Plansza o tytule ,,Sposoby oznaczania materiałów archiwalnych''. Wszystkie nagrania zamieszczone w materiale są tożsame z treścią.

W punkcie 1 znajduje się Logotyp Archiwum Państwowego. Grafika przedstawia symbol kwadratu w kolorze brązowym, w który wpisany jest biało-czerwony prostokąt. Poniżej duży napis "archiwa państwowe".

2. Stemple własnościowe archiwum.
Oznaczenia własnościowe należy wykonywać wyłącznie za pomocą stempli metalowych i tuszy pigmentowych (specjalne tusze do stempli metalowych) odpornych na wodę. Przy wyborze tuszu do pieczętowania należy zasięgnąć porady – w ;Centralnym Laboratorium Konserwacji Archiwaliów lub pracowni konserwacji, jeśli taka działa w lokalnym archiwum państwowym.

3. Paginacja. Numerowanie stron/kart powinno być wykonywane w jak najprostszy sposób, przy pomocy miękkiego ołówka (B), przyciskając go lekko tak, aby uniknąć wgnieceń. Przy paginowaniu akt współczesnych dopuszcza się użycie numeratora po konsultacji z konserwatorem. Warunkiem jest zastosowanie numeratora z tuszem pigmentowym, odpornym na wodę.

W punkcie 4 znajduje się dokument archiwalny z naniesioną sygnaturą. Grafika przedstawia okładkę teczki z dokumentami. Strzałkami zostały zaznaczone znajdujące się na górze i na dole teczki numery "8221" oraz "375/37".

W punkcie 5 znajduje się Wyciąg z wykazu zmian. Grafika przedstawia zrzut ekranu ze strony internetowej. Na ekranie widoczne okno dodawania jednostki archiwalnej. Strzałkami zaznaczone dane jednostki: zbiór, seria, poziom opisu i sygnatura.

6. Sygnatury. Sygnatury także powinno się nanosić ołówkiem. Wszelkiego rodzaju naklejki i etykiety można umieszczać tylko i wyłącznie na opakowaniach ochronnych. Oznaczenia wykonane przy pomocy atramentu, różnego rodzaju pisaków i długopisów bardzo często pozostawiają trwały ślad i nie da się ich usunąć. Wiele rodzajów atramentów ma odczyn kwaśny. Tusze z pisaków i niektóre atramenty rozpuszczają się w wodzie, powodując powstawanie zacieków. Oznaczenie nimi wykonane może zostać całkowicie usunięte, np. w przypadku katastrof, takich jak powódź, pożar lub awaria instalacji wodnej. Celem sygnatury jest określenie w sposób jednoznaczny opisywanego obiektu I zaznaczenie związku pomiędzy nim, a jego lokalizacją fizyczną i strukturalną. Sygnatura pozwala jednoznacznie zidentyfikować każdy obiekt archiwalny niezależnie od jego formy i poziomu opisu.
Sygnatura składa się z: identyfikatora instytucji z zasobem archiwalnym i elementów identyfikujących obiekt w strukturze zasobu przechowawcy.
Sygnatura archiwalna to inaczej znak rozpoznawczy nadany jednostce archiwalnej lub jednostce inwentarzowej, określający jej miejsce w obrębie zespołu (zbioru) i umożliwiający jej zidentyfikowanie; zespół znaków wskazujących na aktualne miejsce przechowywania jednostki archiwalnej lub jednostki inwentarzowej, numer spisu akt/rok przekazania/kolejną pozycję, np. 1234/17/1.

W punkcie 7 znajduje się dokument archiwalny oznaczony stemplem własnościowym archiwum. Grafika przedstawia stronę dokumentu. Strzałką zaznaczono pieczątkę z podpisem w dolnym rogu strony.