1
Pokaż ćwiczenia:
RrO8lvn2bkh1A1
Ćwiczenie 1
Zaznacz, z czego składa się znak. Możliwe odpowiedzi: 1. signifiésigne, 2. signifiésignifiant, 3. signesignifiant, 4. signifiantsignale
ROOccLSU7Q4DJ1
Ćwiczenie 2
Zaznacz, w których ciągach zachodzą relacje syntagmatyczne. Możliwe odpowiedzi: 1. drzewo, drzewko, drzewiasty, 2. Piotr napisał mail do swojej nauczycielki., 3. Piotr, Andrzej, zając, ksiądz, dziennikarz, 4. lubić, kochać, uwielbiać, 5. Ania, zmęczona, zasnęła., 6. spotkanie po latach
RovrcK2ISd36H1
Ćwiczenie 3
Zaznacz właściwy schemat. Możliwe odpowiedzi: 1. langue = langage + parole, 2. parole = langue + langage, 3. langage = langue + parole, 4. langage= langue + signe
RUhWJzZnHP2sW1
Ćwiczenie 4
Co uniemożliwia powszechną i nagłą zmianę językową? Zaznacz poprawne odpowiedzi. Możliwe odpowiedzi: 1. arbitralność znaku, 2. złożoność systemu, 3. niedoskonałość systemu, 4. nieelastyczność systemu
RK5glF2meloVe1
Ćwiczenie 5
W poniższym cytacie z Kursu językoznawstwa ogólnego Ferdynanda de Saussure’a zaznacz kolorem zdanie, w którym przejawia się desaussure’owska myśl o „niezmienności” znaku językowego. […] jeśli nawet dostrzegamy, że znak musi być badany od strony społecznej, zatrzymujemy się jedynie na tych cechach języka, które go łączą z innymi instytucjami – tymi, które zależą mniej lub bardziej od naszej woli; w ten sposób mijamy się z celem, zaniedbując cechy, które należą wyłącznie do systemów semiologicznych w ogóle, a do języka w szczególności. Znak bowiem wymyka się zawsze w pewnej mierze spod władzy indywidualnej czy społecznej woli, i to jest jego cecha istotna, a równocześnie najmniej widoczna na pierwszy rzut oka. Cecha ta ukazuje się jasno tylko w języku, przejawia się jednak w tych rzeczach, które bada się najmniej […]
Źródło: Ferdinand de Saussure, Kurs językoznawstwa ogólnego, przeł. K. Kasprzyk, wstęp i przypisy K. Polański, Warszawa 2007, s. 44–45.
Ćwiczenie 5
R146k6qICUCky
(Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 6

Zapoznaj się z fragmentem powieści Pulverkopf Edwarda Pasewicza i na jego podstawie odpowiedz na pytania:

Edward Pasewicz Pulverkopf

– To jest jakaś zupełna bzdura z tym umieraniem  – upierałem się.
– Mów po niemiecku. I unikaj egzaltowanych tonów. Będziesz się z tego kiedyś śmiał.
– Ale teraz mnie przeraża – powiedziałem po polsku.
– Do czasu – odrzekła po niemiecku.
Nie lubiłem przechodzić z jednego języka na drugi. Jednak tutaj, w domu, rządziła babka. Doskonale znała polski. Znała, bo wszyscy w Meseritz od setek lat mówili po polsku, niemiecku, francusku, holendersku, w jidysz. Zmieniło się to po wojnie. Ale za czasów babki nie było różnicy, kto w jakim mówi. Do lat trzydziestych.

1 Źródło: Edward Pasewicz, Pulverkopf, Warszawa 2021, s. 26.
Rzz1qqzTok0mj
1. Jaką postawę wobec języka prezentuje bohater? (Uzupełnij) 2. Dlaczego bohater i jego babka porozumiewają się bez przeszkód, mimo że wypowiadają się w dwu różnych językach? (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 7

Zapoznaj się z fragmentem Kursu językoznawstwa ogólnego Ferdinanda de Saussure’a. Na jego podstawie wyjaśnij, czym jest język.

Ferdinand de Saussure Kurs językoznawstwa ogólnego

W jaki sposób mamy sobie wyobrazić ten wytwór społeczny, aby język ukazał nam się całkowicie wyodrębniony ze wszystkiego innego? Gdybyśmy mogli ogarnąć sumę obrazów słownych zmagazynowanych u wszystkich jednostek, uchwycilibyśmy więź społeczną, która stanowi język. Jest to skarb złożony dzięki praktyce mówienia w osobach należących do tej samej społeczności, przy czym system gramatyczny istnieje potencjalnie w każdym mózgu lub raczej w mózgach ogółu jednostek: w żadnej z nich bowiem nie jest kompletny; w pełni istnieje tylko w zbiorowości. 

Oddzielając język od mówienia, oddzielamy tym samym: a) to, co społeczne, od tego, co indywidualne; b) to, co istotne, od tego, co uboczne i mniej lub bardziej przypadkowe.

2 Źródło: Ferdinand de Saussure, Kurs językoznawstwa ogólnego, tłum. K. Kasprzyk, Warszawa 2007, s. 40–41.
RCKRkKjuCgi8Y
(Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Oceń skuteczność narzucania określonego systemu językowego społecznościom posiadającym własną tradycję językową. W swojej argumentacji powołaj się na znane ci przykłady z historii Polski i/lub historii powszechnej. Wykorzystaj również własne obserwacje i przemyślenia dotyczące języka.

R2beddA5Wng3p
(Uzupełnij).