Przypomnij sobie, jaką funkcję w środowisku wodnym pełnią u cerkarii: ruchliwy ogonek oraz przyssawki, umożliwiające przytwierdzenie się do roślin nadbrzeżnych.

Dzięki obecności ogonka cerkaria aktywnie pływa. Zdolność do ruchu sprawia, że larwa może znaleźć się w warstwie wody, którą piją zwierzęta roślinożerne. Jednak jeśli cerkaria nie zostanie połknięta przez żywiciela ostatecznego, to za pomocą przyssawek przyczepia się do roślin nadbrzeżnych i przekształca w kolejną formę larwalną, która może zostać połknięta wraz ze spożywaną roślinnością.

Przypomnij sobie, jaki jest ostateczny cel wędrówki onkosfer tasiemców.

Onkosfery tasiemców z rodzaju Taenia wraz z krwią wędrują do mięśni poprzecznie prążkowanych, w których osiadają i przekształcają się w kolejną formę larwalną. Obecność larw tasiemców w mięśniach żywicieli pośrednich – świń i bydła – umożliwia dokończenie cyklu rozwojowego, ponieważ mięso tych zwierząt zjada żywiciel ostateczny – człowiek. W organizmie człowieka dochodzi do zakończenia cyklu: z form larwalnych powstają formy dorosłe pasożyta, zdolne do rozmnażania płciowego i produkcji jaj.

Przypomnij sobie, jaką funkcję w cyklu rozwojowym pasożyta pełni żywiciel przygodny.

Żywiciel przygodny nie stanowi stałego ogniwa cyklu rozwojowego pasożyta. Zazwyczaj w jego organizmie larwy pasożytów nie znajdują odpowiednich warunków do dalszego rozwoju lub nie jest on zjadany przez właściwych żywicieli, dlatego nie ma możliwości dokończenia cyklu rozwojowego pasożyta.