Wojciech Orliński Europa daje kopa

[Steven Hill – dop.red.] Nasi parlamentarzyści nie mówią ani do siebie, ani do swoich wyborców, republikanie do republikanów, a demokraci do demokratów ani nawet do wyborców przeciwników, bo wiedzą, że są oni tak wierni swojej partii, że żaden argument ich nie skłoni do zmiany przekonań. Oni mówią do tzw. wyborców niezdecydowanych (swing voters). (…) A to oni decydują o tym, kto wygrywa wybory. Swing voters są ludźmi o niskim poziomie refleksji politycznej. Reagują na proste bodźce – zawsze poprą polityka, który powie o obniżaniu podatków, redukcji budżetu, deregulacjach. Boją się obcych, więc dobrze ich postraszyć tym, że przeciwnik ma jakieś zagraniczne powiązania. Najlepiej zrobić go islamokomunistą pochodzącym z Francji.

hill Źródło: Wojciech Orliński, Europa daje kopa, „Gazeta Wyborcza” 2011.

Eric Bjornlund Demokracja to coś więcej niż wybory

Zasadnicze znaczenie ma spokojny przebieg zmian politycznych, do których dochodzi w wyniku wyborów. W zdrowej demokracji kandydaci, którzy przegrywają wybory, oddają władzę z wyczuciem taktu i pokojowo. Postępując w ten sposób, pokonani kandydaci mogą wyjść z całej sytuacji z godnością, a przez swój przykład przyczyniać się do wzmocnienia narodowych demokratycznych tradycji, praktyk i obyczajów. Podobnie, okazując szacunek wobec politycznych przeciwników i wyciągając do nich rękę, zwycięscy kandydaci pomagają budować porozumienie ponad podziałami, by zmniejszyć ryzyko konfliktu, który może osłabić demokrację i jej rozwój. W prawdziwej demokracji rządy prawa, demokratyczne instytucje polityczne i niezależne organizacje społeczeństwa obywatelskiego sprzyjają zapewnieniu uznania wyników wyborów. Owe instytucje i wartości z kolei budują zaufanie społeczne w stosunku do rządów i ich gotowości do popierania pokojowego przebiegu przemian politycznych.

racjo Źródło: Eric Bjornlund, Demokracja to coś więcej niż wybory, dostępny w internecie: racjonalista.pl [dostęp 14.02.2020 r.].

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10.10.2019 r. w sprawie ingerencji zewnętrznej w wybory i dezinformacji w krajowych i unijnych procesach demokratycznych

Parlament Europejski (…)

3) powtarza, że zewnętrzna ingerencja w wybory podważa prawo ludzi do decydowania o tym, kto i jak sprawuje władzę w ich kraju, bezpośrednio lub przez wybranych w wolnych wyborach przedstawicieli, które to prawo zostało zapisane w Powszechnej deklaracji praw człowieka, oraz że tego typu ingerencja ze strony innych państw stanowi naruszenie prawa międzynarodowego, nawet jeśli nie zostaną użyte siły wojskowe oraz nie stwarza to zagrożenia dla integralności terytorialnej ani niepodległości politycznej;

4) uważa, że wolne i uczciwe wybory są centralnym elementem procesu demokratycznego i w związku z tym wzywa instytucje UE i państwa członkowskie do podjęcia zdecydowanych działań w tej kwestii, również w zbliżającym się procesie refleksji nad przyszłością UE;

5) wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że stale pojawiają się dowody ingerencji, często z oznakami wpływów zewnętrznych, w okresie poprzedzającym wszystkie najważniejsze wybory krajowe i europejskie, przy czym duża część tej ingerencji przynosi korzyści kandydatom antyunijnym, skrajnie prawicowym i populistycznym oraz jest skierowana do konkretnych mniejszości i grup szczególnie narażonych, w tym migrantów, osób LGBT i wspólnot religijnych, takich jak osoby pochodzenia romskiego, muzułmanie lub osoby uważane za muzułmanów, co ma służyć ogólnemu celowi zniechęcania do demokratycznych i równych społeczeństw.

europarl Źródło: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10.10.2019 r. w sprawie ingerencji zewnętrznej w wybory i dezinformacji w krajowych i unijnych procesach demokratycznych, dostępny w internecie: europarl.europa.eu [dostęp 14.02.2020 r.].

Demokratyczne wybory w Niemczech w marcu 1933 roku

W wyborach 5 marca 1933 NSDAP otrzymała 44% głosów. Korzystając z unieważnienia mandatów deputowanych komunistycznych oraz nieobecności części socjalistów (znajdowali się już w obozach koncentracyjnych, na emigracji lub w podziemiu), przy sojuszu z nacjonalistyczno‑konserwatywną DNVP i oportunistycznym stanowisku partii chrześcijańsko‑demokratycznej (Zentrum), Reichstag w obecności 535 z 647 deputowanych 24 marca 1933 roku przyjął większością konstytucyjną ustawę o nadzwyczajnych pełnomocnictwach, upoważniającą rząd Rzeszy do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy, co pozwoliło Hitlerowi sprawować władzę bez kontroli ze strony parlamentu. Ustawa o nadzwyczajnych pełnomocnictwach, przedłużana dwukrotnie przez Reichstag, była legitymizacją totalitarnej władzy NSDAP.

techpedia Źródło: Demokratyczne wybory w Niemczech w marcu 1933 roku, dostępny w internecie: techpedia.pl [dostęp 14.02.2020 r.].