Przeczytaj wiersz, uwzględniając różne układy tekstu.

Sprawdź, czy w twojej odpowiedzi zostały uwzględnione następujące kwestie:

• wiersz składa się z trzech części, dwóch kolumn przedzielonych pionową kreską oraz tradycyjnych wersów umieszczonych pod nimi,

• zastosowany układ typograficzny ma oddawać kształt ludzkiego ciała,

• układ wiersza jest równie ważny jak słowa i współgra z warstwą znaczeń,

• w wierszu ciało przedstawiono jako elektryczną maszynę - jego poszczególnym organom i członkom odpowiadają kolejne części maszyny,

• wertykalny układ konstrukcji podkreśla także modlitewną konwencję utworu - podmiot liryczny kreuje wypowiedź na modlitwę do swego ciała‑maszyny.

Zwróć uwagę na znaczenie, jakie niosą ze sobą partykuły.

Fragment przykładowej realizacji: Powinienem być tu czy tam? Tam. Pewnie tam. Na pewno tam. Jednak jestem tu.

Zwróć uwagę na interpunkcję. Zastanów się, jaki jest związek między tematem wiersza a jego tytułem.

W utworze Radioromans poeta stara się dokładnie rejestrować naturalne dźwięki, szmery, odgłosy - wiersz ma charakter kompleksowej onomatopei. Tekst jest zapisem miłosnej rozmowy prowadzonej przez radio ponad kontynentami. W niektórych momentach przerywana jest przypadkowymi zakłóceniami. Myślniki mają oddawać chwile, w których rozmowa zamiera, ale odbiornik wciąż pracuje. Odmierzają one radiową ciszę.

Wróć do bloku tekstowego, by przypomnieć sobie, na czym polegała koncepcja języka “zaumnego”, pozarozumowego.

Sprawdź, czy w twojej odpowiedzi zostały uwzględnione następujące kwestie:

• wiersze „zaumne” demonstrowały odrębność reguł wypowiedzi poetyckiej i mowy ogólnej. Tworzywo tekstu Bruno Jasieńskiego Na rzece stanowi materiał językowy, który został uporządkowany według innych reguł niż te, które obowiązują na co dzień,

• na plan pierwszy wysuwa się brzmieniowa warstwa języka,

• język, którym posługuje się autor, wydaje się pozbawiony znaczenia, jednakprzy uważnej lekturze możliwe jest zrekonstruowanie sensu,

• Jasieński tak kreuje brzmienie tekstu, by oddawał sytuację liryczną rozgrywającą się w tej przestrzeni,

• na przykładzie pierwszej strofy można zaobserwować, że każdy z wersów zawiera na początku zawiera wyrażenie wyjściowe, które w dalszej części wersu zostaje zdekonstruowane i połączone w nowe wyrazy, znacznie prostsze morfologicznie, mające niejasne znaczenie. W ostatnim wersie strofy pojawia się poprawne zdanie, które wyjaśnia sens całej strofy.

Pamiętaj, że odpowiedź ma być twoją własną opinią.

Przykładowe argumenty dla obu stanowisk:

1. Nie jest możliwe całkowite zerwanie z tradycją, gdyż każda nowa koncepcja odnosi się już do zastanego stanu kultury. Niekiedy jest to negacja, jednak zawsze nowa sztuka kreowana jest w relacji do tradycji.

2. Nowa sztuka jest potrzebna i możliwa. Artyści powinni dostosowywać się do zmieniającej się sytuacji cywilizacyjnej. Sztuka dotychczas nie nadążała za rzeczywistością, więc należy ją odrzucić i stworzyć ją od podstaw.