Ilustracja interaktywna. Ilustracja przedstawia scenę z bitwy, żołnierze walczą na rozległym terenie obok wielkiego wiatraka. Na ziemi widać leżące ciała i martwe konie. W kilku miejscach bitwy widać ogień i unosi się dym. Niebo nad polem bitwy jest zachmurzone. Na ilustracji jest zielona strzałka z punktami. Elementy ilustracji interaktywnej: 1. I koalicja antyfrancuska (1792–1797) powstała głównie w celu obalenia rewolucyjnej Republiki Francuskiej i niedopuszczenia do tego, aby idee rewolucyjne rozpowszechniły się w Europie. Uczestniczyły w niej niektóre państwa europejskie: Anglia (która brała też udział we wszystkich następnych koalicjach), Austria, Prusy, Republika Zjednoczonych Prowincji Niderlandów (Holandia) i Hiszpania. Do wybuchu otwartego konfliktu doszło w roku 1792, gdy Francja wypowiedziała wojnę Austrii., 2. We Francji ogłoszono pierwszy w historii pobór do wojska, a do obrony Paryża napływali ochotnicy z całego kraju. Wówczas powstała Marsylianka, czyli marsz wojenny Armii Renu skomponowany w trakcie działań wojennych między armią rewolucji a wojskami austriacko-pruskimi., 3. Po aresztowaniu, a następnie ścięciu na gilotynie króla Francji Ludwika XVI (w styczniu 1793 roku) do I koalicji przystąpiły kolejne państwa: Hiszpania, Republika Zjednoczonych Prowincji, Neapol i Anglia., 4. W czerwcu 1793 r. doszło do przejęcia władzy przez jakobinów. Pełnię władzy wykonawczej miał Komitet Ocalenia Publicznego. Podstawowym zadaniem Komitetu było zwycięstwo nad I koalicją. Dyktatura jakobinów trwała do lipca 1794 r., 5. Sytuacja na frontach była poważna. Wojska koalicji odnosiły zwycięstwa. Francja utraciła Belgię (którą zajęła wcześniej). Na przełomie 1793 r./1794 r. po wzmocnieniu rewolucyjnych armii francuskich udało się powstrzymać ofensywę wojsk koalicji, wojska francuskie ponownie zajęły terytorium Belgii., 6. Rządy jakobinów budziły coraz większe niezadowolenie wśród ludności. Robespierre wśród swoich współpracowników widział kolejne „spiski”, czym potęgował nieufność. W dniu 9 thermidora (27 lipca) 1794 r. Maksymilian Robespierre i jego zwolennicy zostali obaleni przez Konwent Narodowy [widżet: Komitet Narodowy - zgromadzenie prawodawcze w okresie rewolucji francuskiej wyłonione w roku 1792.]. W dniu 10. thermidora (28 lipca) 1794 roku postawiono triumwirat w stan oskarżenia, a 11.thermidora (29 lipca) 1794 r. około kilkudziesięciu przywódców jakobińskich wraz z M. Robespierrem (Szefem Komitetu Ocalenia Publicznego)., 7. We wrześniu 1795 (III roku) roku uchwalona została kolejna (22 sierpnia 1795 r.) konstytucja w rewolucyjnej Francji. Zachowano w niej trójpodział władzy. W myśl tej konstytucji władzę ustawodawczą miał sprawować dwuizbowy parlament: Rada Pięciuset (deputowani, którzy ukończyli co najmniej 30 lat) i Rada Starszych( każdy musiał mieć ukończone 40 lat) - po rozwiązaniu Konwentu Narodowego, a władzę wykonawczą pięcioosobowy Dyrektoriat (5.Dyrektorów) - pięcioosobowy rządowy organ egzekutywy, który reprezentował interesy burżuazji., 8. Pierwsze lata rządów Dyrektoriatu przyniosły uspokojenie nastrojów i pewną wewnętrzną stabilność polityczną, W kolejnych natomiast objawiły się: nieudolność administracji z niekompetentnymi urzędnikami, problemy finansowe państwa oraz wysokie ceny i inflacja. Natomiast przez cały okres możliwe były błyskotliwe kariery zdolnych młodych ludzi. Widoczne było to szczególnie w armii. Za jednego z nich można uznać Napoleon Bonaparte, który wrócił do łask (po upadku jakobinów), po krótkim pobycie w więzieniu i braku przydziału do wojska., 9. W okresie Dyrektoriatu Francja odnosiła sukcesy na froncie z I koalicją. Wynikiem sukcesów był zawarty traktat pokojowy (w Bazylei) z Prusami w roku 1795 (zajęte były III rozbiorem Polski).W tym samym roku Francja zawarła pokój z Holandią (Francja założyła tam marionetkowe państwo – Republikę Batawską) oraz Hiszpanią. Koalicja pomniejszyła się o Prusy, Holandię i Hiszpanię, ale przeciwko Francji walczyły nadal Wielka Brytania i Austria. Wojny z Austrią toczyły się głównie na zachodzie Niemiec oraz na Półwyspie Apenińskim., 10. W wojnie z Wielką Brytanią Francja chciał osłabić Wielka Brytanię poprzez nieudaną ingerencję w Irlandii. W wojnie z Austrią, prowadzonej na terenie Włoch, Francja zaczęła odnosić sukcesy. Sukcesy te były zasługą Napoleona Bonaparte. W 1797 roku, w Campo Formio został podpisany traktat pokojowy z Austrią. Podpisał go Napoleon Bonaparte, stawiając Dyrektoriat przed faktem dokonanym. Uznaje się, że tym samym, nastąpił rozpad I koalicji antyfrancuskiej, ponieważ na polu walki pozostała już tylko Wielka Brytania.