Zjawisko dyfrakcji zachodzi, gdy długość przedmiotu jest porównywalna z długością fali. Długość fali wynosi tu
Owad powinien mieć rozmiar około 3,3 milimetra.
R1lvyhaA5Isa22
Ćwiczenie 4
RvY9NSXGd94I42
Ćwiczenie 5
RBKi5bm4E1WP82
Ćwiczenie 6
2
Ćwiczenie 7
R1XqEraNcTgIx
Szerokość szczeliny powinna być porównywalna z długością fali świetlnej, czyli powinna wynosić około 500 nm, a skoro
to szerokość szczeliny należy zmniejszyć 2000 razy.
21
Ćwiczenie 8
Izaak Newton był twórcą korpuskularnej (cząsteczkowej) teorii światła. Zjawisko dyfrakcji na szczelinie próbował tłumaczyć krótkozasięgowym oddziaływaniem cząsteczek światła z krawędziami szczeliny (Rys. poniżej). Oddziaływanie to powinno być przyciągające, przy czym jego natężenie powinno maleć w miarę oddalania się od krawędzi szczeliny.
Rozstrzygnij, czy taki model mógłby wyjaśnić powstanie obrazu przedstawionego na Rys. 5. w sekcji „Dyfrakcja światła na szczelinie” w części „Przeczytaj”. Odpowiedź uzasadnij.
RmfqlL3uPXzwI
Zauważ konieczność uwzględnienia kolejnych jasnych obszarów na obrazie dyfrakcyjnym na przytoczonym rysunku.
Wedle tej teorii liczba fotonów odchylonych od pierwotnego kierunku ruchu powinna maleć, w miarę jak odsuwamy od krawędzi szczeliny do środka wiązki. Na obrazie dyfrakcyjnym widzimy, że następują na ekranie kolejne wzmocnienia, których nie da się wyjaśnić w ramach teorii Newtona.