Na rysunku zaprezentowano sposób działania ślimaka. Widoczna jest budowa ślimaka: błona podstawną oraz dwa okienka: owalne i okrągłe. Ślimak odbiera drgania, które są przetwarzane w impulsy elektryczne. Drgania są przenoszone z okienka owalnego do wnętrza ślimaka. Tam znajduje się wierzchołek ślimaka. Potem z wierzchołka wracają do okienka okrągłego. Na schemacie pokazano sposób, w jaki częstotliwość drgań oddziałuje na ślimaka. Dźwięk docierający do ucha w postaci fali akustycznej zostaje przekształcony w falę mechaniczną, a następnie przeniesiony na okienko owalne ucha wewnętrznego oraz struktury ślimaka. Drgania błony podstawnej i drgania układu kosteczek słuchowych przekazywane do ślimaka powodują drgania (wibracje) błony podstawnej. Komórki rzęsate na tej błonie falują pod wpływem wibracji błony. Wysokie częstotliwości dźwięku poruszają podstawą ślimaka, podczas gdy niskie częstotliwości jego wierzchołkiem. Sposób drgania płynu w ślimaku ma znaczenie dla procesu słyszenia.Na rysunku przedstawiono wartości częstotliwości. 20 000 herców odbierane jest przez podstawę ślimaka, natomiast 200 herców przez wierzchołek ślimaka. Czyli wysokie częstotliwości odbierane są przez podstawę ślimaka, a niskie przez wierzchołek.