Sprawdź się
Pogrupuj elementy budowy morfologicznej mchu właściwe dla gametofitu i sporofitu.
chwytniki, czepek, wieczko, zarodnia, seta, rodnia, plemnie, ozębnia, stopa, listki, splątek, ulistniona łodyżka
gametofit (n) | |
---|---|
sporofit (2n) |
Połącz w pary strukturę z odpowiadającym jej opisem.
Młodociane stadium gametofitu., Jedno- lub wielokomórkowe nitkowate struktury, których funkcją jest pobieranie wody i soli mineralnych oraz przytwierdzanie rośliny do podłoża., Wyrasta z pączka na splątku., Zawierają lamelle (asymilatory), które powiększają powierzchnię asymilacyjną, przez co zwiększa się efektywność fotosyntezy., Znajdują się na szczycie ulistnionej łodyżki.
listki | |
ulistniona łodyżka | |
chwytniki | |
gametangia | |
splątek |
Struktura widniejąca na zdjęciu mikroskopowym to gametangium, które produkuje tylko jedną gametę. Niektóre z komórek tej struktury wydzielają substancje chemiczne, wywołujące chemotaksję, czyli ruch komórek bądź organizmów ukierunkowany gradientem czynnika chemicznego w środowisku.
Gametangium to struktura, która produkuje tylko jedną gametę. Niektóre z komórek tej struktury wydzielają substancje chemiczne, wywołujące chemotaksję, czyli ruch komórek bądź organizmów ukierunkowany gradientem czynnika chemicznego w środowisku.
Ciałka oleiste to pojedyncze lub złożone struktury, występujące w komórkach liści i plech wątrobowców. Najczęściej są przezroczyste, tylko u kilku gatunków są wybarwione. Stanowią jedną z cech identyfikacji wątrobowców. Wydzielają różne substancje zapachowe, a w okresie zimowym chronią roślinę dzięki obecnym w nich lipidom i białkom, których struktura jest odporna na wahania temperatur.
Ciałka oleiste to pojedyncze lub złożone struktury, występujące w komórkach liści i plech wątrobowców. Najczęściej są przezroczyste, tylko u kilku gatunków są wybarwione. Stanowią jedną z cech identyfikacji wątrobowców. Wydzielają różne substancje zapachowe, a w okresie zimowym chronią roślinę dzięki obecnym w nich lipidom i białkom, których struktura jest odporna na wahania temperatur.
Grzyby tworzące mikoryzy arbuskularne (gromada Glomeromycota), to najliczniejsza grupa wśród współczesnych grzybów endomikoryzowych, tworzących mutualistyczne związki z roślinami naczyniowymi. Jeszcze do niedawna uważano je za pierwotne w stosunku do wszystkich innych endosymbioz korzeniowych. Obecność w plechach wątrobowców strzępek różnych grzybów spowodowała zainteresowanie i rozważania związane z powstaniem i ewolucją mikoryz (...). Rośliny niższe nie mają korzeni, więc trudno ich związki z grzybami nazywać mikoryzami, stąd pojęcie „związki mikoryzopodobne
.
Indeks górny Barbara Fojcik, Na początku były mszaki – czyli jak to było z wyjściem na ląd, [w:] „Kosmos, Problemy Nauk Biologicznych”, t. 63, nr 3, r. 2014, s. 429–441. Indeks górny koniecBarbara Fojcik, Na początku były mszaki – czyli jak to było z wyjściem na ląd, [w:] „Kosmos, Problemy Nauk Biologicznych”, t. 63, nr 3, r. 2014, s. 429–441.
Torfowisko to stale wilgotny obszar, na którym występują rośliny bagienne i łąkowo‑bagienne. Obumierające rośliny tworzą pokłady torfu. Torfowiska powstają na terenie zarastających zbiorników wodnych oraz na terenach o małej przepuszczalności wody. W zależności od warunków, składu zbiorowiska oraz właściwości torfu rozróżnia się: torfowiska niskie (tzw. łąkowe) oraz torfowiska wysokie, na których występują mchy, turzyce i krzewinki.
Torfowiska zajmują zaledwie 3 proc. powierzchni Ziemi, ale magazynują ponad 30 proc. węgla organicznego” – mówi w rozmowie z PAP dr hab. Michał Słowiński. Aby uświadomić sobie, jak bogate w węgiel są torfowiska, wystarczy sobie przypomnieć, że torf wykorzystywany jest jako surowiec energetyczny: tradycyjnie używano go do palenia w piecach. Cały węgiel, który w torfowiskach się znajduje, pochodzi przede wszystkim z dwutlenku węgla, który dawniej rośliny torfowisk wbudowały do swoich tkanek. W ich szczątkach węgiel nadal jest uwięziony... o ile panują odpowiednie warunki
.
Indeks górny Ludwika Tomala, Syberyjskie torfowiska w cieniu zmian klimatu, portal internetowy „Nauka w Polsce” (www.naukawpolsce.pap.pl), publikacja: 12.08.2019. Indeks górny koniecLudwika Tomala, Syberyjskie torfowiska w cieniu zmian klimatu, portal internetowy „Nauka w Polsce” (www.naukawpolsce.pap.pl), publikacja: 12.08.2019.