Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia:

R19cMRS5sz8oO1

Ćwiczenie 1

RVN7piY7hoOb71

Ćwiczenie 2

RI5fbci0kFuau1

Ćwiczenie 3

Rnf4UjtSOk0yM2

Ćwiczenie 4

R1RS1nNysTrmr2

Ćwiczenie 5

Ćwiczenie 6

RMgty0wQULzHr

Odczyn roztworu to cecha roztworu, określająca zależności między stężeniem jonów hydroniowych ( $H_{3} O^{+}$ ) i jonów hydroksylowych ( ${OH}^{-}$ ). Odczyn roztworu może być:

kwasowy, gdy: stężenie jonów oksoniowych $[H_{3} O^{+}] >$ stężenie anionów wodorotlenkowych $[{OH}^{-}]$
zasadowy, gdy: stężenie jonów oksoniowych $[H_{3} O^{+}] <$ stężenie anionów wodorotlenkowych $[{OH}^{-}]$
obojętny, gdy: stężenie jonów oksoniowych $[H_{3} O^{+}] =$ stężenie anionów wodorotlenowych $[{OH}^{-}]$

Etanol – nie ulega dysocjacji elektrolitycznej, dlatego jego roztwór posiada odczyn obojętny.

Metanoamina – ulega dysocjacji elektrolitycznej, w wyniku której powstaje kation metyloamoniowy oraz anion wodorotlenkowy. Roztwór posiada odczyn zasadowy.

Kwas octowy – ulega dysocjacji elektrolitycznej, w wyniku której powstaje anion etanianowy oraz kation hydroniowy. Odczyn roztworu – kwasowy.

Kwas 2‑hydroksypropanowy – ulega dysocjacji elektrolitycznej, w wyniku której powstaje anion $2$ –hydroksypropanianowy oraz kation hydroniowy. Odczyn roztworu – kwasowy.

Etanoamina – ulega dysocjacji elektrolitycznej, w wyniku której powstaje kation etyloamoniowy oraz anion wodorotlenkowy. Roztwór posiada odczyn zasadowy.

Etanal – nie ulega dysocjacji elektrolitycznej, dlatego jego roztwór posiada odczyn obojętny.

Ćwiczenie 7

Stała dysocjacji wodnego roztworu kwasu etanowego wynosi $K = 1,8 \cdot 10^{- 5}$ . Oblicz $pH$ roztworu, jeśli jego stężenie molowe wynosi $C_{0} = 0,01 \frac{mol}{{dm}^{3}}$ . Wynik podaj z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.

Rwl78z3Sz9fBi

RTpXtJG73FyUg

Chcąc obliczyć $pH$ , musimy znać stężenie jonów oksoniowych $[H_{3} O^{+}]$ . Aby móc je obliczyć, należy wcześniej obliczyć stopień dysocjacji ( $α$ ).

Dane:

Stężenie wprowadzone: $C_{0} = 0, 01 \frac{mol}{{dm}^{3}} = 1 \cdot 10^{- 2} \frac{mol}{{dm}^{3}}$ . Stała dysocjacji: $K = 1,8 \cdot 10^{- 5}$ . Sprawdzamy stosunek $C / K$ . Jeśli jest większy niż $400$ , możemy zastosować uproszczony wzór wynikający z prawa rozcieńczeń Ostwalda.

\frac{C_{0}}{K} = \frac{1 \cdot 10^{- 2}}{1,8 \cdot 10^{- 5}} \approx 555,6

Uproszczony wzór:

K = C_{0} \cdot α^{2}

Po przekształceniu:

α = \sqrt{\frac{K}{C_{0}}} = \sqrt{\frac{1,8 \cdot 10^{- 5}}{1 \cdot 10^{- 2}}} \cdot \sqrt{1,8 \cdot 10^{- 3}} = 4,24 \cdot 10^{- 2}

Wzór na stopień dysocjacji:

α = \frac{C_{zdysocjowane}}{C_{0}}; C_{zdysocjowane} = [H_{3} O^{+}] \Leftrightarrow α = \frac{[H_{3} O^{+}]}{C_{0}}

Po przekształceniu:

[H_{3} O^{+}] = α \cdot C_{0} = (4,24 \cdot 10^{- 2}) \cdot (1 \cdot 10^{- 2}) = 4,24 \cdot 10^{- 4}

Wzór pozwalający obliczyć pH:

pH = - log [H_{3} O^{+}] = - log (4,24 \cdot 10^{- 4}) = 3,37 \approx 3,4

$pH$ roztworu wynosi $3,4$ .

Ćwiczenie 8

W poniższej tabeli podano wartości stałych dysocjacji wodnych roztworów wybranych substancji w temperaturze $25 ° C$ .

Nr	Nazwa systematyczna substancji organicznej	Stała dysocjacji $K$
$I$	Anilina	$3,8 \cdot 10^{- 10}$
$II$	Etanoamina	$4,7 \cdot 10^{- 4}$
$III$	Metanoamina	$4,4 \cdot 10^{- 4}$
$IV$	N–etyloetanoamina	$8,5 \cdot 10^{- 4}$

Indeks górny Źródło: I. Król, Tablice chemiczne, Wydawnictwo GREG, Kraków, 2007 Indeks górny koniec

Uczeń przygotował roztwory wodne tych substancji o tym samym stężeniu ( $1 \frac{mol}{{dm}^{3}}$ ). Uszereguj roztwory (używając numerów z tabeli) według rosnącego $pOH$ .

RxbMkgBpDlFdd

Uszeregowanie substancji według rosnącego $pOH$ oznacza uszeregowanie od najmocniejszej do najsłabszej „zasady”.

$I$ , $III$ , $II$ , $IV$

Audiobook

Dla nauczyciela