Ilustracja przedstawiająca wzór kwasu winowego. Cząsteczka zbudowana jest z dwóch połączonych ze sobą wiązaniem pojedynczym grup $\text{CH}$, z których każda związana jest z jeną grupą hydroksylową $\text{OH}$ oraz z jedną grupą karboksylową $\text{COOH}$. Gwiazdkami zaznaczono centra chiralności na dwóch atomach węgla w grupach $\text{CH}$. Związek ten posiada trzy izomery optyczne: dwa enancjomery i formę mezo. Kwas L‑winowy i D‑winowy są względem siebie enancjomerami. Kwas mezo tworzy dwie pary diastereoizomerów z kwasem L- i D‑winowym. W projekcji Fischera kwas L‑winowy jest przedstawiony następująco. Na górze znajduje się grupa karboksylowa $\text{COOH}$, która łączy się w dół z atomem węgla, związanym z prawej strony z grupą $\text{OH}$ i z lewej z atomem wodoru. Atom węgla związany jest dalej, również u dołu z kolejnym atomem węgla, który na samym dole łączy się z kolejną grupą $\text{COOH}$, z prawej strony z atomem wodoru a z lewej z grupą hydroksylową $\text{OH}$. W projekcji Fischera kwas D‑winowy jest przedstawiony następująco. Na górze znajduje się grupa karboksylowa $\text{COOH}$, która łączy się w dół z atomem węgla, związanym z prawej strony z atomem wodoru i z lewej z grupą $\text{OH}$. Atom węgla związany jest dalej, również u dołu z kolejnym atomem węgla, który na samym dole łączy się z kolejną grupą $\text{COOH}$, z prawej strony z grupą $\text{OH}$ a z lewej z atomem wodoru. Ostatni stereoizomer kwasu winowego w formie mezo posiada obie grupy hydroksylowe po tej samej stronie w projekcji Fischera, tutaj po prawej stronie, zaś oba atomy wodoru po lewej stronie.

Ilustracja przedstawiająca półstrukturalny wzór kwasu mlekowego. Cząsteczka zbudowana jest z atomu węgla połączonego za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu, za pomocą wiązań pojedynczych z grupami hydroksylową $\text{OH}$ oraz ${\text{CH}}_2\text{OH}$. Pomiędzy odpowiednimi grupami i atomami na wiązaniach zaznaczono groty strzałek, które stanowią o efekcie indukcyjnym. I tak pomiędzy atomami wodoru i tlenu w grupie karboksylowej grot skierowany jest do atomu tlenu. Pomiędzy atomami tlenu i węgla połączonymi wiązaniami pojedynczym w grupie karboksylowej grot skierowany jest od atomu tlenu do atomu węgla. Pomiędzy atomem węgla grupy karboksylowej i grupą metylenową grot skierowany jest do grupy metylenowej. I wreszcie pomiędzy grupa metylenową i grupą hydroksylową grot skierowany jest do grupy hydroksylowej.