Sprawdź się
Pogrupuj podane wyrażenia na te, które odnoszą się do skaningowego mikroskopu elektronowego oraz na te dotyczące transmisyjnego mikroskopu elektronowego.
trójwymiarowy obraz obiektu, zdolność rozdzielcza 1 nm, zdolność rozdzielcza 0,2 nm, całkowite powiększenie 1 000 000×, dwuwymiarowy obraz obiektu, obserwacje wirusów i ultrastruktur komórkowych, całkowite powiększenie 4 000 000×, obserwacje struktur komórkowych u wirusów i komórek
Mikroskop elektronowy skaningowy (SEM) | |
---|---|
Mikroskop elektronowy transmisyjny (TEM) |
Uzupełnij tabelę, wstawiając podane niżej wyrażenia w odpowiednie miejsca.
świetlny w jasnym polu widzenia, fluorescencyjny, 0,2 μm, 0,2 nm, 200 nm, 200 nm, 4 000 000×, 1500×, 1500×, wykorzystuje zjawisko interferencji fal świetlnych
Rodzaj mikroskopu | Zdolność rozdzielcza | Całkowite powiększenie | Charakterystyka |
---|---|---|---|
świetlny w jasnym polu widzenia | 0,2 μm | ||
4 000 000× | |||
0,2 nm | |||
200 nm | 1500× | wykorzystuje zjawisko interferencji fal świetlnych | |
fluorescencyjny | 200 nm | 1500× |
Oceń i zaznacz, czy podane stwierdzenia na temat mikroskopu fluorescencyjnego są prawdziwe czy fałszywe.
Prawda | Fałsz | |
Jest odmianą mikroskopu świetlnego i wymaga źródła światła oraz układu optycznego. | □ | □ |
Do obserwacji preparatu wystarczy jedynie barwienie odpowiednim fluorochromem, a długość fali światła przepuszczanego przez preparat nie ma znaczenia. | □ | □ |
Powstający obraz jest powiększony i wygląda jak negatyw obrazu uzyskanego w tradycyjnym mikroskopie świetlnym. | □ | □ |
W porównaniu z tradycyjnym mikroskopem świetlnym, dzięki zastosowaniu specjalnych barwień, daje on możliwość wybiórczego oglądania wybranych komórek lub struktur komórkowych. | □ | □ |
Uzyskane powiększenie i rozdzielczość są znacznie większe niż w tradycyjnym mikroskopie świetlnym. | □ | □ |
Zmiany morfologii krwinek czerwonych, obserwowane w odpowiednio wykonanym i wybarwionym rozmazie krwi, mają kluczowe znaczenie dla rozpoznania określonych schorzeń. Inaczej mówiąc: niektóre zmiany patologiczne mogą przyczyniać się do występowania w obrazie krwi erytrocytów o określonym kształcie. (…)
Przygotowanie rozmazów krwi
Krew pobiera się do probówek z antykoagulantem – solą potasową kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA) o stężeniu 1,50 ± 0,25 mg/ml. Stosunek objętości krwi do EDTA ma decydujące znaczenie, gdyż nadmiar EDTA powoduje kurczenie i zmianę wyglądu komórek, szczególnie erytrocytów. Jakość rozmazów krwi jest bezpośrednio związana z jakością materiałów wykorzystywanych do ich przygotowania.
Indeks górny Źródło: Gillian Rozenberg, Przypadki w hematologii laboratoryjnej, Edra Urban & Partner, Wrocław 2013. Indeks górny koniecŹródło: Gillian Rozenberg, Przypadki w hematologii laboratoryjnej, Edra Urban & Partner, Wrocław 2013.