RlYjgeMd21QMJ

Zdjęcie przedstawia niedużą rybę, lustrzenia meksykańskiego. Ryba jest bocznie spłaszczona, ma owalny kształt ciała. Jej ubarwienie jest połyskliwe, srebrzysto - szare, z przebiegającą wzdłuż całego boku dwukolorową pręgą (jaśniejszy i ciemniejszy pasek), która odbija światło. W tle znajduje się ciemna woda i białe kamienie.

Na powyższym zdjęciu znajduje się okaz lustrzenia meksykańskiego (Astyanax mexicanus), a dokładniej jego ślepej formy jaskiniowej, zwanej ślepczykiem jaskiniowym lub śleporybem Jordana. Lustrzeń meksykański zamieszkuje słodkie wody rzeczne Meksyku, Gwatemali i południowych Stanów Zjednoczonych. Formy występujące w otwartych wodach mają pigmentację i funkcjonalne oczy, w przeciwieństwie do żyjących nieopodal form jaskiniowych. Poza tymi różnicami budowa zewnętrzna i rozmiary opisywanych form są niemal identyczne. W 2018 roku opublikowano wyniki prac badawczych mających na celu ustalenie różnic w budowie serc formy jaskiniowej i rzecznej lustrzenia meksykańskiego oraz próbę ustalenia genetycznych podstaw tych różnic. Grubość ściany komory serca osobników formy jaskiniowej okazała się znacznie mniejsza niż w przypadku lustrzeni formy rzecznej. Ponadto u ryb mających oczy komora serca była większa (i w konsekwencji całe serce), a jej kształt był bardziej trójkątny niż w przypadku ślepczyków jaskiniowych.

Indeks górny Na podstawie: J.L.Y. Tang i in., The Developmental Origin of Heart Size and Shape Differences in Astyanax Mexicanus Populations, „Developmental Biology” 2018, nr 441(2), s. 272–284. Indeks górny koniec^{Na podstawie: J.L.Y. Tang i in., The Developmental Origin of Heart Size and Shape Differences in Astyanax Mexicanus Populations, „Developmental Biology” 2018, nr 441(2), s. 272–284.}

Do głowonogów należą największe gatunki bezkręgowców. Zwierzęta te mają wysokie tempo metabolizmu. Są one aktywnymi drapieżnikami, polującymi na ryby i bezkręgowce.

U większości głowonogów (poza łodzikami) występują trzy serca:

• główne (ustrojowe), które składa się z jednej komory i dwóch przedsionków,

• skrzelowe pompujące krew do skrzeli, w których zachodzi wymiana gazowa.

Barwnikami oddechowymi głowonogów są hemocyjaniny, składające się z wielu łańcuchów polipeptydowych i zawierające jony miedzi. We krwi głowonogów nie występują erytrocyty, a cząsteczki barwnika oddechowego są rozpuszczone w osoczu, co zwiększa gęstość krwi.

Indeks górny Na podstawie: M.J. Wells, The cephalopod heart: The evolution of a high‑performance invertebrate pump, Experientia 1992, vol. 48, s. 800–808. Indeks górny koniec^{Na podstawie: M.J. Wells, The cephalopod heart: The evolution of a high‑performance invertebrate pump, Experientia 1992, vol. 48, s. 800–808.}

Zamknięty układ krwionośny wyewoluował u zwierząt dwukrotnie. Po raz pierwszy pojawił się u pierścienic (Annelida), przy czym sieć naczyń krwionośnych jest najsilniej rozwinięta u wieloszczetów (Palychaeta). Po raz drugi zamknięty układ krwionośny pojawił się u strunowców (Chordata). Pierścienice mają dwa główne naczynia krwionośne biegnące równolegle do siebie, wzdłuż ich ciała, oraz wiele naczyń okrężnych (jedno na segment). Segmentacja ciała pierścienic dotyczy wszystkich układów narządów, a w przypadku wieloszczetów – także parapodiów, czyli bocznych wyrostków ciała uczestniczących w lokomocji i wymianie gazowej.