Sprawdź się
Połącz cytaty z książki Adolfa Hitlera Mein Kampf (pol. Moja walka, pierwsze wyd. 1925) z pojęciami, które najlepiej odzwierciedlają ich wymowę.
Zapoznaj się z materiałem źródłowym, a następnie zaznacz odpowiednie miejsca w tabeli, w zależności od tego, których źródeł dotyczą stwierdzenia.
Uwaga! Stwierdzenia mogą dotyczyć kilku źródeł.
A. Hasła‑tematy lekcji dla szkół niemieckich stopnia średniego z roku 1937
1. Twoje życie jest walką! Tylko idiota i słabeusz mogą się łudzić nadzieją wiecznego pokoju na ziemi. […]
15. Między narodami nie ma równości, lecz hierarchiczny porządek. W porządku tym niemiecki Volk [naród] stoi w pierwszej linii. […]
24. Czystość rasy to najwyższe dobro Volku.
25. Żydzi są naszym nieszczęściem.
B. Przemówienie Adolfa Hitlera w Reichstagu z 30 stycznia 1939 r.
Przez wiele stuleci Niemcy wykazywały się dobrocią, przyjmując te elementy [Żydów], mimo że nie mieli nic oprócz zakaźnych idei politycznych i chorób. To, czym dysponują dzisiaj, w ogromnym stopniu zdobyli kosztem mniej przenikliwego narodu niemieckiego, za pomocą najbardziej haniebnych manipulacji. […]
Dziś pragnę powiedzieć jedno, co być może zapadnie w pamięć nie tylko nam − Niemcom: wiele razy byłem prorokiem i zazwyczaj mnie wyśmiewano. W czasie mej walki o władzę naród żydowski zareagował śmiechem na moje proroctwa, iż pewnego dnia stanę na czele państwa i całego narodu, oraz że rozwiążę między innymi problem żydowski. Sądzę, że od tamtego dnia ów odrażający śmiech Żydów niemieckich uwiązł im w gardle. Dziś pragnę znów być prorokiem: jeśli międzynarodowa finansjera Żydowska, zarówno w Europie, jak i poza nią, jeszcze raz pogrąży narody w wojnie, nie skończy się to bolszewizacją ziemi, a przez to zwycięstwem żydostwa, lecz zagładą rasy żydowskiej w Europie!
C. Nazistowski plakat propagandowy z czasów II wojny światowej
Zapoznaj się z tekstem źródłowym, a następnie zaznacz zdania prawdziwe.
Treść rozporządzenia o utworzeniu dzielnicy żydowskiej w Warszawie1. Na podstawie rozporządzenia o ograniczeniach pobytu w Generalnym Gubernatorstwie z dnia 13 września 1940 r. […] tworzy się w mieście Warszawie dzielnicę żydowską, w której mają zamieszkać Żydzi, mieszkający w Warszawie lub przesiedlający się do niej. Następujące ulice odgradzają dzielnicę żydowską od pozostałego obszaru miasta: […] 2. Polacy zamieszkujący w dzielnicy żydowskiej mają przenieść się do dnia 31 X 1940 r. do pozostałego obszaru miasta. Urząd mieszkaniowy polskiego zarządu miejskiego dokonuje przydziału mieszkań. […] Polakom nie wolno się osiedlać w dzielnicy niemieckiej. 3. Żydzi mieszkający poza dzielnicą żydowską mają przesiedlić się do dzielnicy żydowskiej do dnia 31 X 1940 r. Wolno im zabrać ze sobą tylko pakunek uchodźczy i pościel. Przydziału mieszkań dokonuje starszy Rady Żydowskiej.
Na podstawie fotografii wypisz działania, w których przejawiał się antysemityzm III Rzeszy.
Zapoznaj się z poniższą ilustracją, a następnie wykonaj polecenia.
Rozstrzygnij, czy nakreślony w tekście źródłowym plan eksterminacji Żydów został zrealizowany. Uzasadnij odpowiedź.
W toku realizacji ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej należy użyć Żydów do pracy na Wschodzie pod odpowiednim kierownictwem i w odpowiedni sposób. Ujęci w duże kolumny robocze z uwzględnieniem separacji obu płci, zdolni do pracy Żydzi zostaną skierowani na te terytoria w celu budowy dróg; oczywiście przez naturalną eliminację duża ich część przy tym odpadnie.
Nieuniknionych pozostałych, gdyż będzie to bezsprzecznie najbardziej odporna część, wyselekcjonowana na naturalnej drodze, należy poddać odpowiedniemu traktowaniu; w razie uwolnienia należałoby ją uważać za zalążek nowego żydowskiego odrodzenia. (Czego nas uczy historia).
W trakcie praktycznej realizacji ostatecznego rozwiązania Europa zostanie przeczesana z zachodu na wschód. Najpierw musi się to dokonać na terytoriach Rzeszy z Protektoratem Czech i Moraw włącznie − chociażby ze względu na kwestię mieszkaniową i inne konieczności społeczno‑polityczne.
Ewakuowani Żydzi będą stopniowo umieszczani w tzw. gettach przejściowych, skąd następnie przetransportuje się ich na Wschód.
Zapoznaj się z danymi statystycznymi i mapą. Na ich podstawie wymień dwa powody, dla których Niemcy zdecydowali się ulokować obozy zagłady na terenie okupowanej Polski.
Źródło A
Zestawienie ukazujące liczbę Żydów w poszczególnych krajach europejskich, których miał objąć program „ostatecznego rozwiązania”
Kraj | Liczba |
Stara Rzesza | 131 800 |
Marchia Wschodnia | 43 700 |
Terytoria wschodnie | 420 000 |
Generalne Gubernatorstwo | 2 284 000 |
Białystok | 400 000 |
Protektorat Czech i Moraw | 74 200 |
Estonia | wolna od Żydów |
Łotwa | 3 500 |
Litwa | 34 000 |
Belgia | 43 000 |
Dania | 5 600 |
Francja − okupowane terytoria | 165 000 |
Francja − nieokupowane terytoria | 700 000 |
Grecja | 69 600 |
Holandia | 160 800 |
Norwegia | 1 300 |
Bułgaria | 48 000 |
Anglia | 330 000 |
Finlandia | 2 300 |
Irlandia | 4 000 |
Włochy z Sardynią włącznie | 58 000 |
Albania | 200 |
Kroacja (Chorwacja) | 40 000 |
Portugalia | 3000 |
Rumunia z Besarabią włącznie | 342 000 |
Szwecja | 8 000 |
Szwajcaria | 18 000 |
Serbia | 10 000 |
Słowacja | 88 000 |
Hiszpania | 6 000 |
Turcja (część europejska) | 55 500 |
Węgry | 742 800 |
ZSRR | 5 000 000 |
Ukraina | 2 994 684 |
Białoruś (z wyłącz. Białegostoku) | 446 484 |
Razem ponad | 11 000 000 |
Indeks dolny Źródło: fragment protokołu z konferencji w Wannsee, s. 6, cyt. za: Robert Szuchta, Piotr Trojański, Zrozumieć Holokaust. Książka pomocnicza do nauczania o zagładzie Żydów, Warszawa 2012, s. 106. Indeks dolny koniecŹródło: fragment protokołu z konferencji w Wannsee, s. 6, cyt. za: Robert Szuchta, Piotr Trojański, Zrozumieć Holokaust. Książka pomocnicza do nauczania o zagładzie Żydów, Warszawa 2012, s. 106.
Źródło B
Rozstrzygnij, czy prawdziwa jest poniższa teza historyka Michaela R. Marrusa:
Antysemityzm w Niemczech mógł być niezbędnym warunkiem dla Holokaustu, ale nie był warunkiem dostatecznym. Zdecydował o tym Hitler i jego determinacja przy realizacji swych antysemickich fantazji
.
Indeks górny Źródło: Piotr Trojański, Robert Szuchta, Holokaust. Zrozumieć dlaczego, Warszawa 2003, s. 112. Indeks górny koniecŹródło: Piotr Trojański, Robert Szuchta, Holokaust. Zrozumieć dlaczego, Warszawa 2003, s. 112.