Sprawdź się
Wybierz opis dotyczący rośliny wodnej (hydrofitu):
- Aparaty szparkowe znajdują się na górnej stronie liścia. Skórka często jest karbowana, z niewielką warstwą kutyny lub bez adkrustracji. Chloroplasty w skórce nie występują, z wyjątkiem komórek przyszparkowych. W liściu obecny jest miękisz powietrzny.
- W skórce rośliny wodnej o liściach zanurzonych nie ma aparatów szparkowych. Nie występuje kutykula, a chloroplasty są obecne w komórkach skórki. W liściu znajduje się aerenchyma.
- Skórka pokryta jest grubą warstwą kutykuli. Aparatów szparkowych jest niewiele i znajdują się one w zagłębieniach. Chloroplasty w skórce nie występują, z wyjątkiem komórek przyszparkowych. W liściu obecny jest miękisz wodonośny.
Przyporządkuj cechę budowy roślin do czynnika środowiskowego, do którego stanowi ona adaptację.
wysoka temperatura otoczenia, gleba uboga w przyswajalne związki azotowe, występowanie prądów wodnych, woda dostępna wyłącznie z atmosfery
| liście pułapkowe roślin owadożernych | |
| korzenie powietrzne | |
| elastyczne łodygi pozbawione sklerenchymy | |
| skórka pokryta kutnerem |
Oceń prawdziwość poniższych zdań dotyczących wspominanej.
| Prawda | Fałsz | |
| Duże przestwory międzykomórkowe są niezbędne grzybieniom do magazynowania wody. Grzybień jest kserofitem, a tkanka na zdjęciu to miękisz wodonośny. | □ | □ |
| Duże przestwory międzykomórkowe służą do magazynowania gazów, co zmniejsza ciężar właściwy rośliny. | □ | □ |
| Widoczne na zdjęciu przestwory międzykomórkowe usprawniają wymianę gazową pomiędzy organizmem grzybienia a środowiskiem. | □ | □ |
| Duże przestwory międzykomórkowe służą do transportu wody na duże odległości w długiej łodydze grzybienia. | □ | □ |
Spośród podanych poniżej wybierz cechę korzenia wierzby arktycznej (wspólną z korzeniami wielu suchorośli) oraz uwarunkowanie środowiskowe, do którego cecha ta jest przystosowaniem.
- system korzeniowy o dużej powierzchni, rozbudowany zaraz pod powierzchnią gleby
- długi korzeń palowy sięgający do głębokich partii gleby
- występowanie wody w glebie jedynie na dużych głębokościach
- okresowe występowanie wody w górnej warstwie gleby
Liście akacji (Acacia) są często zredukowane i przyjmują postać ciernia. Jest to adaptacja do gorącego klimatu i suszy. Funkcję fotosyntetyczną pełnią u akacji głównie liściaki i spłaszczone ogonki liściowe. Ciernie występują również (z podobnych powodów) u opuncji figowej (Opuntia ficus‑indica). W przypadku tego gatunku funkcję fotosyntetyczną przejęły gałęziaki będące modyfikacją łodygi.
Przeprowadzono eksperyment mający na celu określenie wpływu zasolenia roztworu glebowego na tempo wzrostu osobników maruny nadmorskiej (Tripleurospermum maritimum).
Przygotowano sześć doniczek (z glebą o tych samych właściwościach), w których rosły młode osobniki maruny o takiej samej wysokości. Rośliny podlewano następnie przez 14 dni roztworami wodnymi o różnych stężeniach NaCl (roztwory wzbogacone były o mikroelementy i makroelementy w odpowiedniej ilości). Poniżej przedstawiono numery zestawów wraz z roztworami którymi były podlewane rośliny.
I – roztwór o stężeniu NaCl 0,1%;
II – roztwór o stężeniu NaCl 0,3%;
III – roztwór o stężeniu NaCl 0,5%;
IV – roztwór o stężeniu NaCl 0,7%;
V – roztwór o stężeniu NaCl 1%;
VI – roztwór o stężeniu NaCl 1,2%.
Osiągnięto następujące przyrosty:
I – 0 cm;
II – 1 cm;
III – 5 cm;
IV – 4,5 cm;
V – 2 cm;
VI – 0 cm.
Wskaż wśród podanych poniżej poprawny wniosek, jaki możemy wyciągnąć na podstawie wyników eksperymentu.
- Do prawidłowego wzrostu osobników maruny nadmorskiej niezbędne jest zasolenie powyżej 0,3%.
- Słonorośla tolerują wysokie zasolenie, choć niewielka ilość NaCl w roztworze glebowym także nie zaburza ich wzrostu.
- Optymalne zasolenie w przypadku maruny nadmorskiej wynosi 0,5% – wtedy jej osobniki osiągają największe przyrosty.
- Im większe stężenie soli w roztworze glebowym, tym większe tempo wzrostu osobników maruny nadmorskiej.
Podczas przeprowadzania doświadczenia opisanego w zadaniu 6 zaobserwowano dodatkowo, że liście roślin rosnących w doniczce 1 częściowo się odbarwiły. Po analizie poziomu ilości chlorofilu w tych liściach okazało się, że zawartość tego barwnika jest znacznie poniżej normy.
Na poniższym zdjęciu znajdują się okazy gatunku Echinocactus grusonii, naturalnie występującego na terenie pustyń i półpustyń Meksyku. Wymień dwie widoczne na zdjęciu cechy Echinocactus grusonii będące przystosowaniem do środowiska życia.
