Sprawdź się
Połącz działania Jana Piszczyka z motywami, które nim kierowały.
potrzeba ochrony bliskiej osoby, chęć wtopienia się w tłum, potrzeba ochronienia się przed prześladowaniem, potrzeba zabezpieczenia się przed kolejnymi nieszczęściami, potrzeba zainteresowania ze strony kobiet, potrzeba uznania ze strony przełożonych, potrzeba bycia bohaterem
wstąpienie do Ozonu | |
wykrzykiwanie antysemickich haseł na demonstracji | |
zgłoszenie się do szkoły oficerskiej | |
przejęcie teczki z drukami konspiracyjnymi | |
próba zaangażowania w konspirację | |
gorliwe tworzenie gazetek naściennych | |
prośba o zgodę na pozostanie w więzieniu |
Objaśnij stwierdzenie Jana Piszczyka, że za bieg jego życia odpowiedzialne jest „zezowate szczęście”. W odpowiedzi odwołaj się do wydarzeń z biografii bohatera.
Na przykładzie losów Jana Piszczyka wyjaśnij, dlaczego wymienione okoliczności zewnętrzne mogą prowadzić do rozwinięcia przez jednostkę postawy konformizmu.
Zredaguj w 5–10 punktach alternatywną wersję życiorysu Jana Piszczyka, która byłaby możliwa, gdyby na zebraniu konspiratorów nie został zdemaskowany przez podchorążego Sawickiego.
W jednej z opinii po obejrzeniu Zezowatego szczęścia można przeczytać:
Za duży blask. O kinie współczesnymJest tam znakomicie podchwycona właściwość naszych warunków, w których człowiek nigdy nie wie, czym zawinił i o co będzie podejrzany, a wie, że musiał czymś zawinić i musi być podejrzany.
Podaj, co spowodowało, że Piszczyk postrzegał siebie jako ofiarę losu.
Przygotuj szkic mowy obrończej i mowy oskarżycielskiej w sądzie nad Janem Piszczykiem. Zapisz po 3 argumenty, których mogliby użyć obrońca i oskarżyciel, i dobierz do nich przykłady działań bohatera.
Od konformizmu do bohaterstwa ‒ Czy Jan Piszczyk mógłby zostać bohaterem na miarę podmiotu lirycznego z wiersza Potęga smaku?
W pracy odwołaj się do:
• utworu Zbigniewa Herberta Potęga smaku,
• filmu Andrzeja Munka „Zezowate szczęście”,
• wybranych kontekstów.
Potęga smakuPani Profesor Izydorze Dąmbskiej
To wcale nie wymagało wielkiego charakteru
nasza odmowa niezgoda i upór
mieliśmy odrobinę koniecznej odwagi
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku
w którym są włókna duszy i cząstki sumieniaKto wie gdyby nas lepiej i piękniej kuszono
słano kobiety różowe płaskie jak opłatek
lub fantastyczne twory z obrazów Hieronima Boscha
lecz piekło w tym czasie było jakie
mokry dół zaułek morderców barak
nazwany pałacem sprawiedliwości
samogonny Mefisto w leninowskiej kurtce
posyłał w teren wnuczęta Aurory
chłopców o twarzach ziemniaczanych
bardzo brzydkie dziewczyny o czerwonych rękachZaiste ich retoryka była aż nazbyt parciana
(Marek Tulliusz obracał się w grobie)
łańcuchy tautologii parę pojęć jak cepy
dialektyka oprawców żadnej dystynkcji w rozumowaniu
składnia pozbawiona urody koniunktiwuTak więc estetyka może być pomocna w życiu
nie należy zaniedbywać nauki o pięknie
Zanim zgłosimy akces trzeba pilnie badać
kształt architektury rytm bębnów i piszczałek
kolory oficjalne nikczemny rytuał pogrzebów
Nasze oczy i uszy odmówiły posłuchu
książęta naszych zmysłów wybrały dumne wygnanieTo wcale nie wymagało wielkiego charakteru
mieliśmy odrobinę niezbędnej odwagi
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku
który każe wyjść skrzywić się wycedzić szyderstwo
choćby za to miał spaść bezcenny kapitel ciała
głowa