Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Źródło: Berkshire Community College Bioscience Image Library, Wikimedia Commons, domena publiczna.
Ćwiczenie 1
R1BGlQVjeUw2F
Ułóż we właściwej kolejności warstwy perydermy. Elementy do uszeregowania: 1. Felloderma, 2. Fellogen, 3. Fellem
Ułóż we właściwej kolejności warstwy perydermy. Elementy do uszeregowania: 1. Felloderma, 2. Fellogen, 3. Fellem
R10Qrvec7w7uZ1
Ćwiczenie 2
Przyporządkuj podane poniżej opisy do odpowiednich tkanek okrywających. Epiderma Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście. Ryzoderma Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście. Peryderma (korkowica) Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście. Egzoderma (podskórnia) Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście.
Przyporządkuj podane poniżej opisy do odpowiednich tkanek okrywających. Epiderma Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście. Ryzoderma Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście. Peryderma (korkowica) Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście. Egzoderma (podskórnia) Możliwe odpowiedzi: 1. Zastępuję ryzodermę w starszych korzeniach., 2. Zastępuje epidermę i korę pierwotną w starszych łodygach., 3. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa korzenie i wytwarza włośniki., 4. Tkanka okrywająca pierwotna, która okrywa łodygę i liście.
Ćwiczenie 2
Rn5LJaXIKAH3r
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Rb44o7EvjQu471
Ćwiczenie 3
Wybierz określenia dotyczące jedynie tkanki okrywającej wtórnej. Możliwe odpowiedzi: 1. Występuje w dystalnych częściach pędu i najmłodszych tkankach roślinnych., 2. Ulega korkowaceniu, czyli m.in. adkrustacji suberyny na powierzchni ścian komórkowych., 3. Klasycznym przykładem jest skórka., 4. Zalicza się do niej warstwę perydermy, która zbudowana jest z martwych komórek., 5. Większość komórek tej tkanki nie ma zdolności do podziałów.
R11GTTKGIpn5B2
Ćwiczenie 4
Łączenie par. Oceń, czy poniższe stwierdzenia są prawdziwe czy fałszywe.. Przetchlinki mogą stanowić wrota zakażeń, przez które drobnoustroje chorobotwórcze wnikają w głąb rośliny.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. U roślin lądowych aparaty szparkowe i przetchlinki rozmieszczone są naprzemiennie w obrębie perydermy.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Fellogen odkłada do wnętrza martwe komórki fellodermy, a na zewnątrz żywe komórki fellemu.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Łączenie par. Oceń, czy poniższe stwierdzenia są prawdziwe czy fałszywe.. Przetchlinki mogą stanowić wrota zakażeń, przez które drobnoustroje chorobotwórcze wnikają w głąb rośliny.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. U roślin lądowych aparaty szparkowe i przetchlinki rozmieszczone są naprzemiennie w obrębie perydermy.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Fellogen odkłada do wnętrza martwe komórki fellodermy, a na zewnątrz żywe komórki fellemu.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
R1Wq6nTpjk9T52
Ćwiczenie 5
Przyporządkuj odpowiednie sformułowania do grupy odpowiadającej fellogenowi i fellodermie. Fellogen Możliwe odpowiedzi: 1. Najbardziej wewnętrzna warstwa korkowicy., 2. Inaczej miazga korkotwórcza lub korkorodna., 3. Warstwa (lub kilka warstw) komórek miękiszowych., 4. Środkowa warstwa korkowicy., 5. Może zawierać chloroplasty i wytwarzać tlen., 6. Tkanka merystematyczna. Felloderma Możliwe odpowiedzi: 1. Najbardziej wewnętrzna warstwa korkowicy., 2. Inaczej miazga korkotwórcza lub korkorodna., 3. Warstwa (lub kilka warstw) komórek miękiszowych., 4. Środkowa warstwa korkowicy., 5. Może zawierać chloroplasty i wytwarzać tlen., 6. Tkanka merystematyczna.
Przyporządkuj odpowiednie sformułowania do grupy odpowiadającej fellogenowi i fellodermie. Fellogen Możliwe odpowiedzi: 1. Najbardziej wewnętrzna warstwa korkowicy., 2. Inaczej miazga korkotwórcza lub korkorodna., 3. Warstwa (lub kilka warstw) komórek miękiszowych., 4. Środkowa warstwa korkowicy., 5. Może zawierać chloroplasty i wytwarzać tlen., 6. Tkanka merystematyczna. Felloderma Możliwe odpowiedzi: 1. Najbardziej wewnętrzna warstwa korkowicy., 2. Inaczej miazga korkotwórcza lub korkorodna., 3. Warstwa (lub kilka warstw) komórek miękiszowych., 4. Środkowa warstwa korkowicy., 5. Może zawierać chloroplasty i wytwarzać tlen., 6. Tkanka merystematyczna.
R1BCCc6pVl4Jc2
Ćwiczenie 6
Uzupełnij tekst wybierając prawidłowe sformułowania spośród podanych poniżej propozycji. Tkanki roślinne wtórne powstają z 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną, które zaś tworzone są wskutek 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. W zależności od miejsca występowania wyróżnia się korkowicę 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną – tworzoną w skórce lub hipodermie oraz korkowicę 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną – w warstwach 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną.
Najbardziej zewnętrzną warstwą korkowicy jest 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Występuje on w łodygach, korzeniach i niektórych 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Składa się z 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną komórek wypełnionych 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną, o ścianach wzmocnionych 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Typowy korek występuje jedynie u roślin 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną i chroni je przed 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Posiada też specjalne miejsca umożliwiające wymianę gazową i parowanie zwane 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Inne warstwy korkowicy to 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną.
