Sprawdź się
Zapoznaj się z danymi przedstawiającymi szacunkową liczbę ludności poszczególnych kontynentów w latach 1700–1800. Na tej podstawie odpowiedz na pytania.
Obszar | 1700 | 1750 | 1800 |
|---|---|---|---|
Europa | 113 | 140 | 187 |
Azja | 406 | 450 | 600 |
Afryka | 98 | 100 | 100 |
Ameryka Płn. | 1 | 1,3 | 5,7 |
Ameryka Płd. | 12 | 11,1 | 18,9 |
Oceania | 2 | 2 | 2 |
Razem (świat) | 632 | 704,4 | 913,6 |
Tabela: Szacunkowa liczba ludności poszczególnych kontynentów w latach 1700‑1800 (w mln).
Indeks dolny Cyt. za: Wielka historia świata. Świat w XVIII wieku, t. 8, red. P. Franaszek, Kraków 2006, s. 30. Indeks dolny koniecCyt. za: Wielka historia świata. Świat w XVIII wieku, t. 8, red. P. Franaszek, Kraków 2006, s. 30.
Wskaż rejon, w którym przyrost ludności w latach 1700–1800 wyniósł 0 proc.
- Europa
- Azja
- Oceania
- Afryka
Wskaż kontynent, na którym doszło do największego przyrostu ludności między 1700 a 1800 r.
- Europa
- Ameryka Płn.
- Ameryka Płd.
- Afryka
Zaznacz kontynent, na którym żyło najwięcej ludzi w XVIII w.
- Europa
- Azja
- Ameryka Płn.
- Afryka
Dodatkowe informacje
Według Wikipedii światowa populacja liczy dziś ok. 7,6 mld ludzi. W 2015 r. najwięcej osób zamieszkiwało Azję (ok. 4,31 mld), następnie Afrykę (ok. 1,15 mld), Europę (ok. 745 mln), Amerykę Łacińską (ok. 617 mln), Amerykę Północną, bez Ameryki Środkowej i Karaibów (ok. 356 mln), i wreszcie Oceanię (ok. 37 mln).
Na podstawie danych z tabeli uzupełnij tekst.
Kraj | 1700 | 1750 | 1800 |
Finlandia | 300 | 420 | 830 |
Prusy Wschodnie | 400 | 630 | 930 |
Irlandia | 2500 | 3000 | 5000 |
Czechy | 1700 | 1900 | 3000 |
Norwegia | 500 | 600 | 880 |
Belgia | 1800 | - | 3000 |
Szwecja | 1450 | 1800 | 2350 |
Szkocja | 1000 | 1200 | 1700 |
Anglia i Walia | 5500 | 6000 | 9000 |
Rosja | 18000 | - | 29000 |
Państwa włoskie | 11500 | 15000 | 18000 |
Hiszpania | 7000 | 8500 | 10500 |
Państwa niemieckie | 15500 | - | 22000 |
Portugalia | 2000 | - | 2900 |
Dania | 700 | 800 | 1000 |
Szwajcaria | 1200 | - | 1700 |
Francja | 20000 | 23000 | 27000 |
Holandia | 2000 | - | 2100 |
Śląsk (pruski) | 1000 | 1200 | 1800 |
Tabela: Rozwój ludności niektórych krajów europejskich w XVIII w. (w mln).
Indeks dolny Cyt. za: Emanuel Rostworowski, Historia powszechna. Wiek XVIII, Warszawa 1977, s. 17. Indeks dolny koniecCyt. za: Emanuel Rostworowski, Historia powszechna. Wiek XVIII, Warszawa 1977, s. 17.
wyludnienia, zmalała, stagnacji demograficznej, ekspansji demograficznej, wzrosła, uprzemysłowionych, przeludnienia, rolniczych
Punkt ciężkości ................................................ w Europie XVIII wieku przypadł na środkowe dekady i drugą połowę stulecia. Przypuszczalnie z około 120 mln w 1700 r. ludność Europy ................................................ do około 190 mln w 1800 r., a więc o 58%. Populacja wyraźnie zwiększyła się we wszystkich krajach. Największy przyrost odnotowano w krajach ................................................, takich jak Irlandia czy Prusy Wschodnie, natomiast znacznie mniejszy był on na przykład w dobrze rozwiniętej gospodarczo Holandii. Do ekspansji demograficznej doszło dzięki zwiększeniu wydajności rolnictwa. Trzeba jednak pamiętać, że w okresach nieurodzaju dochodziło do przejściowego ................................................, czyli sytuacji, w której znaczna część ludności miała trudności z zapewnieniem sobie minimum środków do przeżycia.
