Maciej Siwicki Cyberprzestępczość

Wśród powodów wzrostu zagrożenia przestępczością stricte komputerową w literaturze przedmiotu najczęściej wymienia się brak stosownej wiedzy na temat nadużyć komputerowych, jak i odpowiedniego oprogramowania, które wykryłoby np. złośliwe oprogramowanie, które często działa w ukryciu, wykorzystuje luki w oprogramowaniu lub aktywuje się dopiero po pewnym czasie (np. bomby logiczne, wirusy, trojany). Wskazuje się również, że cechą charakterystyczną przestępczości stricte komputerowej jest niewielka gotowość ofiar przestępstw do angażowania policji w ich ściganie, pomimo relatywnie wysokich szkód, jakie czyny te w ocenie pokrzywdzonych powodują.

Przestępczość komputerową charakteryzują ponadto: duża „ciemna liczba”, niskie prawdopodobieństwo wykrycia sprawcy oraz lekceważenie przez pokrzywdzonych środków bezpieczeństwa. Transfer danych z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych zazwyczaj przebiega przez kilka państw. Protokoły wykorzystywane do transferu bazują bowiem na wyszukiwaniu optymalnej trasy omijają np. bezpośrednie połączenia, które mogą być w momencie transferu zablokowane lub przeciążone. Ponadto wiele usług świadczonych drogą elektroniczną może być zlokalizowane (m.in. ze względów ekonomicznych, czy praktycznych) w kilku państwach np. usługodawcy świadczący usługę hostingu mogą ją świadczyć w jedynym państwie korzystając ze sprzętu zlokalizowanego w innym.

c1 Źródło: Maciej Siwicki, Cyberprzestępczość, 2013.