Obraz przedstawia dwóch mężczyzn. Mężczyzna stojący twarzą na wprost widza to Faust. Jest ukazany jako starzec, z długą, siwą brodą. Jest ubrany na czarno. W lewej dłoni trzyma zwiniętą kartkę papieru. Za jego plecami, odwrócony lewym profilem do widza, stoi Mefistofeles. Ma demoniczny wygląd. Przygląda się Faustowi. Jest ubrany na czerwono. Opis punktów: 1. Najważniejsi bohaterowie. Doktor Faust „Przestudiowałem wszystkie fakultety ,Ach, filozofię, medycynę, prawo i w teologię też, niestety, Do dna samegom wgryzł się pracą krwawą –I jak ten głupiec u mądrości wrót stoję – tyle wiem, com wiedział wprzód”. Rysunek przedstawia mężczyznę, który przeprowadza jakieś doświadczenie chemiczne. Faust i Homonoculus, obrazek z XIX w. Faust to główny bohater dramatu Goethego. Jest on starym mędrcem, który w ciągu długiego życia posiadł całą wiedzę dostępną człowiekowi. Studiował różne dziedziny wiedzy: filozofię, medycynę, prawo, teologię, lecz ciągle czuł niedosyt. Im więcej czasu poświęcał na naukę, tym silniej odczuwał jej granice. Zawiedziony swoimi możliwościami, żył w poczuciu beznadziejności i pustki. Jedyną szansę dla poznania niedostępnej dla siebie wiedzy widział w czarnej magii. Dla zrealizowania swoich pragnień był gotów poświęcić wszystko i nie zawahał się zaprzedać duszy diabłu. Dzięki pomocy Mefistofelesa stał się wędrowcem w czasie i przestrzeni, szukającym szczęścia i spełnienia wielkich ambicji. Po pewnym czasie znalazł się u szczytu potęgi – stał się władcą zbudowanego przez siebie państwa. Faust ostatecznie osiągnął szczęście i odnalazł poczucie spełnienia. 2. Najważniejsi bohaterowie. Mefistofeles „Jam częścią tej siły, Która zawsze na złe godzi, A przecie wciąż dobro rodzi". Zdjęcie przedstawia aktora odgrywającego rolę Mefistofelesa. Mężczyzna jest w sile wieku. Ma demoniczny wygląd, szalone spojrzenie. Trzyma prawą rękę uniesioną w górę. Licencja: domena publiczna. Fiodor Chaliapine jako Mefistofeles w operze Faust. Mefistofeles to diabeł – duch ciemności. W dramacie pojawia się pod różnymi postaciami, z łatwością zmieniając swój wygląd zależnie od okoliczności. Początkowo przybiera postać psa – czarnego pudla, później wędrownego nauczyciela. Zakłada się z Bogiem o duszę doktora Fausta, którego chce poddać próbie. Mefistofeles jest diabłem inteligentnym i wykształconym, dowcipnym i ironicznym. Przewrotny i fałszywy sprowadza na Fausta nieszczęścia. Sprawia, że wszelkie działania starego mędrca kończą się tragicznie. Pomimo swej przebiegłości ostatecznie przegrywa walkę o duszę Fausta, choć ma do niej prawo. 3. Najważniejsi bohaterowie. Małgorzata. Zdjęcie przedstawia aktorkę odgrywającą rolę Małgorzaty w Fauście. To młoda kobieta. Ma długie włosy zaplecione w warkocz. Ubrana jest w białą suknię z czarnymi wstążkami. Licencja: domena publiczna. Caroline Carvalho jako Małgorzata w operze Faust. Czternastoletnia piękna, skromna i pobożna panna. Naiwna i niewinna Małgorzata nie potrafi oprzeć się urokowi Fausta, zakochuje się w nim i ulega zgubnej namiętności. Pośrednio przyczynia się do śmierci matki i brata. Zhańbiona przez Fausta, który nie został jej mężem, zabija dziecko, będące owocem ich grzesznego związku. Zostaje wtrącona do więzienia i popada w obłęd. Dziewczyna pokornie przyjmuje wyrok śmierci i postanawia ponieść konsekwencje swoich czynów. Przed śmiercią powierza swoją duszę Bogu, dzięki czemu zostaje zbawiona. Po śmierci dostaje się do nieba, gdzie zostaje Pokutnicą i wyjednuje u Matki Bożej miłosierdzie dla umierającego Fausta. 