U starszych roślin miazga korkotwórcza jest zastępowana przez 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną, inaczej zwaną martwicą korkową, tworzoną razem z występującym tam korkiem. Powstaje w wyniku odcięcia dopływu 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną i występuje 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną - zwłaszcza pni drzew i 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną.
Uzupełnij tekst wybierając prawidłowe sformułowania spośród podanych poniżej propozycji. Tkanki roślinne wtórne powstają z 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną, które zaś tworzone są wskutek 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. W zależności od miejsca występowania wyróżnia się korkowicę 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną – tworzoną w skórce lub hipodermie oraz korkowicę 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną – w warstwach 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną.
Najbardziej zewnętrzną warstwą korkowicy jest 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Występuje on w łodygach, korzeniach i niektórych 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Składa się z 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną komórek wypełnionych 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną, o ścianach wzmocnionych 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Typowy korek występuje jedynie u roślin 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną i chroni je przed 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Posiada też specjalne miejsca umożliwiające wymianę gazową i parowanie zwane 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną. Inne warstwy korkowicy to 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną.
U starszych roślin miazga korkotwórcza jest zastępowana przez 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną, inaczej zwaną martwicą korkową, tworzoną razem z występującym tam korkiem. Powstaje w wyniku odcięcia dopływu 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną i występuje 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną - zwłaszcza pni drzew i 1. korzeni, 2. ligniną, 3. wodniczkami, 4. powietrzem, 5. parowaniem wody, przegrzaniem i urazami, 6. merystemów pierwotnych, 7. odróżnicowania tkanek stałych, 8. żywych, 9. miazga korkotwórcza i felloderma, 10. odparowania wody z tkanek miękkich, 11. kory pierwotnej lub w perycyklu, 12. powierzchniową, 13. nasiennych, 14. na powierzchni starszych łodyg, 15. korowinę, 16. korek, 17. przetchlinkami, 18. głębinową, 19. merystemów wtórnych, 20. bulwach, 21. martwych, 22. wody i substancji organicznych, 23. jedynie celulozą, 24. suberyną.
31
Ćwiczenie 7
Korek pozyskuje się na skalę przemysłową z dębu korkowego (Quercus suber), którego średnica pnia osiągnęła 25 cm. Eksploatację prowadzi się do przekroczenia przez drzewo wieku 200 lat. Pierwszy i drugi korek, pozyskiwany z drzew w wieku około 20−30 lat, jest mało elastyczny, o nieregularnej strukturze, grubości oraz gęstości. Wykorzystuje się go do produkcji tablic korkowych, izolacji, uszczelek i podeszew butów. Kolejne warstwy korka charakteryzują się większą elastycznością i nieprzepuszczalnością dla cieczy i gazów. Wykorzystuje się je do produkcji zatyczek korkowych oraz płyt aglomerowanych.
Indeks górny Na podstawie: Elżbieta Myśkow, Mirela Tulik, Wtórne tkanki okrywające u drzew leśnych, „Sylwan” 2014, nr 158(3), s. 192−202. Indeks górny koniecNa podstawie: Elżbieta Myśkow, Mirela Tulik, Wtórne tkanki okrywające u drzew leśnych, „Sylwan” 2014, nr 158(3), s. 192−202.
R1SbLgRERwLY8
Na podstawie przedstawionego fragmentu oraz wiedzy własnej oceń prawidłowość sformułowania: „Korek roślin jednego gatunku ma zawsze identyczną budowę i właściwości”. Odpowiedź uzasadnij. (Uzupełnij).
Przeanalizuj tekst i zastanów się, czy budowa korka podlega zmianom. Jeśli tak, to z czego te zmiany wynikają?
Podane stwierdzenie nie jest prawdziwe. Korek roślin danego gatunku różni się budową i właściwościami w zależności od czasu jego powstania i wieku rośliny. Pierwsze warstwy korka dębu korkowego są mało elastyczne, a warstwy położone głębiej mają większą elastyczność.
31
Ćwiczenie 8
Strzępki grzybów pasożytniczych z rodzaju Armillaria wnikają do korzeni rośliny żywicielskiej dzięki zdolności do enzymatycznego rozkładu suberyny adkrustującej ściany komórkowe komórek korka. Zainfekowane korzenie drzew tworzą m.in. dodatkową barierę suberynową oraz lignifikują ściany komórkowe. Oba typy reakcji zaatakowanego drzewa mają na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się patogenu i zmniejszenie zakresu oddziaływania pasożytniczego.
Indeks górny Na podstawie: Paweł Lech, Biochemiczne aspekty infekcji drzew przez grzyby z rodzajuArmillaria, „Leśne Prace Badawcze” 2005, nr 3, s. 93–101. Indeks górny koniecNa podstawie: Paweł Lech, Biochemiczne aspekty infekcji drzew przez grzyby z rodzajuArmillaria, „Leśne Prace Badawcze” 2005, nr 3, s. 93–101.
RTRtEHVqQhHAe
Na podstawie przedstawionego tekstu i własnej wiedzy określ, jaką rolę spełnia suberyna zawarta w korku. Odpowiedź uzasadnij, podając jeden przykład. (Uzupełnij).
Przeanalizuj tekst i zastanów się, jakie właściwości suberyny przyczyniają się do zmniejszenia oddziaływania pasożyta na organizm rośliny żywicielskiej.
Suberyna pełni funkcję ochronną, poprzez wzmocnienie i uszczelnienie ściany komórkowej komórek korka pokrywającego korzenie drzew. Powstanie bariery mechanicznej utrudnia strzępkom pasożytniczego grzyba wniknięcie do komórek rośliny żywicielskiej i tym samym przyczynia się do ograniczenia infekcji.