Przeczytaj fragment opracowania historycznego, a następnie uzupełnij tekst.
W 1657 r. przybyło do Kraju Przylądkowego 50 holenderskich osadników, w 1700 r. było ich 1300, a w 1795 r. w Afryce Południowej zamieszkiwało 15 tys. Holendrów. Liczba Francuzów kanadyjskich wzrosła z 16 tys. w 1706 r. do 130 tys. w 1784 r. W angielskich koloniach Ameryki Północnej było około 375 tys. ludności białej w 1715 r., w roku zaś 1800 Stany Zjednoczone liczyły 430 tys. ludności pochodzenia europejskiego. […] Przyjmuje się, iż jedynie w drugiej połowie XVIII w. zaludnienie Ameryki Południowej i Środkowej wzrosło z 11 do 19 mln (a więc o 73%) i że pod koniec stulecia znajdowało się tam 3‑4 mln ludzi pochodzenia europejskiego.
Źródło: , [w:] Emanuel Rostworowski, Historia powszechna. Wiek XVIII, Warszawa 1997, s. 18.
Uzupełnij zdania (pamiętaj żeby wybrane kraje wstawiać w kolejności alfabetycznej):
Francję, Prusy, Austrię, Holandię, emigrowali, Portugalię, Rzeczpospolitą, Hiszpanię, imigrowali, Anglię
Gdyby mieszkańcy Europy nie .............................. ze swoich krajów, pod koniec XVIII stulecia liczba ludności zamieszkującej .............................., .............................., .............................., .............................., i .............................. byłaby najprawdopodobniej znacznie większa, niż była w rzeczywistości.
Zaznacz P, jeżeli stwierdzenie dotyczy przyczyn eksplozji demograficznej w XVIII-wiecznej Europie, lub S, jeśli odnosi się do jej skutków.
| Stwierdzenie | P | S |
| Upowszechnienie uprawy ziemniaków i nowych roślin. | □ | □ |
| Poprawa warunków sanitarnych. | □ | □ |
| Migracje ludzi z terenów wiejskich do miast. | □ | □ |
| Zamiana trójpolówki na płodozmian. | □ | □ |
| Wprowadzenie nowych narzędzi w rolnictwie, m.in. pługu brabanckiego, który umożliwiał głęboką orkę. | □ | □ |
| Osuszanie ziemi i stosowanie nawozów zwierzęcych. | □ | □ |
| Epidemie stały się krótkie i miejscowe. | □ | □ |
| Powstanie pierwszych nowoczesnych szpitali. | □ | □ |
| Wzrost zapotrzebowania na produkty żywnościowe, tkaniny i wyroby rzemieślnicze. | □ | □ |
| W sektorze pozarolniczym – w manufakturach, kopalniach i pierwszych zakładach przemysłowych – nie brakowało rąk do pracy. | □ | □ |
| Rozwój nauki, przede wszystkim agronomii i medycyny. | □ | □ |
Przeanalizuj obie mapy i na ich podstawie wykonaj polecenia.
Źródło A

Źródło B

Uszereguj państwa w kolejności od najbardziej do najmniej zurbanizowanego na początku XVIII w.
- Niderlandy (Holandia i Belgia)
- Państwa włoskie
- Francja
- Hiszpania
- Wielka Brytania z Irlandią
- Państwa niemieckie
Wskaż kraje, w których liczba miast liczących powyżej 50 tys. mieszkańców w 1800 r. zwiększyła się o co najmniej 3 w porównaniu do roku 1700.
- Wielka Brytania z Irlandią
- Włochy
- Monarchia habsburska
- Hiszpania
- Francja
- Rzeczpospolita
- Rosja
- Państwa niemieckie i Śląsk
Uzupełnij tekst.
