Sprawdź się
Konfigurację elektronową atomu glinu w stanie podstawowym można przedstawić następująco: . Zaznacz, który fragment konfiguracji elektronowej atomu glinu, odnosi się do elektronów walencyjnych.
Do roztworu wodnego chlorku glinu wprowadzono kilka kropli fenoloftaleiny w celu określenia jego odczynu. Otrzymany roztwór pozostał bezbarwny. Podaj, czy użycie fenoloftaleiny było słuszne. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Bajeryt to odmiana krystaliczna wodorotlenku glinu, która wchodzi w skład cennej rudy glinu zwanej boksytem. Dwa minerały uboższe w wodę, dispor i bemit, to również składniki rudy boksytowej. Obu minerałom przypisuje się ten sam wzór chemiczny, ponieważ są hydroksytlenkami glinu. Ostrożne ogrzewanie bajerytu prowadzi do utworzenia w temperaturze około 420 K bemitu, który w czasie dalszego ogrzewania, poprzez różne fazy pośrednie, przemienia się w temperaturze około 1500 K w odmianę tlenku glinu zwaną korundem (). Odmiana ma właściwości amfoteryczne.
a) Zapisz cząsteczkowe równania reakcji przemiany bajerytu w bemit oraz bemitu w korund, zapisując warunki obu reakcji.
b) Zilustruj amfoteryczne właściwości odmiany – – zapisując odpowiednie równania reakcji w formie jonowej skróconej.
„Glin tworzy związki nazywane ałunami glinowymi. Są to podwójne siarczany dwóch metali, spośród których jeden występuje w ałunie na I stopniu utlenienia, a drugi na III stopniu utlenienia. Ogólny wzór ałunu jest następujący:
Skład ałunu można również przedstawić w postaci wzoru uproszczonego:
Metalami, które przyjmują w ałunach stopień utlenienia równy I, mogą być np. potas lub sód, a metalami przyjmującymi stopień utlenienia równy III – glin, żelazo lub chrom”.
Indeks dolny (Na podstawie: Bielański A., Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2012, s. 818.) Indeks dolny koniec(Na podstawie: Bielański A., Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2012, s. 818.)
a) Najbardziej znanym przedstawicielem ałunów jest ałun glinowo‑potasowy. Przedstaw wzór ałunu glinowo‑potasowego w postaci wzoru ogólnego i w postaci wzoru uproszczonego.
b) Napisz wzory jonów powstałych w procesie dysocjacji ałunu glinowo‑potasowego.
Doświadczenie
Zaprojektuj poniższe doświadczenie, którego celem jest potwierdzenie, czy tlenek glinu jest tlenkiem amfoterycznym. W tym celu uzupełnij puste pola w dzienniku laboratoryjnym.
Schemat doświadczenia: