(tu wybierz) 1. Relacja księdza prof. Józefa Budniaka, 2. Relacja naocznego świadka zamachu na WTC, 3. Wisława Szymborska, wiersz Fotografia z 11 września, 4. Fragment przemówienia prezydenta USA George’a Busha, 5. Artykuł prasowy dotyczący wydarzeń z 11 września 2001 r., 6. Relacja Berna Riegerta, dziennikarza z Waszyngtonu
11 września, a także następujące po nim dni i tygodnie były dla mnie nieprzerwanym dniem pracy z minimum snu. Moi amerykańscy koledzy, sąsiedzi, przyjaciele byli początkowo wytrąceni z równowagi. Zamach na Amerykę stanowił dla nich wyraźną cezurę. Kiedy musiałem opisywać sytuację: ludzi skaczących z wież prosto w ramiona śmierci, mój głos odmówił mi po raz pierwszy posłuszeństwa w trakcie transmisji na żywo. Ciurkiem płynęły łzy. To nie przytrafiło mi się nigdy przedtem. Ten dzień przeszedł do historii, również w mojej działalności reporterskiej.
_{Źródło: tekst dostępny online: dw.com.}

(tu wybierz) 1. Relacja księdza prof. Józefa Budniaka, 2. Relacja naocznego świadka zamachu na WTC, 3. Wisława Szymborska, wiersz Fotografia z 11 września, 4. Fragment przemówienia prezydenta USA George’a Busha, 5. Artykuł prasowy dotyczący wydarzeń z 11 września 2001 r., 6. Relacja Berna Riegerta, dziennikarza z Waszyngtonu
To było coś zupełnie nieprzewidywalnego. Stałem przy głównym wejściu do wieży południowej, czyli dokładnie pod ścianą, w którą uderzył samolot. Zorientowałem się, że coś się dzieje, zaledwie na 2–3 sekundy przed uderzeniem. Usłyszałem bardzo głośny dźwięk nadlatującego samolotu. Kiedy spojrzałem w górę, zauważyłem odrzutowiec znikający we wnętrzu wieżowca. Po chwili usłyszałem potężną eksplozję. Z góry spadały różne szczątki, prawdopodobnie budynku i samolotu, ale trudno mi było to w pierwszej chwili stwierdzić. Kiedy teraz oglądam scenę sfilmowaną z daleka, moment, gdy drugi samolot uderza w wieżę, i widzę tę wielką chmurę wybuchu, to trudno mi uwierzyć, że ktoś tam na dole może stać i to przeżyć. Mnie się udało.
_{Źródło: tekst dostępny online: wiadomosci.wp.pl.}

(tu wybierz) 1. Relacja księdza prof. Józefa Budniaka, 2. Relacja naocznego świadka zamachu na WTC, 3. Wisława Szymborska, wiersz Fotografia z 11 września, 4. Fragment przemówienia prezydenta USA George’a Busha, 5. Artykuł prasowy dotyczący wydarzeń z 11 września 2001 r., 6. Relacja Berna Riegerta, dziennikarza z Waszyngtonu
11 września 2001 roku byłem w sklepie elektronicznym, gdzie tłumy ludzi stały przed telewizorami i oglądały bezpośrednią transmisję z tego wydarzenia. Zatrzymałem się i z wielkim przerażeniem odebrałem, to co się tam stało. Pierwszą reakcją było zaskoczenie, przerażenie i niedowierzanie. Pierwsze myśli: światowy dramat, który dotknął nie tylko tych, którzy zginęli, ale ich rodziny i nas wszystkich. Refleksje? Cztery samoloty zmieniły Amerykę i cały świat. Po 11 września zagrożeniem nie są klęski żywiołowe, lecz pojawienie się terroryzmu oraz coraz częściej występująca przemoc i agresja. Co robić, żeby temu się przeciwstawić? Moją i wszystkich chrześcijan powinnością i zadaniem jest indywidualna i wspólna modlitwa o pokój i pojednanie. Wszystkich ludzi na świecie winna łączyć taka modlitwa.
_{Źródło: tekst dostępny online: gazetacodzienna.pl.}

(tu wybierz) 1. Relacja księdza prof. Józefa Budniaka, 2. Relacja naocznego świadka zamachu na WTC, 3. Wisława Szymborska, wiersz Fotografia z 11 września, 4. Fragment przemówienia prezydenta USA George’a Busha, 5. Artykuł prasowy dotyczący wydarzeń z 11 września 2001 r., 6. Relacja Berna Riegerta, dziennikarza z Waszyngtonu
Około dziesiątej czasu nowojorskiego w miejskim sztabie antykryzysowym dopiero sobie uświadamiano, co się naprawdę stało. W siedzibie burmistrza Giulianiego odtwarzano zapis wideo, na którym było widać, jak samolot przechyla się na lewe skrzydło, wbija się w południową wieżę i wręcz przecina budynek. W tym czasie stacje telewizyjne donosiły o ataku innego samolotu na Pentagon. „Kazali nam się zgromadzić w tyle samolotu. Są uzbrojeni w noże do przecinania kartonów. Boję się, kochanie…” – to ostatnie słowa wypowiedziane przez Barbarę Olson, dziennikarkę CNN, pasażerkę boeinga, który spadł na Pentagon. To była jej pożegnalna rozmowa z mężem. Potem w słuchawce zaległa cisza.
_{Źródło: tekst dostępny online: wprost.pl.}

(tu wybierz) 1. Relacja księdza prof. Józefa Budniaka, 2. Relacja naocznego świadka zamachu na WTC, 3. Wisława Szymborska, wiersz Fotografia z 11 września, 4. Fragment przemówienia prezydenta USA George’a Busha, 5. Artykuł prasowy dotyczący wydarzeń z 11 września 2001 r., 6. Relacja Berna Riegerta, dziennikarza z Waszyngtonu
Wśród obywateli Stanów Zjednoczonych są miliony muzułmanów. Ich wkład dla naszego kraju jest nieoceniony. Muzułmanie są lekarzami, prawnikami, przedsiębiorcami, matkami i ojcami. I potrzebują, by byli traktowani z szacunkiem. W naszej złości i emocjach Amerykanie muszą odnosić się do siebie z szacunkiem. Muzułmanie w tym kraju muszą czuć się spokojnie, nie mogą być zastraszani. To nie jest Ameryka, którą znam i którą cenię.
_{Źródło: tekst dostępny online: researchgate.net.}

(tu wybierz) 1. Relacja księdza prof. Józefa Budniaka, 2. Relacja naocznego świadka zamachu na WTC, 3. Wisława Szymborska, wiersz Fotografia z 11 września, 4. Fragment przemówienia prezydenta USA George’a Busha, 5. Artykuł prasowy dotyczący wydarzeń z 11 września 2001 r., 6. Relacja Berna Riegerta, dziennikarza z Waszyngtonu
Skoczyli z płonących pięter w dół / – jeden, dwóch, jeszcze kilku / wyżej, niżej. / Fotografia powstrzymała ich przy życiu, / a teraz przechowuje / nad ziemią ku ziemi. / Każdy to jeszcze całość / z osobistą twarzą / i krwią dobrze ukrytą. / Jest dosyć czasu, / żeby rozwiały się włosy, / a z kieszeni wypadły / klucze, drobne pieniądze. / Są ciągle jeszcze w zasięgu powietrza, / w obrębie miejsc, / które się właśnie otwarły. / Tylko dwie rzeczy mogę dla nich zrobić / – opisać ten lot / i nie dodawać ostatniego zdania.
_{Źródło: tekst dostępny online: wiersze.bfcior.pl.}