Ewa Wysocka Diagnoza w resocjalizacji

Wyraża się ono w negatywnym stosunku do norm i uznawanych społecznie wartości, jest wyrazem trudnej wewnętrznej sytuacji jednostki, a trudności wychowawcze stąd wynikające cechuje znaczna trwałość.

cyt2 Źródło: Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, Warszawa 2009, s. 23–24.

Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich

Art. 4

$\S$ 1. Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, w szczególności naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekuna nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego, Policji lub innego właściwego organu.

$\S$ 2. Każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję. 

$\S$ 3. Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję oraz przedsięwziąć czynności niecierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czynu.

cyt3 Źródło: Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich, dostępny w internecie: prawo.sejm.gov.pl [dostęp 31.03.2020 r.].

Peter Berger, Thomas Luckmann Społeczne tworzenie rzeczywistości

Procesy te [resocjalizacji] przypominają socjalizację pierwotną, ponieważ muszą one zdecydowanie przesądzić, czemu przypisze się walor realności. W związku z tym muszą one w znacznym stopniu powtórzyć – znaną z dzieciństwa – silną identyfikację emocjonalną z osobami dokonującymi socjalizacji. Równocześnie procesy te różnią się od socjalizacji pierwotnej (…).

cyt5 Źródło: Thomas Luckmann, Peter Berger, Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa 2010, s. 22.