Sprawdź się
Wyobraź sobie, że żyjesz w XIV‑wiecznym Wrocławiu i należysz do cechu krawców. Przybywa do ciebie posłaniec z położonego na lewym brzegu Sekwany klasztoru kaznodziejskiego i zamawia uszycie dziesięciu nowych habitów. Zapomniał jednak powiedzieć, jak one wyglądają. Spośród tych, które znajdziesz w notatkach swojego mistrza, musisz wybrać odpowiedni.
Polecenie
Przeanalizuj poniższą ilustrację, a następnie wykonaj polecenia.
Zapoznaj się z fragmentami reguł różnych zakonów, a następnie rozstrzygnij, która z nich powstała najwcześniej. Nazwij tę regułę (jakiemu zakonowi została nadana). Uzasadnij odpowiedź, podając trzy argumenty.
A nie nazywajcie czegokolwiek swoją własnością, lecz niech wszystko będzie wam wspólne, a przełożony niech każdemu z was udziela pokarmu i odzienia, nie jednakowo wszystkim, bo nie wszyscy macie jednakowe zdrowie, lecz raczej każdemu tyle, ile potrzebuje. Tak bowiem czytacie w Dziejach Apostolskich, że "wszystko mieli wspólne i rozdzielano każdemu według potrzeby". (4,32.35)
Ci, którzy na świecie coś posiadali, niech po wstąpieniu do klasztoru chętnie zechcą to przekazać na wspólną własność.
Niech nie będzie okazały wasz ubiór, ani też nie starajcie się podobać ubiorem, lecz dobrym postępowaniem.
Kiedy gdzie idziecie, razem idźcie, a gdy tam przyjdziecie, razem pozostańcie.
W sposobie chodzenia, stania i we wszystkich ruchach waszych niech nie będzie nic takiego, co by mogło kogoś gorszyć, ale owszem to wszystko, co przystoi świętemu waszemu powołaniu”.
Źródło: Tekst dostępny online [w:] kosciol.wiara.pl, Reguła 2 “Bracia, którym Pan dał łaskę pracowania, niech pracują gorliwie i sumiennie, tak aby wyzbywszy się próżnowania, nieprzyjaciela duszy, nie zgasili ducha świętej modlitwy i pobożności, któremu powinno służyć wszystko doczesne. Jako wynagrodzenie za pracę mogą przyjmować dla siebie i dla swoich braci środki konieczne do życia, oprócz denarów lub pieniędzy, i to pokornie, jak przystoi sługom Boga i wyznawcom najświętszego ubóstwa.
Bracia niech niczego nie nabywają na własność: ani domu, ani ziemi, ani żadnej rzeczy. Jako pielgrzymi i przechodnie na tym świecie, służąc Panu w ubóstwie i pokorze, niech z ufnością proszą o jałmużnę. I nie powinni się tego wstydzić, bo Pan dla nas stał się ubogim na tym świecie. Na tym polega dostojeństwo najwyższego ubóstwa, które was, moi najmilsi bracia, ustanowiło dziedzicami i królami królestwa niebieskiego, uczyniło ubogimi w rzeczy doczesne, a wzbogaciło w cnoty. Niech ono będzie cząstką waszą, która prowadzi do ziemi żyjących. Najmilsi bracia, trwając przy nim całkowicie, dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa niczego innego nigdy pod niebem mieć nie chciejcie [...]”.
Tekst dostępny online na stronie zakonu [...]
Twórcą jednego z najsłynniejszych cyklów fresków o św. Franciszku z Asyżu był XIII‑wieczny włoski malarz Giotto di Bondone. Dopasuj tytuły do poszczególnych fresków.
Ułóż freski w ciągu chronologicznym.
Zapoznaj się z poniższymi tekstami, a następnie wykonaj polecenie.
Tekst A
[…] kanonik regularny przy katedrze w Osma w Kastylii, już od pierwszych lat XIII w. rozpoczął wraz z grupką towarzyszy apostolat […] na południu Francji, w samym centrum niejako działalności katarów. Ruszyli po prostu „w teren” pieszo, nawet boso, bez pieniędzy, aby ewangelicznymi środkami „słowa i przykładu” podjąć walkę ze zwyciężającą herezją. [W końcu] grupa […] uzyskała dla swej działalności oficjalną aprobatę papieską. […] Ustala się nazwa Zakon Kaznodziejski i jednocześnie gwałtowna ekspansja zakonu, znakomicie dostosowanego do życia i najwidoczniej powszechnie odczuwanej potrzeby.
