Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
RLT33Imy4Vq7j1
Ćwiczenie 1
Który z poniższych schematów reakcji przedstawia homolityczny rozpad wiązania? Możliwe odpowiedzi: 1. X : H → X · + Y ·, 2. Nieprawidłowa odpowiedź A, 3. Nieprawidłowa odpowiedź A, 4. Nieprawidłowa odpowiedź A
1
Ćwiczenie 2

Poniższy proces przedstawia:

RIuM3MXStPWBI1
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RzZiO3htseTG11
Możliwe odpowiedzi: 1. heterolizę, 2. reakcję eliminacji, 3. rozpad homolityczny, 4. homolizę
R19ww9Lv5maOv2
Ćwiczenie 3
Homolityczny rozpad wiązania może być katalizowany przez: Możliwe odpowiedzi: 1. Prawidłowa odpowiedź A, 2. Prawidłowa odpowiedź A, 3. Prawidłowa odpowiedź A
2
Ćwiczenie 4

Poniższa reakcja jest przykładem reakcji:

RIgiODjf25dGP2
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1GKxAnDVmiGG
Możliwe odpowiedzi: 1. substytucji nukleofilowej, 2. substytucji elektrofilowej, 3. addycji nukleofilowej, 4. eliminacji nukleofilowej
2
Ćwiczenie 5

Poukładaj puzzle, wiedząc, że pierwszy przedstawiony proces to heteroliza.

R1Dp1HVVLuynL
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RkYjVIw5MIoKM2
Uzupełnij luki, wpisując prawidłowe pojęcia. Uwaga! W niektórych lukach należy wpisać więcej niż jeden wyraz. Wspólna Tu uzupełnij, która tworzy wiązanie kowalencyjne, ulega rozerwaniu w taki sposób, że przy każdym z fragmentów pozostaje jeden elektron niesparowany, to wtedy ów rozpad nazywamy Tu uzupełnij. Z kolei Tu uzupełnij polega na rozerwaniu wiązania kowalencyjnego w taki sposób, że para elektronowa zostaje przy jednym z powstających fragmentów, który staje się anionem, drugi zaś Tu uzupełnij.
2
Ćwiczenie 6

W poniższej reakcji wskaż zasadę oraz kwas Lewisa.

R10Mi95zZjY4c2
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RZ9JXYJSQZU2L2
Cząsteczka chlorku glinu będąca 1. ujemnego, 2. zasadą Lewisa, 3. dodatniego, 4. kwasem Lewisa reaguje z 1. ujemnego, 2. zasadą Lewisa, 3. dodatniego, 4. kwasem Lewisa, którą jest trietyloamina (na atomie azotu w cząsteczce aminy zaznaczono wolną parę elektronową symbolizowaną przez dwie kropki). W reakcji powstaje addukt, w którym atom azotu łączy się z atomem glinu, co skutkuje uzyskaniem przez atom glinu ładunku 1. ujemnego, 2. zasadą Lewisa, 3. dodatniego, 4. kwasem Lewisa, zaś przez atom azotu 1. ujemnego, 2. zasadą Lewisa, 3. dodatniego, 4. kwasem Lewisa.
RKRerNWA5HGc63
Ćwiczenie 7
Łączenie par. Oceń prawdziwość zdań, zaznaczając odpowiednie pola w kolumnie „Prawda” – gdy zdanie jest prawdziwe lub w kolumnie „Fałsz” – gdy zdanie jest fałszywe.. Czynnikami elektrofilowymi mogą być kationy, ale również cząsteczki posiadające lukę elektronową w całej strukturze lub w jej określonej części.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Czynnikami nukleofilowymi (kwasami Lewisa) mogą być aniony, ale również cząsteczki zawierające wolne (niewiążące) pary elektronowej.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W przemianach jonowych (heterolitycznych) w trakcie rozerwania wiązania kowalencyjnego para elektronowa ulega rozerwaniu, w taki sposób, że przy każdym z fragmentów pozostaje jeden elektron niesparowany.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
3
Ćwiczenie 8

Dokończ poniższą reakcję.

RhlhJit3eAedy3
Ilustracja przedstawiająca schemat reakcji. Po stronie substratów znajduje się cząsteczka zbudowana z dwóch połączonych ze sobą atomów tlenu, z których każdy podstawiony jest grupą tert-butylową, którą stanowi atom węgla podstawiony trzema grupami metylowymi CH3. Od wiązania pojedynczego łączącego dwa atomy tlenu w cząsteczce poprowadzone są dwie łukowate strzałki, każda z połową grotu i każda skierowana do jednego atomu tlenu. Za strukturą strzałka w prawo.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R11eVwYcRHPoq3
Ćwiczenie 8
Uzupełnij tekst. Reakcje 1. homolityczne, 2. homolitycznym, 3. hamujących, 4. inicjujących, 5. heterolityczne, 6. jony, 7. heterolitycznym, 8. rodniki.

Jeśli wspólna para elektronowa, która tworzy wiązanie kowalencyjne, ulega rozerwaniu w taki sposób, że przy każdym z fragmentów pozostaje jeden elektron niesparowany, wtedy ów rozpad nazywamy rozpadem 1. homolityczne, 2. homolitycznym, 3. hamujących, 4. inicjujących, 5. heterolityczne, 6. jony, 7. heterolitycznym, 8. rodniki. W wyniku tego rozpadu powstają 1. homolityczne, 2. homolitycznym, 3. hamujących, 4. inicjujących, 5. heterolityczne, 6. jony, 7. heterolitycznym, 8. rodniki – reaktywne indywidua chemiczne, mogące pełnić rolę tzw. czynników atakujących (1. homolityczne, 2. homolitycznym, 3. hamujących, 4. inicjujących, 5. heterolityczne, 6. jony, 7. heterolitycznym, 8. rodniki) w dalszych etapach przemiany chemicznej.