Sprawdź się
Zinterpretuj wypowiedzi dotyczące absurdalności życia ludzkiego w ujęciu Camusa i Weil, kończąc poniższe zdania.
Camus: Człowiekowi absurdalnemu ukazuje się wtedy świat rozżarzony i lodowaty, przejrzysty i ograniczony, gdzie nic nie jest możliwe, ale wszystko dane; za jego granicą jest koniec i nicość.
Weil: Właśnie taką miłością, jaką święty Jan darzył Tego, który był jego przyjacielem i panem, kiedy w czasie Ostatniej Wieczerzy oparł głowę na jego piersi, taką miłością mamy darzyć matematyczny ciąg przyczyn i skutków, który od czasu do czasu czyni z nas cierpiący kłębek materii.
Wyjaśnij, na jaki aspekt miłości zwracają uwagę Camus i Weil, gdy Camus pisze, że aby móc poszerzyć i przebyć
życie, należy wcześniej odrzucić krótkowzroczność kochanka
, a Weil twierdzi, że przyzwolenie na konieczność jest czystą miłością, a nawet swego rodzaju nadmiarem miłości
.