Zwróć uwagę, że temperaturę topnienia oblicza się ze wzoru:

Tm = [2°C × (A + T) + 4°C × (G + C)],
gdzie A + T oznacza sumę adenin i tymin w sekwencji, a G + C to suma guanin i cytozyn.

Tm = 2°C × 11 + 4°C × 9 = 58°C

Temperatura topnienia dla tego startera wynosi 58°C.

Zastanów się, w jakiej temperaturze odbywa się PCR i jaki ma to wpływ na poszczególne składniki mieszaniny reakcyjnej.

Polimeraza ta musi być termostabilna, ponieważ jednym z etapów PCR jest denaturacja zachodząca w temperaturze 95°C. Polimeraza przez cały ten czas znajduje się w mieszaninie reakcyjnej i musi wytrzymać działanie tak wysokiej temperatury, nie tracąc swoich właściwości i funkcji.

Główną zaletą PCR jest możliwość wytworzenia dużej ilości DNA z małej ilości początkowej. Zastanów się, w jakich sytuacjach dysponuje się na początku tylko małą próbką DNA i kiedy może być potrzebne zwiększenie jego ilości.

Metodę PCR stosuje się tam, gdzie badacze mają do czynienia z niewielkimi fragmentami DNA, jakie da się pobrać w formie próbki np. z miejsca przestępstwa, czy też z wykopalisk archeologicznych i paleontologicznych. Metoda PCR wykorzystywana jest także w epidemiologii, gdzie konieczne jest szybkie poznanie źródła choroby i dróg jej rozprzestrzeniania oraz w biologii molekularnej, biochemii i genetyce, gdzie bada się budowę i ekspresję genów.