Sprawdź się
Zdecyduj, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe.
Stwierdzenie | Prawda | Fałsz |
26 lutego 2012 r. Federacja Rosyjska dokonała aneksji Krymu. | □ | □ |
Wojna domowa w Kosowie toczyła się w latach 1998–1999. | □ | □ |
Konflikty, które wybuchły na terenie byłej Jugosławii na obszarze Bałkanów czy w Bośni i Czarnogórze, były bezpośrednią konsekwencją rozpadu Bułgarii. | □ | □ |
Rywalizacja o surowce naturalne jest jedną z przyczyn konfliktów międzynarodowych. | □ | □ |
Zapoznaj się z grafiką i wykonaj ćwiczenie.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj ćwiczenie.
Milion zamordowanych w 100 dni. Największy wyrzut sumienia ONZW czasie ludobójstwa w Rwandzie wymordowano około 2/3 populacji Tutsi. Około 3 mln Hutu uciekło z kraju w obawie przed zemstą. Wydarzenia, które miały miejsce w Rwandzie podczas ludobójstwa w 1994 r., nie zostały do tej pory rozliczone w pełni, a jeszcze trudniej przychodzi wskazać, kto tak naprawdę ponosi odpowiedzialność za jedną z największych tragedii po II wojnie światowej oraz jak można było tym wydarzeniom zapobiec. Masakra dokonana w 1994 r. przez plemię Hutu na ludności Tutsi nie była nagłą i niespodziewaną akcją, lecz przerażającym wybuchem nienawiści, która tliła się przynajmniej od kilkudziesięciu lat, przybierając, co jakiś czas, na sile. Przed wiosną 1994 r. wiele wydarzeń zapowiadało, że zbliża się tragedia, jednak żadna siła międzynarodowa nie miała dość woli, aby zmierzyć się z nadciągającymi wydarzeniami.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj ćwiczenie.
Co trzeba wiedzieć o konflikcie w Syrii [7 RZECZY]Co spowodowało konflikt? Protesty w Syrii rozpoczęły się 26 stycznia 2011 r., po tym jak jeden z obywateli, Hasan Ali Akleh, dokonał samospalenia. Inspiracją do demonstracji była Arabska Wiosna – rewolucje w Tunezji, Egipcie oraz Libii. Ludzie, niezadowoleni z rządów prezydenta Baszara al‑Asada, wyszli na ulice w wielu syryjskich miastach. Żądali m.in. przywrócenia w Syrii praw obywatelskich i dymisji prezydenta. Protestujący wywodzili się głównie z sunnickiej większości, która miała dosyć rządów alawitów (w Syrii jest ich zaledwie 25%).
15 marca 2011 r. w Syrii odbył się „dzień gniewu”. Na ulice miast wyszły tysiące osób. Armia odpowiedziała im ostrą amunicją. Od tego momentu mówi się o powstaniu ruchu oporu i w konsekwencji o wojnie domowej, która trwa do dzisiaj. Uformowały się grupy rebeliantów, które zaczęły zbrojnie występować przeciwko siłom rządowym.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj ćwiczenie.
Wpływ konfliktów na rozwój globalnyDefinicja uznana przez ONZ mówi, że „Duże Konflikty” to konflikty zbrojne powodujące 1000 śmierci na polu bitwy rocznie. W 1965 r. na świecie miało miejsce około 10 dużych konfliktów. Z początkiem nowego tysiąclecia większość świata pogrążona była w konfliktach zbrojnych, a w pozostałych krajach sytuacja była niestabilna. W połowie 2005 r. na świecie trwało osiem Dużych Konfliktów, (pod koniec 2003 r. było ich 15) oraz około 25 mniejszych konfliktów o różnym stopniu natężenia. Większość z nich ma charakter wojen domowych, wewnątrzkrajowych. Większość z ofiar we współczesnych konfliktach stanowią cywile (dla porównania, podczas I wojny światowej ofiary wśród ludności cywilnej stanowiły zaledwie 5%, obecnie liczba cywilnych ofiar może sięgać nawet do 75%).
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj ćwiczenie.
Czym są wojny hybrydowe?Od momentu aneksji Krymu i wybuchu konfliktu zbrojnego we wschodnich obwodach Ukrainy coraz częściej można spotkać się z terminem „wojna hybrydowa”. Pojęcie to zyskało na popularności i często używane jest w publicystyce w sposób zupełnie błędny. Z tego powodu należy odpowiedzieć na pytanie: czym właściwie są wojny hybrydowe?
Termin „wojna hybrydowa” składa się z dwóch słów: „wojna” oraz „hybryda”. „Wojna” jest niczym innym, jak konfliktem prowadzonym przez dwie lub więcej stron przy użyciu środków walki zbrojnej, które służą do siania przemocy i niszczenia jednej ze stron celem poprawienia własnej pozycji w konflikcie. Z kolei „hybryda” to mieszanka różnorodnych, niejednokrotnie przeciwstawnych elementów.
Co interesujące, wojny hybrydowe prowadzone są przy wykorzystaniu metod i środków, które w znaczącej większości znane były już w epoce starożytnej. Rozwój nowych technologii, zwłaszcza technologii cyfrowych i przesyłania informacji znacząco zwiększył możliwości działań informacyjno‑psychologicznych, co znalazło bezpośrednie przełożenie we wzroście znaczenia działań o charakterze hybrydowym. (...)
Wojna hybrydowa zaciera wiele granic typowych dla wojen klasycznych. Za przykład posłużyć może zatarcie granicy pomiędzy wojskiem a ludnością cywilną, gdyż zarówno żołnierze, jak i cywile prowadzą działania wojenne, sabotażowe czy propagandowe. Ponadto wojny hybrydowe nie posiadają wyraźnych linii frontu i mogą wybuchnąć w dowolnym miejscu, jakiegokolwiek państwa, czego potwierdzeniem może być kazus ukraińskiego Krymu i wschodnich obwodów.