Zastanów się, dlaczego chorzy leżeli w izolatkach, a lekarze musieli przywdziewać specjalne stroje, aby móc bezpiecznie ich zbadać.

Pacjenci byli silnie napromieniowani, przez co personel medyczny również narażony był na chorobę popromienną. Co więcej, napromieniowaniu ulegały też sprzęty i wyposażenie szpitala. Pacjenci doświadczali również niedających się przewidzieć problemów psychicznych (histeria, napady złości, agresja) spowodowanych zespołem stresu pourazowego oraz zmianami w mózgu spowodowanymi promieniowaniem.

Płyn Lugola działa na tarczycę. Jaki pierwiastek jest jego składnikiem?

Płyn Ludola to wodny roztwór jodu, który miał za zadanie wysycić tym pierwiastkiem tarczycę tak, by nie była ona w stanie przyjąć promieniotwórczego joduIndeks górny 131¹³¹. Miało to zapobiegać wbudowywania radioaktywnego pierwiastka do hormonów tarczycy i tym samym zapobiegać schorzeniom takim jak nowotwory.

W ZSSR bardzo popularna była tzw. propaganda sukcesu mająca na wyolbrzymienie sukcesów odnoszonych przez władze państwa. Jaki wpływ ten typ propagandy ma wpływ na zaniechanie natychmiastowego ogłoszenia światu informacji o katastrofie?

Informując o katastrofie, ZSSR musiałoby się przyznać do faktu, że pośpiech w budowie elektrowni poskutkował licznymi wadami konstrukcyjnymi. Ponadto obsadzenie ważnych stanowisk „ludźmi partii” doprowadziło do tego, że elektrownia atomowa znajdowała się w rękach osób, które miały niewiele wspólnego z atomistyką. Niedoświadczeni pracownicy nocnej zmiany nie byli przygotowani do przeprowadzenia próby, ponieważ zadanie to pierwotnie przydzielone zostało zmianie dziennej. Nie byli oni w stanie zinterpretować sygnałów alarmowych świadczących o tym, że reaktor jest w niebezpieczeństwie. W dodatku koniecznie chcieli móc pochwalić się udanym testem podczas pierwszomajowego święta, przez co bezmyślnie zwiększali moc reaktora, obchodząc ręcznie kolejne systemy bezpieczeństwa.

Zwróć uwagę na kroczącą postać po lewej stronie. Czym może być sprzęt, którym się posługuje?

Postać po lewej stronie to opisany we fragmentach dozymetrysta, czyli osoba badająca ilość promieniowania za pomocą dozymetru (licznika Geigera). Przedstawienie jej na pomniku ze strażakami sugeruje, że pracowała ona wśród nich, a ludzie walczący z żywiołem wiedzieli, z jak ogromnym niebezpieczeństwem mają do czynienia. Tymczasem relacje wskazują, iż strażacy pojechali gasić elektrownie w Czarnobylu dokładnie tak, jak każdy inny pożar – nie mieli odpowiedniego sprzętu ani nawet wiedzy o skali zagrożenia. Nikt ich też nie informował o skali promieniowania w strefach największego skażenia, w których pracowali.