Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
Rq4wpB0fdf4bF1
Ćwiczenie 1
Przyporządkuj podane definicje do odpowiadających im haseł. Gametocyty Możliwe odpowiedzi: 1. Typ rozmnażania płciowego, polegający na powstawaniu form przetrwalnikowych bezpośrednio w wyniku wielokrotnych podziałów zygoty, 2. Typ rozmnażania bezpłciowego, który polega na wielokrotnym podziale jądra komórkowego, a dopiero później na podziale cytoplazmy, 3. Dojrzałe komórki rozmnażania płciowego, które posiadają zredukowaną do połowy liczbę chromosomów w stosunku do pozostałych komórek ciała, 4. Komórki macierzyste komórek rozmnażania płciowego Gamety Możliwe odpowiedzi: 1. Typ rozmnażania płciowego, polegający na powstawaniu form przetrwalnikowych bezpośrednio w wyniku wielokrotnych podziałów zygoty, 2. Typ rozmnażania bezpłciowego, który polega na wielokrotnym podziale jądra komórkowego, a dopiero później na podziale cytoplazmy, 3. Dojrzałe komórki rozmnażania płciowego, które posiadają zredukowaną do połowy liczbę chromosomów w stosunku do pozostałych komórek ciała, 4. Komórki macierzyste komórek rozmnażania płciowego Schizogonia Możliwe odpowiedzi: 1. Typ rozmnażania płciowego, polegający na powstawaniu form przetrwalnikowych bezpośrednio w wyniku wielokrotnych podziałów zygoty, 2. Typ rozmnażania bezpłciowego, który polega na wielokrotnym podziale jądra komórkowego, a dopiero później na podziale cytoplazmy, 3. Dojrzałe komórki rozmnażania płciowego, które posiadają zredukowaną do połowy liczbę chromosomów w stosunku do pozostałych komórek ciała, 4. Komórki macierzyste komórek rozmnażania płciowego Sporogonia Możliwe odpowiedzi: 1. Typ rozmnażania płciowego, polegający na powstawaniu form przetrwalnikowych bezpośrednio w wyniku wielokrotnych podziałów zygoty, 2. Typ rozmnażania bezpłciowego, który polega na wielokrotnym podziale jądra komórkowego, a dopiero później na podziale cytoplazmy, 3. Dojrzałe komórki rozmnażania płciowego, które posiadają zredukowaną do połowy liczbę chromosomów w stosunku do pozostałych komórek ciała, 4. Komórki macierzyste komórek rozmnażania płciowego
R1UrXgL3gPFGK1
Ćwiczenie 2
Spośród podanych poniżej wybierz wszystkie możliwe miejsca występowania zarodźca malarii w ciele człowieka. Możliwe odpowiedzi: 1. Śledziona, 2. Skóra, 3. Wątroba, 4. Trzustka, 5. Węzły chłonne, 6. Leukocyty, 7. Erytrocyty
RMZZ7aMUwk7452
Ćwiczenie 3
Uzupełnij tekst, wybierając odpowiednie sformułowania spośród podanych w nawiasach. Zarodziec malarii jest groźnym wirusempierwotniakiem pasożytniczym wywołującym chorobę zwaną malarią lub zimnicązarodźcozą. Jego cykl rozwojowy wymaga obecności dwóchtrzech żywicieli. Człowiek jest żywicielem pośrednimostatecznym Natomiast żywicielem pośrednimostatecznym jest samiecsamica komara widliszkapospolitego. Zarodziec malarii jest przenoszony jest z komara na człowieka poprzez ukłuciezjedzenie pokarmu zabrudzonego jego odchodami. Objawy choroby występują po okresie wylęgania, który wynosi zwykle od 1 do 5dniod 7 do 14dni. Atakiem malarii nazywamy moment wejścia pasożyta do krwinkipojawienia się objawów. Najbardziej charakterystycznymi objawami malarii są dreszcze i wysoka gorączkawymioty i biegunka. Objawy spowodowane są rozerwaniem przez zarodźce krwinek białychczerwonych i uwolnieniem toksycznych produktów przemiany pasożyta.
