Połącz cytat z postacią, której dotyczy. Pan Błyszczyński Możliwe odpowiedzi: 1. Tak mnie wzrusza ten niebyt, cudny niebytnie żyła i nie zmarła, 2. pełen wspomnień wiekuistychI przystanął na zbiegu dwojga tęsknot gwiaździstych, 3. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie.Jam te drzewa powcielał Bóg Możliwe odpowiedzi: 1. Tak mnie wzrusza ten niebyt, cudny niebytnie żyła i nie zmarła, 2. pełen wspomnień wiekuistychI przystanął na zbiegu dwojga tęsknot gwiaździstych, 3. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie.Jam te drzewa powcielał Dziewczyna Możliwe odpowiedzi: 1. Tak mnie wzrusza ten niebyt, cudny niebytnie żyła i nie zmarła, 2. pełen wspomnień wiekuistychI przystanął na zbiegu dwojga tęsknot gwiaździstych, 3. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie.Jam te drzewa powcielał
Połącz cytat z postacią, której dotyczy. Pan Błyszczyński Możliwe odpowiedzi: 1. Tak mnie wzrusza ten niebyt, cudny niebytnie żyła i nie zmarła, 2. pełen wspomnień wiekuistychI przystanął na zbiegu dwojga tęsknot gwiaździstych, 3. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie.Jam te drzewa powcielał Bóg Możliwe odpowiedzi: 1. Tak mnie wzrusza ten niebyt, cudny niebytnie żyła i nie zmarła, 2. pełen wspomnień wiekuistychI przystanął na zbiegu dwojga tęsknot gwiaździstych, 3. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie.Jam te drzewa powcielał Dziewczyna Możliwe odpowiedzi: 1. Tak mnie wzrusza ten niebyt, cudny niebytnie żyła i nie zmarła, 2. pełen wspomnień wiekuistychI przystanął na zbiegu dwojga tęsknot gwiaździstych, 3. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie.Jam te drzewa powcielał
Połącz cytat z postacią, której dotyczy.
<q>pełen wspomnień wiekuistych</q> <q>I przystanął na zbiegu dwojga tęsknot gwiaździstych</q>, <q>Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie.</q> <q>Jam te drzewa powcielał</q>, <q>Tak mnie wzrusza ten niebyt, cudny niebyt</q> <q>nie żyła i nie zmarła</q>
Pan Błyszczyński
Bóg
Dziewczyna
11
Ćwiczenie 3
R1MIZJAhO094q
Określ, co mogą oznaczać i co łączy następujące leśmianizmy: cieleśnieje, wielozgon, bezlistnieć, zbeścieleśnia. Zastanów się, jaką są częścią mowy.
Określ, co mogą oznaczać i co łączy następujące leśmianizmy: cieleśnieje, wielozgon, bezlistnieć, zbeścieleśnia. Zastanów się, jaką są częścią mowy.
Przeprowadź analizę słowotwórczą poniższych leśmianizmów. Określ, jaką są częścią mowy oraz jaka jest ich podstawa słowotwórcza. Napisz, co mogą oznaczać oraz co je łączy (pod względem znaczenia).
leśmianizm
część mowy
podstawa słowotwórcza
interpretacja
cieleśnieje
wielozgon
bezlistnieć
zbeścieleśnia
zbeścieleśnia
Odnajdź powyższe neologizmy w wierszu. Które ze znaczeń zmieniły się w kontekście całych zdań? Jakie sensy danych leśmianizmów zostają wydobyte przy interpretacji całego fragmentu?
cieleśnieje|czasownik|ciało|coraz bardziej staje się ciałem wielozgon|rzeczownik|wiele,zgon|wiele zgonów, wiele śmierci połączonych w jeden zgon bezlistnieć|czasownik|bez, liść, istnieć|istnieć bez liści zbeścieleśnia|czasownik|bez, ciało|sprawia, że ktoś lub coś traci ciało roznicestwić|czasownik|nicość, unicestwić|rozszerzyć pole działania nicości
1
Ćwiczenie 3
R3vZBMAShrfCL
RA2yW1XI371L11
Ćwiczenie 4
Do fragmentów Księgi Rodzaju dopasuj cytaty z poematu Pan Błyszczyński. Zwróć uwagę na to, aby pasowały do siebie pod względem treściowym. 3 Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 4 Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 17 I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; 18 aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. Bóg widząc, że były dobre, 11 rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 12 Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 28 Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. Wyłoniłem zmroku ogród, oderwany od przyczyny, Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. Rozkwieciłem próżnię, namnożyłem ścieżek Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał.
Do fragmentów Księgi Rodzaju dopasuj cytaty z poematu Pan Błyszczyński. Zwróć uwagę na to, aby pasowały do siebie pod względem treściowym. 3 Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 4 Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 17 I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; 18 aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. Bóg widząc, że były dobre, 11 rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 12 Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 28 Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. 27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. Wyłoniłem zmroku ogród, oderwany od przyczyny, Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał. Rozkwieciłem próżnię, namnożyłem ścieżek Możliwe odpowiedzi: 1. 10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., 2. Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., 3. Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł., 4. Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, 5. Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, 6. Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., 7. Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 8. Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., 9. „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., 10. 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., 11. Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał.
