Sprawdź się
Tekst do ćwiczeń
Spis ludnościNa wzgórzu, gdzie stała Troja,
odkopano siedem miast.
Siedem miast. O sześć za dużo
jak na jedną epopeję.
Co z nimi zrobić, co zrobić.
Pękają heksametryheksametry.
afabularna cegła wyziera ze szczelin,
w ciszy filmu niemego obalone mury,
zwęglone belki, zerwane ogniwa,
dzbanki wypite do utraty dna,
amulety płodności, pestki sadów
i czaszki dotykalne jak jutrzejszy księżyc.Przybywa nam dawności,
robi się w niej tłoczno,
rozpychają się w dziejach dzicy lokatorzy,
zastępy mięsa mieczowego,
reszki orła‑Hektora dorównujące mu męstwem,
tysiące i tysiące poszczególnych twarzy,
a każda pierwsza i ostatnia w czasie,
a w każdej dwoje niebywałych oczu.
Tak lekko było nic o tym nie wiedzieć,
tak rzewnie, tak przestronnie.Co z nimi robić, co im dać?
Jakiś wiek mało zaludniony do tej pory?
Trochę uznania dla sztuki złotniczej?
Za późno przecież na sąd ostateczny.
My, trzy miliardy sędziów,
mamy swoje sprawy,
własne nieartykułowane rojowiska,
dworce, trybuny sportowe, pochody,
liczebne zagranice ulic, pięter, ścian.
Mijamy się na wieczność w domach towarowych
kupując nowy dzbanek.
Homer pracuje w biurze statystycznym.
Nikt nie wie, co robi w domu.
Wpisz w odpowiednie miejsca cytaty z wiersza, które dotyczą przeszłości i teraźniejszości.
Wyjaśnij, czemu służy przeciwstawienie sobie przeszłości i teraźniejszości.
Wyjaśnij, jaką funkcję pełni w kompozycji wiersza pytanie Co z nimi robić, co im dać?
. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Wyjaśnij, w jaki sposób Wisława Szymborska nawiązuje w wierszu Spis ludności do mitu trojańskiego.
Wyjaśnij, jak rozumiesz poniższe cytaty z wiersza w kontekście poruszanego w utworze tematu spuścizny antycznej.
mamy swoje sprawy, własne nieartykułowane rojowiska
mijamy się na wieczność w domach towarowych