4. Najważniejsze wydarzenia. Część I Prolog w niebie: Zakład Boga i Mefistofelesa o duszę Fausta. Ilustracja przedstawia plakat filmowy. Widać na nim postać Mefistofelesa i Fausta. Obaj stoją naprzeciw Małgorzaty. Licencja: domena publiczna. Amerykański plakat do filmu Faust, 1926. Zakład z diabłem: Faust podpisuje cyrograf, zgodnie z którym Mefistofeles ma mu pomagać i zapewnić życie pełne wrażeń. Jeśli Faust osiągnie stan wielkiego szczęścia i wypowie słowa: „trwaj, chwilo, jesteś piękna”, diabeł zabierze jego duszę. Obraz przedstawia diabła, który stoi z rozpostartymi ramionami na wprost Fausta. Ten próbuje się przed nim bronić. Obraz przedstawia scenę rodzajową w ogrodzie. Nieopodal drzew stoi mężczyzna. Zagaduje młodą kobietę. W drugiej części ogrodu przechadza się para: kobieta i mężczyzna. Licencja: domena publiczna. Ogród Margeurite w akcie 3 opery Faust Gounoda, 1859. Nowe życie: Dzięki pomocy Mefistofelesa Faust odzyskuje młodość i zdobywa miłość pięknej Małgorzaty. Historia kończy się tragicznie. Dziewczyna zachodzi w ciążę i przerażona topi swoje nowo narodzone dziecko. Zostaje skazana na śmierć jako dzieciobójczyni. Faust próbuje ją ratować, lecz Małgorzata popada w obłęd i traktuje śmierć jako wybawienie. Faust pozostawia ją i oddala się z szatanem. 5. Najważniejsze wydarzenia. Część II Wędrówka w czasie i przestrzeni: Faust dzięki pomocy diabła podróżuje w czasie i przestrzeni. Początkowo poznaje mitologiczny świat grecki, następnie powraca do swoich czasów i pragnie stworzyć idealne państwo, w którym panowałaby wolność. Obraz przedstawia walkę diabła z Faustem. Diabeł, kościotrupy i węże osaczają Fausta. On próbuje się bronić. Wellcome Images, licencja: CC BY 4.0, commons.wikimedia.org. Spotkanie diabła i doktora Fausta, ilustracja z książki Zbawienie: Umierający Faust słucha odgłosów pracy ludzi osuszających bagno, by stworzyć żyzny obszar pod uprawy. Wysiłek robotników i ich walka o lepszy świat sprawiają, że czuje się gotowy wypowiedzieć słowa „trwaj, chwilo, jesteś piękna”. Mefistofeles jest pewny, że zyska duszę bohatera, lecz aniołowie wyrywają Fausta złym siłom: „zbawion być może, kto się dążeniem wieczystym trudzi”. Faust zostaje zbawiony., 6. Kompozycja utworu 1. Kompozycja dzieła jest otwarta – Faust składa się z luźno ze sobą powiązanych scen o różnorodnej tematyce. 2. Utwór ma charakter synkretyczny, łączy fragmenty epickie i liryczne oraz partie dramatyczne. 3. Goethe odrzucił klasyczną zasadę trzech jedności (miejsca, czasu i akcji). Czas akcji obejmuje trzy tysiące lat, wydarzenia rozgrywają się w różnych miejscach, zarówno w świecie realnym, jak i nadprzyrodzonym. W dramacie splatają się różne wątki. 4. W utworze przenikają się dwa plany: realny i fantastyczny (nadprzyrodzony). Obraz przedstawia plakat teatralny. Jest na nim ukazany Faust, a za jego plecami czerwony diabeł z rogami, który trzyma przed Faustem lustro. Licencja: domena publiczna Plakat. Faust Goethego (Amsterdam), reż. Willem Royaards, 1918.