R18FUdSVpStMr2
Ćwiczenie 4
Łączenie par. Na podstawie przedstawionej poniżej mapy oceń i zaznacz, czy podane stwierdzenia są prawdziwe (P), czy fałszywe (F).. Choroba występuje głównie na obszarach tropikalnych i subtropikalnych.. Możliwe odpowiedzi: P, F. Największe ryzyko zarażenia malarią występuje w rejonach Ameryki Południowej.. Możliwe odpowiedzi: P, F. Chemiczna profilaktyka przeciwmalaryczna zalecana jest jedynie podróżnym wyjeżdżającym do Afryki.. Możliwe odpowiedzi: P, F. W żadnym kraju europejskim nie występuje obecnie rodzima malaria i jej transmisja.. Możliwe odpowiedzi: P, F
21
Ćwiczenie 5
R10x3JKBadNb5
Grafika przedstawia cykl życiowy zarodźca malarii. Pierwszym etapem jest wprowadzenie do krwi człowieka postaci inwazyjnych zarodźca malarii (sporozoity) krwi wraz ze śliną komara. Dochodzi do niego podczas ugryzienia. Następnie dostają się one wraz z krwią do wątroby. W komórkach tego organu zachodzi rozmnażanie bezpłciowe – sporozoity przekształcają się w wielojądrowe schizonty, które następnie rozpadają się na wiele jednojądrzastych merozoitów, które wnikają do erytrocytów. Następnie, wewnątrz erytrocytów, merozoity ponownie przekształcają się w schizonty i ulegają podziałom mitotycznym. Dochodzi do pękania krwinek czerwonych, skutkiem czego potomne merozoity i ich metabolity są uwalniane do krwioobiegu, gdzie mogą atakować kolejne erytrocyty. Część merozoitów przekształca się w gametocyty, które mogą zostać pobrane wraz z krwią przez następnego komara.
Cykl życiowy zarodźca malarii.
Źródło: Englishsquare Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RE0triOlQiKCF
Na podstawie rysunku uzupełnij tekst. W czasie ugryzienia komar wprowadza do krwi człowieka postacie inwazyjne, nazywane 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów. Wnikają one do 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów gdzie przechodzą proces 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów. Prowadzi on do powstania 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów. Wnikają one do krwinek czerwonych i rozpoczynają proces 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów. Po kolejnych cyklach część wewnątrzkrwinkowych postaci pierściennych przekształca się w 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów, a następnie 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów. Podczas ukąszenia komara są one pobierane i przekształcane w jego organizmie do 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów, z których w wyniku zapłodnienia tworzy się zygota. Zygota dzieli się dając początek 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów a następnie 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów, aż w końcu w wyniku kolejnych podziałów powstaje 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów zawierające gotowe do zakażenia 1. schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 2. sporozoitami, 3. mikro i makrogamet, 4. schizogonii pozakrwinkowej, 5. oocyście, 6. mikro i makrogametocyty, 7. sporocysta, 8. wątroby, 9. ookinecie, 10. sporozoity, 11. progamety, 12. merozoitów.
21
Ćwiczenie 6

