Przypomnij sobie, jak są oświetlane poszczególne strefy.

1. Strefa okołobiegunowa:

• znajduje się pomiędzy kołami podbiegunowymi a biegunami na obu półkulach,

• występują dni i noce polarne, które trwają od jednej doby do 6 miesięcy.

2. Strefa umiarkowana:

• znajduje się pomiędzy zwrotnikami a kołami podbiegunowymi na obu półkulach,

• wysokość górowania Słońca waha się od 90 do 0°,

• Słońce nie góruje w zenicie na żadnym równoleżniku (z wyjątkiem zwrotników),

• różnica długości nocy i dnia jest największa w dniu przesilenia letniego.

3. Strefa międzyzwrotnikowa:

• znajduje się pomiędzy zwrotnikiem Raka i Koziorożca,

• różnice w długości trwania dnia i nocy są niewielkie,

• Słońce góruje dwa razy w ciągu roku w zenicie na każdym równoleżniku (z wyjątkiem zwrotników).

Przypomnij sobie, jakie jest oświetlenie Ziemi w dniach przesileń.

Słońce osiągając najniższe położenie w czasie doby nie chowa się poniżej linii horyzontu, co oznacza, że trwa dzień polarny. Zjawisko to występuje tylko w dużych szerokościach geograficznych (powyżej koła podbiegunowego). 22 czerwca jest dniem przesilenia letniego na półkuli północnej. Tego dnia Słońce góruje w zenicie na Zwrotniku Raka. Oznacza to, że w strefie okołobiegunowej północnej zaczyna się dzień polarny.

Przypomnij sobie, jak wygląda oświetlenie Ziemi w dniach równonocy.

• Niezmienny w ciągu roku kąt padania promieni słonecznych.

• Niezmienna w ciągu roku wysokość Słońca nad horyzontem w południe.

• Brak zmiennych pór roku.

• Brak dnia i nocy polarnej na obszarach okołobiegunowych.

• Słońce widoczne nisko nad horyzontem przez całą dobę na biegunach.

• Występowanie stałych stref klimatycznych – gorącej strefy równikowej, a następnie coraz chłodniejszych stref aż do zimnych, podbiegunowych.

• Brak wyraźnych zmian pogody w ciągu roku – pogoda zbliżona do tej w dniach równonocy przez cały rok.

• Ta sama długość dnia i nocy we wszystkich punktach kuli ziemskiej (po 12 godzin).

Skutki dla warunków życia na Ziemi:

• Zmiany rozmieszczenia ludności na Ziemi.

• Większa koncentracja ludności w strefach międzyzwrotnikowej i południowej części strefy umiarkowanej w związku z możliwością ciągłej uprawy ziemi.

• Degradacja środowiska w tych strefach związana z wykorzystaniem zasobów środowiska.

• Zmiany bioróżnorodności i jej zmniejszenie, zwłaszcza w dużych szerokościach geograficznych.

• Zanikanie tych gatunków roślin w strefie umiarkowanej, które dostosowane są do zmiany pór roku (np. gatunków drzew liściastych zrzucających liście na zimę).

• Brak sezonowych zachowań zwierząt, np. hibernacji, gromadzenia pożywienia, migracji.

• Prawdopodobne zmiany kierunków wiatrów globalnych i prądów morskich.