Kwas deoksyrybonukleinowy składa się z dwóch nici, skręconych wokół siebie. Skręcenie to jest utrzymywane przez sieć wiązań wodorowych między specyficznymi parami zasad azotowych: adenina–tymina i guanina–cytozyna. Na poniższym rysunku zaznaczono atomy zaangażowane w tworzenie wiązania wodorowego.
Kwas deoksyrybonukleinowy składa się z dwóch nici, skręconych wokół siebie. Skręcenie to jest utrzymywane przez sieć wiązań wodorowych między specyficznymi parami zasad azotowych: adenina–tymina i guanina–cytozyna. Zapoznaj się z opisem rysunku, na którym zaznaczono atomy zaangażowane w tworzenie wiązania wodorowego.
Rfz9x9hJGvBBs
R9Zgao5Tjov3l
31
Ćwiczenie 8
Poniżej przedstawiono dwa izomery –dichloroetenu. Napisz, który z nich powinien mieć większą temperaturę wrzenia?
Zapoznaj się z opisami dwóch izomerów –dichloroetenu. Napisz, który z nich powinien mieć większą temperaturę wrzenia?
R1T2bcgOWJr9i
R11DTiCueebsp
Wyższą temperaturę wrzenia mają cząsteczki polarne.
Odpowiedź: cis––dichloroetenu, ponieważ jest to cząsteczka polarna, ładunek jest zlokalizowany po jednej stronie związku, w drugim przypadku wektory momentu dipolowego wiązań znoszą się.