P. falciparum

P. vivax

P. ovale

P. malariae

Okres wylęgania choroby
(dni)

12 (9–14)

13 (12–17)

17 (16–18)

28 (18–40)

Liczba merozoitów w jednym hepatocycie

40 000

10 000

15 000

2000

Cykl schizogonii wewnątrzkrwinkowej
(godziny)

36–48

48

48

72

Zajęte erytrocyty

wszystkie
(głównie młode)

retikulocyty

retikulocyty

starsze krwinki

Częstotliwość napadów gorączki
(godziny)

nieregularnie

trzeciaczka
(co 48h)

trzeciaczka
(co 48h)

czwartaczka
(co 72h)

Czas trwania napadu gorączki
(godz.)

16–36 lub dłużej

8–12

8–12

8

Obecność hipnozoitów

nie

tak

tak

nie

RvS0WhKp6sOV8
Wśród Plasmodium spp. istnieje wiele różnych gatunków, spośród których jedynie kilka jest w stanie wywołać malarię u człowieka. Spośród tych gatunków najcięższy przebieg ma malaria wywołana przez Plasmodium falciparum. Na podstawie informacji zawartych w tabeli zaznacz wszystkie przyczyny najcięższego przebiegu choroby wywołanej właśnie przez ten gatunek. Możliwe odpowiedzi: 1. Najdłuższy czas trwania napadu gorączki, 2. Obecność hipnozoitów, 3. Największa liczba merozoitów w jednym hepatocycie, 4. Najkrótszy cykl schizogonii wewnątrzkrwinkowej, 5. Najdłuższy okres wylęgania, 6. Zajęcie wszystkich form erytrocytów
31
Ćwiczenie 7

Cząsteczka hemoglobiny składa się z 4 pierścieni hemu połączonych z łańcuchami polipeptydowymi globiny. Genetycznie uwarunkowana zmiana cząsteczki globiny lub tylko jej wiązań z hemem zaburza zdolność przenoszenia tlenu. Jedna z odmian globiny sprzyja krystalizacji cząsteczek hemoglobiny. Kryształki te łączą się ze sobą, nadając krwince kształt sierpa. Stąd nazwa „krwinki sierpowate”. (…) Ta wada hemoglobiny często prowadzi do śmierci już we wczesnym dzieciństwie. Rodzi się pytanie: jak to się stało, że populacja ludzi obciążonych tą wadą nie wyginęła całkowicie, tym bardziej że region jej występowania pokrywa się ściśle z inną chorobą, jaką jest malaria? Okazuje się, że choroba może czasem przynosić korzyści. Udowodniono bowiem, że ludzie obciążeni cechą sierpowatości krwinek nie chorują na malarię, ponieważ zmieniona struktura hemoglobiny nie sprzyja rozwojowi zarodźca malarii. Malaria atakuje tylko krwinki z prawidłową hemoglobiną.

Indeks górny Źródło: Kazimierz Sułek, Rola krwi w patogenezie chorób różnych narządów, „Zamojskie Studia i Materiały” 2010, R. XIII, z. 1(31), s. 71–76. Indeks górny koniec

RPk1A0fxOaY4M
A - ochrona przed namnażaniem zarodźca malarii w krwinkach sierpowatych. B - namnażanie zarodźca malarii w prawidłowych erytrocytach.
Źródło: Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.
R15m8r3KtOres
Na podstawie przedstawionego tekstu oraz grafiki oceń prawidłowość sformułowania: „Anemia sierpowata może być chorobą korzystną dla zdrowia”. Odpowiedź uzasadnij. (Uzupełnij).
R1CMbLt7pygqg
Na podstawie przedstawionego tekstu oceń prawidłowość sformułowania: „Anemia sierpowata może być chorobą korzystną dla zdrowia”. Odpowiedź uzasadnij. (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Zarówno temperatura, jak i wilgotność otoczenia mają istotny wpływ na rozprzestrzenienie geograficzne i natężenie wektora (komary) malarii w środowisku człowieka. Zarażenie pierwotniakami Plasmodium spp. nie występuje w rejonach, gdzie temperatura w ciągu doby spada poniżej 16°C lub przekracza 33°C, na wysokości powyżej 2000–2200 m n.p.m. oraz na obszarach pustynnych. Zasięg geograficzny malarii stale się poszerza i nieustannie zmienia (…). Okres inkubacji pierwotniaków wywołujących malarię zależy od temperatury. W temperaturze 20°C okres inkubacji wynosi 26 dni, natomiast w temperaturze 25°C skraca się do 13 dni. Komary przenoszące malarię żyją tylko kilka tygodni, tak więc wyższe temperatury umożliwiają rozwinięcie się i zakażenie osobnika.

Indeks górny Źródło: Patrycja Dopieralska, Henryk Krukowski, Wpływ zmian klimatycznych na występowanie wybranych chorób zakaźnych, „Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu” 2017, t. 23, nr 2, 152–157. Indeks górny koniec

R1N973TeUJxtk
Na podstawie podanych informacji oraz własnej wiedzy oceń, czy globalne ocieplenie może mieć wpływ na obszar występowania malarii na świecie. (Uzupełnij).