Sprawdź się
Poniższy rysunek przedstawia schemat budowy jaja płaza.
Na poniższym wykresie widnieją trzy najbardziej typowe krzywe przeżywalności zwierząt. Przedstawiają one zdolność przeżycia osobników danej populacji do określonego wieku.
Poniższe zdjęcia przedstawiają samców i samice dwóch gatunków ropuch: zdjęcie nr 1 – ropuchę dębową (Anaxyrus quercicus), zdjęcie nr 2 – powszechnie występującą w Polsce ropuchę szarą (Bufo bufo).
Aksolotle są neotenicznymi larwami ambystomy meksykańskiej (Ambystoma mexicanum) występującymi w naturze jedynie w kanałach i jaskiniach jeziora Xochimilco w Meksyku, w bliskiej okolicy stolicy Meksyku. W warunkach naturalnych aksolotle rozmnażają się płciowo przed osiągnięciem stadium osobnika dorosłego (neotenia). Dziko żyjące osobniki aksolotla bardzo rzadko osiągają fazę postaci dorosłej, która jest zwierzęciem lądowym. W warunkach laboratoryjnych oraz popularnych hodowlach akwariowych zdarza się to częściej. Neoteniczne larwy występują również u innych gatunków z rodzaju Ambystoma, choć do zakończenia cyklu rozwojowego dochodzi w ich przypadku częściej niż u larwy ambystomy meksykańskiej. Im wyżej nad poziomem morza znajduje się jezioro, w którym żyją larwy, tym częściej przekształcają się one w postać dorosłą. Zaobserwowano też, że jeżeli otaczające jezioro tereny są siedliskami niebezpiecznymi dla form dorosłych, larwy nie przeobrażają się. W wysoko położonych jeziorach temperatura wody jest często niższa niż w jeziorze Xochimilco i sprzyja bardziej rozwojowi kręgowców niż bezkręgowców. Dieta larw ambystom żywiących się wieloma rodzajami niewielkich zwierząt różni się więc w zależności od wysokości nad poziomem morza. W warunkach laboratoryjnych udaje się zainicjować przeobrażenie aksolotla w postać dorosłą przez podanie związków jodu do wody, w której żyje larwa, lub wykonanie wstrzyknięcia tyroksyny (hormonu zawierającego jod i produkowanego przez kręgowce).
Indeks górny Na podstawie: Bert De Groef i in., Forever Young: Endocrinology of Paedomorphosis in the Mexican Axolotl (Ambystoma Mexicanum), [w:] „General and comperative endocrynology”, 2018, nr 266, s. 194–201. Indeks górny koniecNa podstawie: Bert De Groef i in., Forever Young: Endocrinology of Paedomorphosis in the Mexican Axolotl (Ambystoma Mexicanum), [w:] „General and comperative endocrynology”, 2018, nr 266, s. 194–201.