Do fragmentów Księgi Rodzaju dopasuj cytaty z poematu Pan Błyszczyński. Zwróć uwagę na to, aby pasowały do siebie pod względem treściowym.
10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem., Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu,, Pod stopami przechodniów piach niepewny i miałki Tyleż istniał, ile istnieć zaprzestawał., Trzepotały się w piachu dusze zmarłych, spragnione Nowych zgonów i pośmiertnych w mroku swobód., 12 Ziemia wydała rośliny zielone (...) A Bóg widział, że były dobre., Wszelka dal w niebiosach – to dal zagrobowa., „Kto ją stworzył?” – zapytał. „Nikt, bo przyszła bez życia I bez śmierci, więc nie żyła inie zmarła..., Gdzie się cud rozrasta w zgrozę i bezprawie., Drapieżniały zbyt cudacznie zdradnych kwiatów niebywałki,, Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie., Ogród śnił się... Tu i ówdzie dąb prześniony zżółkł i powiądł.
3 Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość.
4 Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności.
1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
17 I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; 18 aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.
10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem.
Bóg widząc, że były dobre, 11 rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona».
12 Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.
28 Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną;
27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.
Wyłoniłem zmroku ogród, oderwany od przyczyny,
Rozkwieciłem próżnię, namnożyłem ścieżek
21
Ćwiczenie 5
Ogród Pana Błyszczyńskiego jest dziełem fantazji. Na podstawie wiersza Pan Błyszczyński opisz poetycką wizję ogrodu/świata.
RiY44r0qKrYn2
Zwróć uwagę na analogię z Księgą Rodzaju. Zastanów się jak przebiega stworzenie świata, jakie uczucia towarzyszą kreatorowi tego świata, jakie środki stylistyczne podkreślają niezwykłość tego miejsca. Zwróć uwagę na elementy tworzące fantastyczne pejzaże oraz oniryczność ogrodu.
211
Ćwiczenie 6
A. Wypisz z wiersza Pan Błyszczyński pięć fragmentów dotyczących sposobu istnienia dziewczyny. B. Jak można zinterpretować obecność dziewczyny w tekście wiersza? Napisz 5 zdań.
R1PqdXu7FgDIS
A. Poszukaj wyrazów związanych z życiem, śmiercią, istnieniem, bytem, itp. B. Dziewczyna istnieje na granicy światów. Próbuje się wcielić, ale ostatecznie znika. Pan Błyszczyński, w przeciwieństwie do Boga, nie ma aż takiej mocy, by stworzyć człowieka. Mimo wszystko, próby walki z nieistnieniem są konieczne - są paradoksem człowieczeństwa.
Np. „Ustał cud dziewczyński.” „Nie umarła, lecz umarło jej odbicie w jezior wodzie.” „W nic rozwiała się dziewczyna i jej czar, poczęty w niebie” „Nie zaczęłaś dotąd istnieć w żadnym półśnie, w żadnym grobie” „I w tych strasznych bezczasach taka nagła dziewczyna Tak niebacznie poza życiem - cieleśnieje!”
31
Ćwiczenie 7
Odpowiedz, w jaki sposób można interpretować niezwykły ogród pana Błyszczyńskiego w kontekście dedykacji wiersza. Swoją odpowiedź uzasadnij.
Kazimierzowi Wierzyńskiemu, Jego żywotnym zmaganiom się z upiorami współczesności i zdobywczym przeobrażeniom twórczym.
Rt6Y7401nfN30
Zwróć uwagę na to, kim był Kazimierz Wierzyński i czym się zajmował, a także na treść dedykacji i jej powiązanie z ogrodem.
W kontekście dedykacji ogród pana Błyszczyńskiego można traktować jako metaforę światów tworzonych przez poezję. Kazimierz Wierzyński był poetą, a dedykacja dotyczy między innymi jego „zdobywczych przeobrażeń twórczych”.
31
Ćwiczenie 8
Wyjaśnij, jaką rolę odgrywa w wierszu postać eterycznej dziewczyny. W odpowiedzi odwołaj się do relacji Boga i człowieka przedstawionej w wierszu.
R1d13z9ma6qxe
Zwróć uwagę na to, jakie kwestie wprowadza jej postać do wiersza oraz co udowadnia panu Błyszczyńskiemu jej pojawienie się w ogrodzie.
Pojawienie się w ogrodzie eterycznej dziewczyny jest dowodem na to, że życia, podobnie jak aktu kreacji, nie da się w zupełności kontrolować umysłem. W rzeczywistości funkcjonuje również jakaś przestrzeń metafizyczna, niezależna od człowieka. Błyszczyński jest zdziwiony pojawieniem się dziewczyny w swoim ogrodzie, co oznacza, że tego nie zaplanował i nie potrafił przewidzieć.