Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia:

Ćwiczenie 1

RFIgaMnORbDHM

R18oWJgbYe4W01

Ćwiczenie 2

Wiązania metaliczne Możliwe odpowiedzi: 1. występują bezpośrednio pomiędzy atomami metali., 2. charakteryzują się wysokimi temperaturami wrzenia i topnienia., 3. powstają w wyniku oddziaływania, przyjmowania lub uwspólniania elektronów walencyjnych reagujących ze sobą atomów., 4. jest obecność przynajmniej jednego niesparowanego elektronu., 5. dążą do uzyskania stabilnej konfiguracje elektronowej. Wiązania chemiczne Możliwe odpowiedzi: 1. występują bezpośrednio pomiędzy atomami metali., 2. charakteryzują się wysokimi temperaturami wrzenia i topnienia., 3. powstają w wyniku oddziaływania, przyjmowania lub uwspólniania elektronów walencyjnych reagujących ze sobą atomów., 4. jest obecność przynajmniej jednego niesparowanego elektronu., 5. dążą do uzyskania stabilnej konfiguracje elektronowej. Warunkiem utworzenia wiązania kowalencyjnego przez dany atom Możliwe odpowiedzi: 1. występują bezpośrednio pomiędzy atomami metali., 2. charakteryzują się wysokimi temperaturami wrzenia i topnienia., 3. powstają w wyniku oddziaływania, przyjmowania lub uwspólniania elektronów walencyjnych reagujących ze sobą atomów., 4. jest obecność przynajmniej jednego niesparowanego elektronu., 5. dążą do uzyskania stabilnej konfiguracje elektronowej. Substancje, w których występuje wiązanie wodorowe Możliwe odpowiedzi: 1. występują bezpośrednio pomiędzy atomami metali., 2. charakteryzują się wysokimi temperaturami wrzenia i topnienia., 3. powstają w wyniku oddziaływania, przyjmowania lub uwspólniania elektronów walencyjnych reagujących ze sobą atomów., 4. jest obecność przynajmniej jednego niesparowanego elektronu., 5. dążą do uzyskania stabilnej konfiguracje elektronowej. Atomy tworzące wiązania chemiczne Możliwe odpowiedzi: 1. występują bezpośrednio pomiędzy atomami metali., 2. charakteryzują się wysokimi temperaturami wrzenia i topnienia., 3. powstają w wyniku oddziaływania, przyjmowania lub uwspólniania elektronów walencyjnych reagujących ze sobą atomów., 4. jest obecność przynajmniej jednego niesparowanego elektronu., 5. dążą do uzyskania stabilnej konfiguracje elektronowej.

R7hnzqnR3mAKM1

Ćwiczenie 3

Ćwiczenie 4

Przeprowadzono doświadczenie zilustrowane na poniższym rysunku:

Przeprowadzono doświadczenie. Zapoznaj się z opisem rysunku.

RFnTQCpSNQpeV

Na ilustracji jest probówka. Do probówki zawierającej 150 gramów wody z dodatkiem alkoholowego roztworu fenoloftaleiny wprowadzono 0,7 grama Nas. Roztwór w probówce ma fioletoworóżowy kolor. — Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Obserwacje:

Sód energicznie „skakał” po powierzchni wody, stapiając się i przyjmując kształt kulki.
Roztwór w naczyniu zmienił zabarwienie.

R8MfvDRI1ySxj

RoGm6rcwPLeFL2

Ćwiczenie 5

Ćwiczenie 6

Współczesne teorie wiązania metalicznego zakładają, że elektrony walencyjne metali są całkowicie zdelokalizowane. Zdelokalizowane elektrony są często nazywane gazem elektronowym lub chmurą elektronową. Dodatnie jony metali, wytwarzane przez utratę elektronów walencyjnych, można uznać za „unoszące się” w chmurze elektronowej. Każdy kation metalu jest utrzymywany na miejscu przez przyciąganie ujemnie naładowanego morza elektronów i odpychanie innych jonów dodatnich.

Indeks górny źródło: chemlibretexts.com, data dostępu: 15.04.2020 r., licencja: CC‑BY‑NC‑SA 3.0 Indeks górny koniec

RgUI5NgX4hfvI

Na rysunku przedstawiono kilkanaście złotych kul, ułożonych równomiernie w kształt prostokąta. To kationy metalu. Pomiędzy nimi, nierównomiernie rozłożone zostały mniejsze kulki. To elektrony tworzące tak zwaną chmurę elektronową. — Model wiązania metalicznego
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Dobrym wskaźnikiem tego, jak zmienia się wytrzymałość wiązania metalicznego w zależności od położenia w układzie okresowym, jest temperatura topnienia. Poniżej w tabeli zgromadzono temperatury topnienia wybranych metali.

Metal	temperatura topnienia $[° C]$
sód	$97,8$
potas	$63,5$
żelazo	$1538,0$
magnez	$650,0$
srebro	$961,8$

R1WDJBbuyMJSc

Ćwiczenie 7

R1UHb9F22XGw5

Atom magnezu na ostatniej powłoce posiada $2$ elektrony, a atom sodu $1$ elektron. Stąd walencyjna konfiguracja elektronowa dla atomu magnezu to $3 s^{2}$ a dla sodu $3 s^{1}$ .

Zarówno elektrony walencyjne magnezu, jak i sodu ulegają delokalizacji. Jednak chmura elektronowa magnezu ma dwukrotnie większą gęstość elektronów, niż ma to miejsce w przypadku sodu, który posiada jeden elektron na ostatniej powłoce. Ponadto kationy magnezu mają również dwukrotnie większy ładunek, a zatem między kationami magnezu a gazem elektronowym jest silniejsze przyciąganie. Atomy magnezu mają również nieco mniejszy promień niż atomy sodu, dlatego zdelokalizowane elektrony są bliżej jąder i silniej z nim oddziaływują.

Z uwagi na silniejsze wiązanie metaliczne dla magnezu niż sodu, potrzeba wyższej energii, aby to wiązanie rozerwać. Dlatego temperatura topnienia magnezu jest wyższa niż sodu.

Ćwiczenie 8

Narysuj model wiązania metalicznego dla potasu.

REKtvhRCID4MQ

R12HKXb3lfOzk

R1OJXDjQagftT

Na rysunku znajduje się 6 dużych kół. W każdym z nich jest symbol: K+. Pomiędzy nimi, do każdego z kół przyporządkowano elektron z ujemnym ładunkiem, zapisany jako e−. — Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Audiobook

Dla nauczyciela