Przyporządkuj hasło do definicji. elektroujemność Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego wiązanie wodorowe Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego cząsteczka polarna Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego dipolowy moment elektryczny Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego
Przyporządkuj hasło do definicji. elektroujemność Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego wiązanie wodorowe Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego cząsteczka polarna Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego dipolowy moment elektryczny Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj oddziaływania międzycząsteczkowego lub wewnątrzcząsteczkowego za pośrednictwem atomu wodoru, 2. miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów, 3. wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektrycznym i magnetycznym, rozkład ładunku elektrycznego, 4. cząsteczka utworzona z atomów o różnej elektroujemności, w której nastąpiło rozdzielenie ładunku dodatniego i ujemnego
RQHdYJ56QF3aK1
Ćwiczenie 2
Zaznacz, które z podanych cząsteczek mogą tworzyć wiązanie wodorowe? Możliwe odpowiedzi: 1. , 2. , 3. , 4.
1
Ćwiczenie 3
RiupTYwsuI6eO1
Wymień cechy związków polarnych.
Wymień cechy związków polarnych.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RZEgx1B6cCktT
Wybierz, który związek jest polarny. Możliwe odpowiedzi: 1. atom węgla łączy się na dole i po lewej stronie z atomem wodoru, a u góry i po prawej stronie z atomem chloru, 2. atom węgla łączy się na dole, na górze oraz po prawej i po lewej stronie z atomem wodoru, 3. ośmioczłonowy pierścień tworzą atomy siarki, 4. atom węgla łączy się na dole, na górze oraz po lewej i po prawej stronie z grupą metylową
RVDK5T3GhPeaC2
Ćwiczenie 4
Występowanie wiązania wodorowego powoduje, że cząsteczki potrzebują wyższej temperatury, aby przejść w stan pary. Wiązanie to jest tym silniejsze, im bardziej elektroujemny jest atom, będący akceptorem wiązania wodorowego. Uszereguj związki wraz ze wzrastającą lotnością. Elementy do uszeregowania: 1. , 2. , 3.
Występowanie wiązania wodorowego powoduje, że cząsteczki potrzebują wyższej temperatury, aby przejść w stan pary. Wiązanie to jest tym silniejsze, im bardziej elektroujemny jest atom, będący akceptorem wiązania wodorowego. Uszereguj związki wraz ze wzrastającą lotnością. Elementy do uszeregowania: 1. , 2. , 3.
RJXBs4QNA7Ybf2
Ćwiczenie 5
Do podanych cząsteczek dopasuj rodzaje sił międzycząsteczkowych. Do wyboru masz: siły Londona i oddziaływania dipol-dipol. Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływania dipol-dipol, 2. siły Londona, 3. siły Londona, 4. siły Londona Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływania dipol-dipol, 2. siły Londona, 3. siły Londona, 4. siły Londona Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływania dipol-dipol, 2. siły Londona, 3. siły Londona, 4. siły Londona
Do podanych cząsteczek dopasuj rodzaje sił międzycząsteczkowych. Do wyboru masz: siły Londona i oddziaływania dipol-dipol. Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływania dipol-dipol, 2. siły Londona, 3. siły Londona, 4. siły Londona Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływania dipol-dipol, 2. siły Londona, 3. siły Londona, 4. siły Londona Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływania dipol-dipol, 2. siły Londona, 3. siły Londona, 4. siły Londona
RrK8lwyoAYFNC2
Ćwiczenie 6
Zaznacz, w którym z podanych niżej związków nie występują wiązania wodorowe? Możliwe odpowiedzi: 1. celuloza, 2. kwas fluorowodorowy, 3. podwójna nić DNA, 4. wodorotlenek sodu
3
Ćwiczenie 7
Kwas deoksyrybonukleinowy składa się z dwóch nici, skręconych wokół siebie. Skręcenie to jest utrzymywane przez sieć wiązań wodorowych między specyficznymi parami zasad azotowych: adenina–tymina i guanina–cytozyna. Na poniższym rysunku zaznaczono atomy zaangażowane w tworzenie wiązania wodorowego.
Kwas deoksyrybonukleinowy składa się z dwóch nici, skręconych wokół siebie. Skręcenie to jest utrzymywane przez sieć wiązań wodorowych między specyficznymi parami zasad azotowych: adenina–tymina i guanina–cytozyna. Zapoznaj się z opisem rysunku, na którym zaznaczono atomy zaangażowane w tworzenie wiązania wodorowego.
