Zastanów się, jaką ocenę życia Wiktora zawiera metafora „proch czasu”.

Parafraza powinna zawierać stwierdzenie, że powrót do Wilka uświadomił Wiktorowi niemożliwość naprawienia przeszłości i zatrzymania procesu przemijania.

Zastanów się, jakie nacechowanie nadaje przeszłym wydarzeniom pamięć Wiktora. Zwróć uwagę na reakcje emocjonalne bohatera porównującego przeszłość z teraźniejszością.

Należy pokazać, że pamięć idealizuje przeszłe wydarzenia, co widać np. w reakcjach Wiktora na rozmowy z Julcią i jego refleksji nad tym, jak różni się kobieta żyjąca w jego wspomnieniach od rzeczywistej bohaterki.

Poszukaj w akcji opowiadania wydarzeń, które napawały Wiktora goryczą i radością. W argumentacji odnieś się do zakończenia opowiadania.

Teza i argumenty powinny uwzględniać wymowę zakończenia opowiadania i pokazywać, że powrót do Wilka pozwolił Wiktorowi na pożegnanie się z przeszłością.

Zwróć uwagę na to, jakie relacje łączyły go z dziewczętami kiedyś, a co zmieniło się po wojnie. Co wspólnego ma z tym idealizacja?

Dziewczęta się zmieniły, wydoroślały; Julcia, z którą najwięcej go łączyło, zmieniła się fizycznie i wyszła za mąż. Kazia wyznała mu, że go kochała, a on nigdy tego nie zauważył. Najmłodsza Tunia zlewa mu się w jedno z nieżyjącą Felą. Jola jest kobietą niemoralną, jednak wciąż podoba mu się fizycznie. Dawna idealizacja dziewcząt, związana z idylliczną przeszłością, zderza się z rzeczywistością.

Zwróć uwagę na przemianę, jaka zachodzi w bohaterze, na relacje, jakie buduje oraz przestrzeń, w której funkcjonuje.

Możesz zwrócić uwagę na to, że konfrontacja z wyobrażeniami prowadzi do rozczarowania; ostatecznie bowiem Wiktor chętnie wraca do swojego życia; znaczenie ma także przestrzeń, w której się znalazł i którą zderza z tym, co pamięta sprzed lat.