatajstwa w obejście. Co ją to obchodzi, że nam ostatnie bydlę zabiorą. Chorąży Przybiega z żołnierzami i z Młodym Chłopem - Zatłukę was! Chłopka - Panie oficerze, my niewinni, ona się tam wdrapała. To obca. Chorąży – musimy chałupę podpalić. Musimy wykurzyć ich wszystkich. Stary chłop - To nic nie pomoże, panie dowódco. Jak tam w mieście zobaczą ogień, będą już wiedzieli.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna znów przysłuchuje się, bębniąc. Teraz śmieje się. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Znaki teatralne – gesty i mimika. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna znów przysłuchuje się, bębniąc. Teraz śmieje się. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Katarzyna reaguje na wszystko, co się wokół niej dzieje, jest świadoma sytuacji, konsekwentnie nie przestaje jednak bębnić. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chorąży - Popatrz śmieje się z nas. Nie wytrzymam dłużej. Zastrzelę ją, choćbym wiedział, że wszystko zepsuję. Dawać tu rusznicę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dwaj żołnierze wybiegają. Katarzyna bębni dalej (…) Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Katarzyna reaguje na wszystko, co się wokół niej dzieje, jest świadoma sytuacji, konsekwentnie nie przestaje jednak bębnić. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Młody chłop (…) Wal dalej! Inaczej wszyscy zginą! Wal dalej! Wal dalej… Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Młody Chłop jako jedyny ma odwagę poprzeć Katarzynę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jeden z Żołnierzy rzuca go na ziemię i dźga go włócznią. Katarzyna zaczyna płakać, ale bębni dalej. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Katarzyna reaguje na wszystko, co się wokół niej dzieje, jest świadoma sytuacji, konsekwentnie nie przestaje jednak bębnić. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłopka - Nie tłuczcie go po plecach! Na litość boską, zabijecie go! Warstwa formalna. Fragment tekstu: Przybiegają Żołnierze z rusznicą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Ruch sceniczny i krótkie wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Drugi Żołnierz - Pułkownik ma pianę na ustach, panie chorąży. Pójdziemy wszyscy pod sąd polowy. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chorąży - Ustawiaj! Ustawiaj! Woła w górę, podczas gdy ustawiają rusznicę na widełkach. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Ruch sceniczny i krótkie wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Woła w górę, podczas gdy ustawiają rusznicę na widełkach. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Determinacja Katarzyny jest tak wielka, że nawet groźba utraty życia nie jest w stanie sprawić, by przestała bębnić

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Powtarzam po raz ostatni: Przestań bębnić! Warstwa formalna. Fragment tekstu: Katarzyna płacząc, bębni z całych sił. Fragment tekstu: Ognia! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Ruch sceniczny i krótkie wypowiedzi dynamizują scenę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Żołnierze strzelają. Katarzyna trafiona, uderza jeszcze kilka razy w bęben i potem osuwa się z wolna. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Katarzyna ginie, jednak jej ofiara przynosi oczekiwany skutek. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chorąży - Po krzyku! Warstwa formalna. Fragment tekstu: Lecz ostatnie uderzenia Katarzyny łączą się z odgłosem dział z miasta. Słychać w oddali bezładne bicie dzwonów na trwogę i grzmot dział. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Katarzyna ginie, jednak jej ofiara przynosi oczekiwany skutek. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Pierwszy Żołnierz Dopięła swego. (…) Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Katarzyna ginie, jednak jej ofiara przynosi oczekiwany skutek.

12. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Przedświt. Słychać bębny i piszczałki maszerujących wojsk, które się oddalają. Przed wozem siedzi Matka Courage nad córką. Obok stoi Chłop z Chłopką. (…) Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Dobrze, że usnęła. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog sytuacyjny. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Dobrze, że usnęła. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Matka Courage czuje żal z powodu śmierci córki, wie jednak, że śmierć przyniosła kres cierpieniom Katarzyny. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłop i chłopka - Ona nie śpi, Zrozumcie to. Już po niej. I na was czas już wyruszyć. Tu są wilki, a co jeszcze gorsze – maruderzy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog sytuacyjny. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage (Wstaje) - Tak. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog sytuacyjny. Matka Courage Odchodzi, przynosi z wozu płachtę i przykrywa nią zmarłą (…) Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Uczucia bohaterki zostały ukazane poprzez gesty. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chłop - O nią się już zatroszczymy, żeby dać jej porządny pochówek. Możecie się o to nie kłopotać. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Chłopi chcą jak najszybciej pozbyć się Matki Courage. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Macie tu trochę grosza na koszta. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wprzęga się do swego wozu Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Znaczące gesty.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jeszcze jeden pułk przechodzi w głębi z muzyką piszczałek i bębnów. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Hola, zabierzcie mnie ze sobą! Rusza wozem. Słychać śpiew - Człowieku wstań! Już wiosna znów. Topnieje śnieg. Kto padł, to padł. A kto swój łeb Mógł unieść zdrów. Ten znów wybiera się w świat. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Bohaterka nie zmienia się w toku akcji Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jeszcze jeden pułk przechodzi w głębi z muzyką piszczałek i bębnów. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Matka Courage - Hola, zabierzcie mnie ze sobą! Rusza wozem. Słychać śpiew - Człowieku wstań! Już wiosna znów. Topnieje śnieg. Kto padł, to padł. A kto swój łeb Mógł unieść zdrów. Ten znów wybiera się w świat. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Matka Courge nie potrafi wyciągnąć wniosków z nieszczęść, jakie ja spotkały. Nawet kiedy pozostaje sama, nadal nie rezygnuje ze swej profesji, która nie przyniosła jej nic prócz cierpienia. Bohaterka nie potrafi zrozumieć i właściwie ocenić sytuacji.