W XVIII w. rozwijały się zwłaszcza miasta {#przybrzeżne} / {śródlądowe}. Między 1700 a 1800 rokiem w Europie Centralnej doszło do {#urbanizacji} / {dezurbanizacji}. Można zauważyć, że w krajach o {#wyższym} / {niższym} stopniu urbanizacji rozwój miast postępował wolniej niż w państwach o słabiej rozwiniętej sieci miejskiej.
Zapoznaj się z danymi z tabeli, a następnie wykonaj polecenia.
Miasto | 1700 | Miasto | 1800 |
|---|---|---|---|
Londyn | 500 | Londyn | 400 |
Paryż | 400 | Paryż | 600 |
Neapol | 215 | Neapol | 426 |
Amsterdam | 180 | Moskwa | 400 |
Moskwa | 150 | Wiedeń | 240 |
Wenecja | 138 | Amsterdam | 220 |
Rzym | 130 | Petersburg | 200 |
Mediolan | 120 | Dublin | 200 |
Madryt | 100 | Lizbona | 180 |
Wiedeń | 100 | Berlin | 172 |
Tabela: Dziesięć największych miast europejskich w XVIII wieku pod względem zaludnienia (w tys.).
Indeks dolny Cyt. za: Emanuel Rostworowski, Historia powszechna. Wiek XVIII, Warszawa 1977, s. 24. Indeks dolny koniecCyt. za: Emanuel Rostworowski, Historia powszechna. Wiek XVIII, Warszawa 1977, s. 24.
Kolorem czerwonym zaznacz miasta, które pod koniec XVIII w. zniknęły z pierwszej dziesiątki największych miast europejskich, a kolorem zielonym ośrodki, które zajęły ich miejsce.
miasta, które pojawiły się w pierwszej dziesiątce miasta, które zniknęły z pierwszej dziesiątki
Amsterdam,Berlin,Dublin, Lizbona, Londyn,Madryt, Mediolan, Moskwa, Neapol, Paryż, Petersburg,Rzym,Wenecja, Wiedeń.
Wskaż, które zdania są prawdziwe, a które fałszywe.
| Zdanie | Prawda | Fałsz |
| Na początku XIX w. do trzech największych miast europejskich zaliczały się te same ośrodki, co na początku XVIII w. | □ | □ |
| Zmiany w rozmieszczeniu największych miast wpisują się w trend awansu wschodniej części Europy kosztem zachodniej i południowej. | □ | □ |
| Zmniejszenie rozrostu dużych ośrodków miejskich w Holandii i państwach włoskich zbiegło się ze spowolnieniem gospodarczym w tych krajach. | □ | □ |
Na podstawie analizy obrazów wskaż co najmniej trzy cechy charakterystyczne dla miast XVIII‑wiecznej Europy, które wyeksponowali malarze. Wypisz trzy podobieństwa i trzy różnice między miastami ówczesnymi a współczesnymi.
Przeczytaj poniższe teksty źródłowe i na ich podstawie wykonaj polecenie.
Źródło A
Powszechna historia gospodarcza od XV do XX wiekuNiewątpliwie wpływ na burzliwe przemiany gospodarcze w Anglii u schyłku XVIII w. wywarły uprzednie przeobrażenia w rolnictwie [...]. Postęp rolnictwa oraz zmiany form własności użytkowania ziemi najwcześniej nastąpiły właśnie w Anglii. [...] Poza tym Anglia miała znacznie bardziej niż w innych państwach rozwinięty system nakładczy oraz handel kolonialny, a zatem była państwem o stosunkowo największych możliwościach powiększania produkcji, zwłaszcza zaś stosowania innowacji technicznych. [...] Zakres gospodarki rynkowej zwiększał się również na skutek rozwoju wiejskiego chałupnictwa jako ubocznego zajęcia rodziny drobnych dzierżawców rolnych. [...] Należy również dostrzec związek między rewolucją przemysłową i mobilnością siły roboczej, czyli swobodą poruszania się i przesiedlania zapewnioną już w ustawie z 1662 roku, która ostatecznie zniosła pozostałości poddaństwa osobistego. Równocześnie obowiązujące ustawodawstwo przewidywało surowe kary za włóczęgostwo, które było plagą społeczną nie tylko zresztą w Anglii. Od końca XVI w. zdolnym do pracy żebrakom i włóczęgom groziła chłosta, więzienie lub galery. W ocenie przesłanek rewolucji przemysłowej nie sposób pominąć ułatwień w działalności rzemieślniczej i handlowej w wyniku ograniczenia przywilejów cechowych (1524 r.), zaniku lokalnych ceł, zapewnienia swobody wyboru zawodu i pracodawcy (1553 r.) oraz ustanowienia prawa patentowego (1624 r.) chroniącego prawa wynalazcy przez 14 lat. [...] Gospodarczym i społecznym przeobrażeniom w Anglii w XVIII w. sprzyjała również na ogół stabilna sytuacja polityczna tego kraju po rewolucji burżuazyjnej oraz korzystne warunki geograficzne (wyspiarskie położenie, dogodność transportu wodnego, występowanie podstawowych bogactw naturalnych).
