czas rozpadu połowy ilości izotopu promieniotwórczego, charakterystyczny dla każdego izotopu promieniotwórczego

odmiany tego samego pierwiastka, które mają jednakową liczbę atomową (liczbę protonów w jądrze) i różną liczbę masową (liczbę neutronów w jądrze)

izotopy, których jądra samorzutnie zmieniają swą strukturę i emitują promieniowanie

zdolność do spontanicznej emisji promieniowania przez jądro atomowe lub produkt

przemiana nietrwałego izotopu, w której może powstać izotop tego samego bądź innego pierwiastka, której towarzyszy emisja promieniowania

przemiana trwałego izotopu poprzez bombardowanie go cząstkami materii (protony, neutrony), w wyniku którego następuje rozpad atomu z emisją promieniowania

jednostka tzw. dawki efektywnej promieniowania jonizującego; obrazuje całkowite narażenie organizmu zarówno przy równomiernym, jak i nierównomiernym napromienieniu narządów i tkanek