Cytat za: J. Kłoczowski, Od pustelni do wspólnoty. Grupy zakonne w wielkich religiach, Czytelnik, Warszawa 1987, s. 167.
Tekst B
Doktor Kościoła, filozof, uczony, wpływowy teolog XII wieku zwany Doktorem Miodopłynnym (łac. Doctor Mellifluus), twórca spekulatywnej mistyki, arcybiskup elekt Mediolanu (1135), święty Kościoła katolickiego, anglikańskiego i ewangelickiego. Odgrywał dużą rolę polityczną jako propagator, intelektualista i organizator II krucjaty. […] W 1112 roku został mnichem w pobliskim klasztorze cystersów w Cîteaux […]. Trzy lata później założył klasztor cystersów w Clairvaux i został jego pierwszym opatem. W tym samym roku otrzymał święcenia kapłańskie. Nazwa klasztoru pochodzi od nazwy kotliny położonej na terenie Szampanii Clara Vallis, czyli Jasna Dolina. Nastąpił wówczas wielki rozkwit tego klasztoru, dzięki czemu szybko powstały następne (w liczbie stu sześćdziesięciu ośmiu). […] zreformował macierzystą regułę zakonną, kładąc większy nacisk na kontemplację. Znany był też ze swej miłości do Matki Bożej, którą zwykł pozdrawiać w Kościele słowami: „Ave Maria!”.
Cytat za: Artykuł [...], Wikipedia.org.
Tekst C
[…] był synem zamożnego handlarza suknem. Ten prowadzący beztroskie życie, cieszący się popularnością młodzieniec, przeznaczony był początkowo do kariery rycerskiej . Nawrócił się na skutek choroby, pielgrzymki do Rzymu, wizji oraz słów Jezusa. Wzbudził gniew ojca, ponieważ uważał, że Ewangelia nakazuje rozdawać dobra ubogim. Opuściwszy dom rodzinny w podartym płaszczu, przepasany sznurem wziętym ze stracha na wróble, przemierzał kraj z kilkoma towarzyszami, żebrząc u bogatych, rozdając ubogim i głosząc Ewangelię. Jego urok osobisty, pokora i dobroć zyskiwały mu wielu zwolenników.
Cytat za: Historia chrześcijaństwa, red. T. Dowley, Oficyna Wydawnicza Vocatio, Warszawa 2002, s. 286.
Tekst D
Pochodził z Szampanii z miejscowości Payns koło Troyes, a jego rodzina należała do wasali hrabiów Szampanii. Był właścicielem Montigny‑Lassage i majątku ziemskiego w okolicach Tonnerre. […] towarzyszył hrabiemu Hugonowi z Szampanii w wyprawach do Ziemi Świętej. Z drugiej już nie powrócił, pozostając w Palestynie. […] wspólnie z 8 innymi braćmi założył zakon […] i prowadził misję dyplomatyczną na rzecz nowego zgromadzenia, pozyskując dla niego nowych członków i sympatyków. […] Uczestniczył w synodzie w Troyes […], na którym przedstawił cele nowego zakonu, uzyskując akceptację duchowieństwa oraz przyznanie reguły i stroju zakonnego. Następnie odwiedził Normandię, Anglię, Andegawenię i Prowansję, zyskując poparcie królów i możnowładców dla zgromadzenia, zakładając prowincje zakonne i uzyskując liczne nadania i przywileje.
Cytat za: Artykuł [...] Wikipedia.org.
Narysuj komiks przedstawiający życie we wspólnocie zakonnej – benedyktyńskiej, cysterskiej, dominikańskiej lub franciszkańskiej. Twój komiks nie powinien się składać z więcej niż z sześciu rysunków. Zawrzyj w nim więc to, co najważniejsze i co stanowiło sedno życia i działalności danej wspólnoty.