Sprawdź się
Przyjrzyj się miniaturze z XIII w. i wykonaj polecenie.
2. W średniowiecznym prawie przekazanie wasalowi dóbr lennych lub urzędu przez seniora, który wręczał mu symbol danego lenna (np. włócznię, chorągiew). Pojęcie: (tu wybierz) 1. komendacja, 2. inwestytura, 3. immunitet, 4. beneficjum.
3. Zwolnienie dóbr feudała od świadczeń na rzecz panującego, lub spod sądownictwa władcy. Pojęcie: (tu wybierz) 1. komendacja, 2. inwestytura, 3. immunitet, 4. beneficjum.
4. Nadanie ziemi przez władcę w dożywotnie lub czasowe użytkowanie jako wynagrodzenie w zamian za wypełnianie określonych powinności. Pojęcie: (tu wybierz) 1. komendacja, 2. inwestytura, 3. immunitet, 4. beneficjum.
Przeczytaj tekst źródłowy i odpowiedz na poniższe pytania.
Zapoznaj się z tekstem źródłowym i odpowiedz na poniższe pytania.
Przepisy odnoszące się do kontraktów lennych, wg. tzw. Zwierciadła Saskiego*[…] Art. 2. (...) Książęta, niewiasty, kupcy, pozbawieni praw i urodzeni jako nieślubni oraz wszyscy, których ojciec i dziad nie byli rycerzami, są niesprawni do lenna.
Art. 3. […] , zgodnie z obowiązkiem, winien jest złożyć swemu panu przysięgę wierności i przyrzec, że będzie mu tak wierny i tak życzliwy, jaki według prawa winien być […] wobec swego pana […] i jego dobra posiadać. […] Winien także oddawać swemu panu cześć - słowami i uczynkami - gdy znajduje się przy nim, jak i powstawać przed nim oraz przepuszczać go przed sobą.
*Spis prawa zwyczajowego, obowiązującego w Saksonii, spisany w latach 1220‑1235
Źródło: Przepisy odnoszące się do kontraktów lennych, wg. tzw. Zwierciadła Saskiego*, [w:] Historia państwa i prawa. Wybór tekstów źródłowych, red. B. Lesiński, Poznań 1995, s. 36–37.
Przyjrzyj się poniższej ilustracji i odpowiedz na pytania:
Przeczytaj tekst źródłowy i wykonaj poniższe ćwiczenie.
Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj poniższe ćwiczenie.
Formularz umowy średniowiecznejO tym, który oddaje się pod władzę innego.
Dostojnemu panu (temu a temu) ja zaś (ten a ten). Ponieważ wszystkim jest doskonale znane, że nie posiadam niczego, co pozwoliłoby mi wyżywić się i odziać, dlatego też zwróciłem się do waszej łaskawości i postanowiłem, że powinienem się oddać i powierzyć waszej opiece. Dokonałem też tego na następujących warunkach: winniście mnie wspierać i wspomagać tak wyżywieniem jak odzieżą, abym mógł stosownie służyć wam i być pożytecznym, a dopóki będę żył, winienem wam służbę i posłuszeństwo na prawach wolnego człowieka i nie jestem w mocy za żywota mego uwolnić się spod waszej władzy i opieki, lecz aż do śmierci winienem pozostawać pod waszą władzą i ochroną.
Źródło: Formularz umowy średniowiecznej, [w:] Wiek V-XV w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii i studentów, oprac. M. Sobańska – Bondaruk, S. Lenard, s. 215–216.
Przeczytaj tekst źródłowy i odpowiedz na poniższe pytania.
Zapoznaj się z tekstem źródłowym i odpowiedz na poniższe pytania.
Formularz umowy średniowiecznejNiechaj zatem będzie wiadome waszej gorliwości, że na prośbę męża apostolskiego (takiego to) biskupa tego miasta, dla zyskania sobie wiecznej nagrody, udzieliliśmy mu takiego dobrodziejstwa, ażeby do posiadłości jego kościoła, które w ostatnich czasach otrzymał z naszego lub czyjegokolwiek nadania, albo które w przyszłości łaska Boża zechciałaby powiększyć w posiadaniu świętego miejsca, nie śmiał wejść żaden urzędnik państwowy czy to dla odbywania sądów, czy też dla ściągania skądkolwiek kar sądowych, lecz tym wszystkim niech władają dla chwały Bożej sam biskup lub jego zastępcy […] Lecz ze wszystkiego, co skarb mógłby otrzymać od wolnych albo służebnych i innych ludzi, którzy znajdują się na roli i w granicach, czyli na ziemiach wspomnianego kościoła, niechaj, z naszej łaski i dla przyszłego zbawienia, płynie po wieczne czasy dochód na światło dla wspomnianego kościoła, zbierany za pośrednictwem jego pełnomocników.
Źródło: Formularz umowy średniowiecznej, [w:] Wiek V-XV w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii i studentów, oprac. M. Sobańska – Bondaruk, S. Lenard, s. 215–216.