Rfz9x9hJGvBBs
Na ilustracji jest wzór. Po lewej stronie wzoru jest pięcioczłonowy pierścień z jednym wiązaniem podwójnym przylegający do sześcioczłonowego pierścienia z dwoma wiązaniami podwójnymi. Po prawej stronie wzoru jest sześcioczłonowy pierścień z dwoma wiązaniami podwójnymi. Sześcioczłonowy pierścień leżący po lewej stronie wzoru łączy się z sześcioczłonowym pierścieniem leżącym po prawej stronie wzoru. Pod lewą częścią wzoru jest napis: guanina, pod prawą częścią wzoru jest napis cytozyna. Zarówno w pięcioczłonowym pierścieniu, jak i przylegającym do niego sześcioczłonowym pierścieniu znajdują się między innymi po dwa atomy azotu. Atom azotu znajdujący się u góry po w pięcioczłonowym pierścieniu łączy się z linią falowaną. Sześcioczłonowe pierścienie łączą się za pomocą trzech wiązań wodorowych. Atom węgla leżący w sześcioczłonowym pierścieniu u góry łączy się wiązaniem podwójnym z atomem tlenu. Nad atomem tlenu jest cyfra 1. Atom tlenu łączy się linią przerywaną z atomem wodoru, a ten z atomem azotu z grupy N H indeks dolny dwa, połączonej z sześcioczłonowym pierścieniem leżącym po prawej stronie wzoru. Nad atomem azotu jest cyfra 2. Atom azotu (atom oznaczony jest cyfrą 6) leżący w pierścieniu guaniny łączy się z atomem wodoru, a ten linią przerywaną z atomem azotu (atom oznaczono cyfrą 5), należącym do pierścienia cytozyny. Ostatnie wiązanie wodorowe: atom azotu (oznaczony cyfrą 3) połączony z sześcioczłonowym pierścieniem leżącym po lewej stronie wzoru, będący częścią grupy N H indeks dolny dwa, łączy się z jednym z swoich atomów wodoru, ten wiązaniem przerywanym łączy się z atomem tlenu (oznaczonym cyfrą 4) połączonym wiązaniem podwójnym z pierścieniem cytozyny. Sześcioczłonowy pierścień cytozyny zawiera dodatkowo atom azotu połączony z linią falowaną.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Poniżej przedstawiono dwa izomery –dichloroetenu. Napisz, który z nich powinien mieć większą temperaturę wrzenia?
Zapoznaj się z opisami dwóch izomerów –dichloroetenu. Napisz, który z nich powinien mieć większą temperaturę wrzenia?
R1T2bcgOWJr9i
Na rysunku przedstawiono cis--dichloroeten, trans--dichloroeten. Cząsteczka cis--dichloroetenu składa się z dwóch atomów węgla połączonych ze sobą wiązaniem podwójnym oraz dwóch atomów chloru i dwóch atomów wodoru. Atomy węgla na rysunku ułożone są poziomo. Do atomów węgla za pomocą wiązań pojedynczych przyłączone są po jednym atomie wodoru i chloru. Atomy chloru znajdują się nad atomami węgla, a atomy wodoru pod atomami węgla. Cząsteczka trans--dichloroetenu składa się z dwóch atomów węgla połączonych ze sobą wiązaniem podwójnym oraz dwóch atomów chloru i dwóch atomów wodoru. Atomy węgla na rysunku ułożone są poziomo. Do atomów węgla za pomocą wiązań pojedynczych przyłączone są po jednym atomie wodoru i chloru. Atom chloru przyłączony do lewego atomu węgla znajduje się nad atomem węgla, a atom chloru przyłączony do prawego atomu węgla znajduje się pod atomem węgla.
Od lewej: cis‑1,2‑dichloroeten, trans‑1,2‑dichloroeten
Źródło: Benjah-bmm27, dostępny w internecie: wikimedia.org, domena publiczna.
R11DTiCueebsp
Odpowiedź: (Uzupełnij).
Wyższą temperaturę wrzenia mają cząsteczki polarne.
Odpowiedź: cis––dichloroetenu, ponieważ jest to cząsteczka polarna, ładunek jest zlokalizowany po jednej stronie związku, w drugim przypadku wektory momentu dipolowego wiązań znoszą się.
