Sprawdź się
Alegoryczność sztuki Przy drzwiach zamkniętych przejawia się w tym, że...
- piekło jest przedstawione jako hotel.
- piekło nie jest dosłowne.
- piekło odnosi się do życia bohaterów.
- piekło jest karą bohaterów po śmierci.
Etyczny i egzystencjalny charakter piekła przedstawionego w dramacie i filmie oznacza dla bohaterów...
- ponoszenie odpowiedzialności za własne czyny.
- konsekwencje ich decyzji i wyborów dla innych.
- wzajemne relacje między nimi.
- wieczną karę, która ich dotyka.
Przyporządkuj każdej z poniżej wymienionych postaci konstytuujące je, przypisane im przez innych cechy.
słabość, próżność, zazdrość
Garcin | |
Stella | |
Inez |
Przyporządkuj bohaterom wartości, które stracili wskutek swego postępowania w życiu.
czystość, godność, miłość
Garcin | |
Stella | |
Inez |
Określ, czego – miłości czy podziwu – oczekują od siebie, a nie mogą uzyskać, bohaterowie dramatu. Przyporządkuj elementy do odpowiednich rubryk.
Inez od <span lang="es">Garcina</span>, Stella od Inez, Inez od Stelli, <span lang="es">Garcin</span> od Stelli i Inez, Stella od <span lang="es">Garcina</span>
podziw | |
---|---|
miłość |
Określ, z jakiego powodu cierpią bohaterowie, widząc życie swych bliskich i nie mając już wpływu na swój wizerunek.
- Brak poczucia wartości.
- Brak miłości.
- Zazdrość.
- Wyrzuty sumienia z powodu swych czynów.
W finale sztuki Sartre’a Garcin stwierdza: Piekło to inni. Zinterpretuj te słowa.
Określ związek niżej cytowanych słów J.P. Sartre’a z wymową jego sztuki Przy drzwiach zamkniętych.
Egzystencjalizm jest humanizmemCzłowiek, który osiąga świadomość siebie samego wprost przez cogito, odkrywa również wszystkich innych ludzi i odkrywa ich jako warunek swego istnienia. Dochodzi do zrozumienia, że może być tylko takim (w znaczeniu, w jakim się mówi, że ktoś jest dowcipny, zły czy zazdrosny), jakim go inni ludzie poznają i uznają. Aby mógł znaleźć jakąkolwiek prawdę o sobie, konieczne jest, by przeszedł przez pojęcie drugiego człowieka. Drugi człowiek jest nieodzowny tak dla mego istnienia, jak i dla mego poznania siebie samego.
Źródło: Jean-Paul Sartre, Egzystencjalizm jest humanizmem, tłum. A. Rudzińska. Cytat za: Barbara Markiewicz, Filozofia dla szkoły średniej. Wybór tekstów, Warszawa 1988, s. 443–444.