Zwiększone stężenie tego hormonu obserwuje się po wystąpieniu czynnika stresowego. Hormon ten mobilizuje organizm do przeciwdziałania czynnikowi stresowemu przez zwiększenie stężenia glukozy we krwi i wzmożony rozkład lipidów. Chemicznie zalicza się do glikokortykoidów. O którym hormonie mowa?

Który z podanych hormonów produkowany jest przez korę nadnerczy?

Wapń jest kluczowym makroelementem w organizmie. Za regulację jego stężenia we krwi odpowiada wiele hormonów, takich jak: kalcytonina, parathormon, estradiol i niektóre mineralokortykoidy.

Melatonina to hormon produkowany przez szyszynkę, kojarzony głównie z kontrolowaniem rytmu snu i czuwania. Pełni on jednak również wiele innych funkcji, np. wpływa na aktywność gruczołów dokrewnych. W 1987 r. przeprowadzono badanie wpływu domięśniowych dawek melatoniny na wielkość i aktywność gonad, zależną od hormonu luteinizującego (LH) zmianę koloru upierzenia i dzioba oraz aktywność tarczycy u bengalika czerwonego (Estrilda amandava). Okazało się, że podanie melatoniny zahamowuje wzrost i aktywność zarówno gonad, jak i tarczycy. Po podaniu hormonu nie obserwowano też zależnej od LH sezonowej zmiany koloru upierzenia. Po podaniu zastrzyków z melatoniną obserwowano jednak zależną od LH zmianę barwy dzioba.

Joanna i Tomek przeczytali tekst do ćwiczenia nr 6, a następnie rozpoczęli dyskusję naukową. Joanna stwierdziła, że melatonina prawdopodobnie łączy się z receptorami znajdującymi się na komórkach gonad bengalików i dzięki temu moduluje ich aktywność. Założyła także, że melatonina zmienia powinowactwo LH do jego receptorów w komórkach różnych części ciała badanych ptaków. Tomek wywnioskował, że melatonina produkowana przez szyszynkę wykazuje powinowactwo do receptorów na przysadce, dzięki czemu zmniejsza produkcję LH i w konsekwencji wpływ tego hormonu na zabarwienie ciała bengalików.

Powyższy wykres przedstawia zależność stężeń tyroksyny (TIndeks dolny 4₄) i tyreotropiny (TSH) w organizmie człowieka.