Formułując zarzuty wobec właściciela winnicy, weź pod uwagę, że robotnicy pracowali długo i w niesprzyjających warunkach, co kosztowało ich wiele wysiłku.

Właściciel winnicy postąpił niesprawiedliwie, ponieważ płacąc tyle samo robotnikom, którzy pracowali 12 godzin, i tym, którzy trudzili się tylko przez godzinę, nie uwzględnił, że:
1. Robotnicy pracujący wiele godzin musieli włożyć znacznie więcej wysiłku w wykonanie obowiązków, a zapłata tego nie różnicowała.
2. Robotnicy pracujący wiele godzin musieli znosić upał.
3. Robotnicy pracujący jedną godzinę mogli wcześniej odpoczywać, jeść posiłki itp. – ci, którzy pracowali od rana, byli tego pozbawieni.

• Przypomnij sobie, jaka była zwyczajowa stawka za dzień pracy.

• Sprawdź, na jaką zapłatę umówił się właściciel winnicy z robotnikami, którzy zaczęli pracę rano.

• Zastanów się, kto ma prawo decydować o przeznaczeniu własnych pieniędzy.

Argument 1. Wówczas stawka jednego denara za dzień pracy była stosowana powszechnie i postrzegana jako uczciwa.

Argument 2. Pracodawca niczego nie ujął tym robotnikom, którzy pracowali od rana – umówił się z nimi na zapłatę jednego denara i słowa dotrzymał. Potwierdzają to słowa: Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź!.

Argument 3. Pracodawca ma prawo dysponować swoimi pieniędzmi, o ile nie zdobył ich w nieuczciwy sposób.

Zastanów się nad tym, co kieruje postępowaniem właściciela winnicy - Boga.

Bóg jest hojny, obdarza ludzi łaską (denary). Człowiek zostaje zbawiony przez Boga nie ze względu na swoje wysiłki, ale dzięki Bożej łasce. Przypowieść nie neguje ludzkiego wysiłku i pracy, ale podkreśla hojność Boga. Cytat z Księgi Izajasza potwierdza, że relacji z Bogiem nie można ujmować w kategoriach sprawiedliwości, gdyż ograniczony umysł człowieka nie jest w stanie pojąć Bożych zamiarów wobec niego.

Sprawdź w Słowniku języka polskiego definicje pojęć „sprawiedliwość”, „miłość” oraz „miłosierdzie”. Zastanów się nad tym, jakich cech oczekiwały od Boga poszczególne grupy robotników.

Sprawiedliwość zakłada uczciwą zapłatę, np. za wykonanie zamówionej usługi należy się odpowiednia gratyfikacja. Miłość kieruje się inną logiką - jedną z jej podstaw jest dobroć, wielkoduszność i hojność wobec drugiej osoby. Bóg w tej przypowieści jest więc sprawiedliwy według innej miary niż ludzka – obdarza dobrem niezależnie od zasług człowieka.

W historii zbawienia pierwsi tracą swoje pierwszeństwo, a zyskują je właśnie ostatni. Bóg jest sprawiedliwy, traktuje wszystkich tak samo, nie wywyższa tych, których powołał na początku.