Źródło: Maciej Maciejewski, Mirosław Sadowski, Powszechna historia gospodarcza od XV do XX wieku, Wrocław 2007, s. 68–69.
Źródło B
Historia gospodarcza powszechnaW dziejach nowożytnej Anglii nawarstwiło się wiele czynników, które bardzo przyśpieszyły przewrót przemysłowy oraz wpływały na jego przebieg. Należały do nich:
Tradycje produkcyjne rzemiosła, nakładu i manufaktury liczące kilka wieków, powodujące, że w XVIII w. spory odsetek mieszkańców wysp stanowili rzemieślnicy (głównie w sukiennictwie, hutnictwie i obróbce żelaza), którzy odznaczali się wysoką kulturą techniczną i przejawiali skłonności do innowacji.
Istnienie znacznych kapitałów zgromadzonych w wyniku pierwotniej akumulacji kapitału [zgromadzenia środków na inwestycje].
Postępy rewolucji agrarnej, która uwolniła ze wsi zbędną ludność i dała wolną siłę roboczą dla przemysłu oraz stworzyła w rolnictwie chłonny rynek zbytu na artykuły przemysłowe; wzrost produkcji rolnej gwarantował też wyżywienie dla wzrastającego odsetka ludności miejskiej.
Wytworzenie się rynku zbytu na towary przemysłowe (np. artykuły bawełniane), który wynikał ze wzrostu liczby ludności i poziomu jej konsumpcji.
Rozwój nauki i techniki (szczególnie fizyki, mechaniki i chemii), dokonywanie eksperymentów naukowych, ochrona wynalazczości (biura patentowe).
Korzystna sytuacja surowcowa: zasoby miejscowe (węgiel kamienny, ruda żelaza, wełna) oraz z kolonii (bawełna).
Stabilny ustrój polityczny, dobrze wykształcone systemy: bankowy i ubezpieczeniowy, spokój wewnętrzny.
Korzystna sieć dróg lądowych i kanałów, rozwinięta flota handlowa, brak barier celnych w handlu wewnętrznym.
Źródło: Jan Szpak, Historia gospodarcza powszechna, Warszawa 1999, s. 101.
Przyporządkuj przyczyny wybuchu rewolucji przemysłowej w Anglii do odpowiednich kategorii.
