Do dysocjacji elektrolitycznej są zdolne związki, w których występują wiązania jonowe lub bardzo silnie spolaryzowane kowalencyjne.

Sole – np. $\text{NaCl}$; kwasy – np. $\text{HCl}$; wodorotlenki – np. $\text{NaOH}$.

Pamiętaj o poprawnym zapisie reakcji chemicznych.

a) ${\text{HNO}}_2+{\text{H}}_2\text{O}\rightleftarrows {\text{H}}_3{\text{O}}^{+}+{{\text{NO}}_2}^{-}; {{\text{NO}}_2}^{-}$ – anion azotanowy($\text{III}$)

b) ${\text{H}}_2\text{S}+{\text{H}}_2\text{O}\rightleftarrows {\text{H}}_3{\text{O}}^{+}+{\text{HS}}^{-}; {\text{HS}}^{-}$ – anion wodorosiarczkowy

${\text{HS}}^{-}+{\text{H}}_2\text{O}\rightleftarrows {\text{H}}_3{\text{O}}^{+}+{\text{S}}^{2-}; {\text{S}}^{2-}$ – anion siarczkowy

W pierwszym etapie dysocjacji elektrolitycznej kwasu węglowego, produktem jest m.in. anion wodorowęglanowy, a kwasu siarkowego($\text{VI}$) – anion wodorosiarczanowy($\text{VI}$).

Pamiętaj, że kwas węglowy zaliczamy do kwasów słabych, a kwas siarkowy($\text{VI}$) do kwasów mocnych.

a)

b)

Wszystkie sole rozpuszczalne w wodzie są elektrolitami mocnymi.

$\text{NaCl}\stackrel{{\text{H}}_2\text{O}}{\to }{\text{Na}}^{+}+{\text{Cl}}^{–}$ – chlorek sodu

${\text{MgCl}}_2\stackrel{ {\text{H}}_2\text{O}}{\to }{\text{Mg}}^{2+}+2 {\text{Cl}}^{ –}$ – chlorek magnezu

${\text{MgSO}}_4\stackrel{{\text{H}}_2\text{O}}{\to }{\text{Mg}}^{2+}+{{\text{SO}}_4}^{2–}$ – siarczan($\text{VI}$) magnezu

${\text{Na}}_2{\text{SO}}_4\stackrel{{\text{H}}_2\text{O}}{\to }2 {\text{Na}}^{+}+{{\text{SO}}_4}^{2–}$ – siarczan($\text{VI}$) sodu