ogradzanie pól – włączanie małych pól (ziem użytkowanych przez wspólnotę) do dużych gospodarstw, dobrze rozwinięty system finansowy, tradycja rzemieślnicza – dostęp do wiedzy i technologii, zniesienie ceł wewnątrz kraju, penalizacja włóczęgostwa i żebractwa, ochrona patentowa, ekspansja demograficzna i wzrost zapotrzebowania na dobra konsumpcyjne, nadwyżka żywności, ograniczenie działalności cechowej (początki wolnego rynku), stabilizacja polityczna, stosunkowo niskie zagrożenie inwazją (wyspiarskie położenie), uprawianie nauki w celu osiągnięcia postępu cywilizacyjnego, dostępność kapitału pod inwestycje, występowanie bogactw naturalnych (węgla, miedzi, żelaza), urbanizacja, dobrze rozwinięty system nakładczy, zniesienie poddaństwa osobistego chłopów, możliwość korzystania z (najszybszego wówczas) transportu rzecznego, posiadanie kolonii – rynek zbytu, posiadanie kolonii – źródło surowców
| Gospodarka | |
|---|---|
| Polityka wewnętrzna | |
| Rolnictwo | |
| Rozwój technologiczny | |
| Środowisko naturalne | |
| Ustawodawstwo |
W każdym opracowaniu na temat rewolucji przemysłowej znajdziemy inne wyjaśnienie przyczyn jej wybuchu. Autorzy bardzo często używają podobnych argumentów, ale przypisują im różną wagę. Przeczytaj jeszcze jeden fragment opracowania historycznego i na podstawie całej lekcji wskaż trzy twoim zdaniem najważniejsze przyczyny wybuchu rewolucji przemysłowej w Anglii. Uzasadnij swój wybór i w miarę możliwości sprawdź, na co zwrócili uwagę inni (uczniowie, koledzy lub członkowie rodziny).
Historia gospodarczaRewolucja przemysłowa rozpoczęła się w Anglii. Nasuwa się pytanie, dlaczego właśnie tam, w jakich warunkach do tego doszło? Wielkie odkrycia geograficzne stały się bodźcem do rozszerzenia zakresu i rozmiarów handlu międzynarodowego. Umożliwiły również ekspansję niektórych krajów europejskich, a w szczególności Anglii. Na obszarach zamorskich pojawił się nowy rynek, przynajmniej dla niektórych towarów, a jego potrzeb nie mogło zaspokoić rzemiosło cechowe. Wzrosło zwłaszcza zapotrzebowanie na tekstylia. I w tym miejscu dochodzimy do kwestii, dlaczego rewolucja przemysłowa rozpoczęła się w Anglii. Handel angielski był związany z Indiami, Afryką, a następnie z krajami Ameryki. Pojawienie się koniunktury na tekstylia wykorzystywali niezwłocznie kupcy i przedsiębiorcy, mając do dyspozycji tanią bawełnę. Wełna i len nie zaspokajały już potrzeb rynku. Import bawełny do Anglii w XVIII w. zwiększył się 30‑krotnie. W 1785 r. wartość produkcji bawełnianej szacowano na 1 mln funtów, a w 1813 r. na 23 mln funtów. W połowie XVIII w. wywóz tkanin z Anglii sięgnął 50% całej produkcji przemysłowej. Za sprawą bawełny pojawiają się pierwsze fabryki. [...] Przemiany gospodarczo‑społeczne w Anglii i handel atlantycki miały decydujące znaczenie w procesie akumulacji kapitału. [...] Ekspansja zamorska otworzyła nowe przestrzenie, gdzie można było wysłać nadmiar ludzi, i dała dostęp do bogatych cywilizacji, z których można było czerpać wiedzę i innowacje, co też skwapliwie Europa czyniła. Trudna do obrony jest jednak teza, że owe impulsy zewnętrzne mogły wystarczyć do zapoczątkowania przeobrażeń kapitalistycznych w Europie. Korzyści z odkryć geograficznych oraz podbojów zamorskich odnieśli najwcześniej mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego. Tymczasem nie Hiszpania ani nie Portugalia, lecz Wielka Brytania stała się obszarem, skąd rewolucja przemysłowa zaczęła rozprzestrzeniać się na Europę kontynentalną, a następnie na cały świat. Jakie czynniki o tym zadecydowały? Otóż nie ulega wątpliwości, że złożyło się na to wiele przyczyn, o których wcześniej była mowa, a zwłaszcza brytyjski system polityczny, zapewniający znaczną swobodę działalności gospodarczej mieszczaństwu i właścicielom ziemskim. Istotną rolę odegrało także wcześniejsze nagromadzenie kapitału z rolnictwa i operacji handlowych. Niemałe znaczenie miała również polityka władz angielskich wspierająca handel zagraniczny i krajową produkcję.
Źródło: Janusz Skodlarski, Historia gospodarcza, Warszawa 2012, s. 112–113.




