Sprawdź się
Połącz każdy wyraz z odpowiadającym mu znaczeniowo synonimem.
walka i powiązanie przeciwieństw, istotna cecha, kolejność według ważności, tajemnica lub tajemniczy obrządek, pierwowzór
dialektyka | |
hierarchia | |
archetyp | |
misterium | |
atrybut |
W tekście Octavio Paza jest mowa o stałości i o zmienności miłości. Odpowiedz na poniższe pytania:
Na podstawie informacji zawartych w akapitach 1. i 4. określ epokę oraz środowisko społeczne, w których zrodziła się europejska koncepcja miłości.
Dlaczego, według Octavio Paza, prawdziwej miłości nie da się pogodzić z pragnieniem władzy nad drugą osobą? Podaj dwa powody.
Tekst do ćw. 6–8
SońkaMyślę, że już wtedy – dawno, dawno temu – że już wtedy rozumieliśmy: ten początek, ta noc spełnionego życzenia, moc połączonych ciał, to jest nasz koniec, początek upadku. Modliłam się żarliwie, by ten upadek trwał długo, lata i dziesiątki lat, żeby Niemcy wygrali i pozostali na zawsze, tym razem wszakże mądry BohBoh nie uronił gwiazdy, spoglądając na nasze szczęście.
Nieszczęście dojrzewało w nas, lecz byliśmy gotowi zapłacić każdą cenę za drugą osobę i wspólny czas; nawet cena wyższa od najwyższej – to nie byłoby drogo. Nawet nieprawda, zdrada i upodlenie. Nawet skłamana spowiedź i rozdarty materiał sukienki. Nawet to.
Sonia westchnęła. Powiedziała więcej, niż myślała, a myślała mniej, niż czuła. W istocie te wszystkie oceny własnego losu niezbyt Sonię obchodziły: słowa słowami, a zabici pozostają zabitymi.
Leżeliśmy przytuleni. Nic nie zakłócało ciszy. Słyszałam tylko chrapanie ojca przez ścianę chałupy. To była najszczęśliwsza noc w moim życiu. Nie rozmawialiśmy, bo i po co, musielibyśmy gadać do siebie z różnych języków. W ogóle z Joachimem prawie nigdy nie rozmawialiśmy.
To nieprawda, że zakochanym czas mija w okamgnieniu. Czas płynie inaczej, jednak nie przyspiesza. Oczy patrzą ciężko i uważnie. Powieki ciążą. Każda wspólnie spędzona minuta wydaje się dłuższa, większa i głębsza niż rok spędzony samotnie. O, tak, każdą naszą minutę dokładnie pamiętam, mogłabym opowiadać godzinami, co wtedy czułam, co się stawało, co pachniało, co pohukiwało, który pies w której zagrodzie zaszczekał i w które miejsce łaskotały mnie źdźbła. Każda wspólnie spędzona minuta była malutką wiecznością, idealnym światem. Każda minuta spędzona osobno była jak wyrzucona w błoto, zepsuta i niewiele warta. Kochałam tak do końca, do granicy, za którą już tylko nic. Kochaliśmy się tak bardzo, że czas płynął tylko wtedy, gdy byliśmy razem. Jakbyśmy sami byli czasem. Poza nami czas nie istniał, nic a nic.
Sonia i Joachim nie rozmawiają ze sobą, ponieważ nie znają wspólnego języka. Wyjaśnij, dlaczego, według Sońki, w miłości nie ma to żadnego znaczenia.
Zakochując się, wybieramy swoje fatum
– wyjaśnij paradoksalny sens tego zdania, odnosząc się do zacytowanego fragmentu Sońki Ignacego Karpowicza oraz do wykładu w multimedium.
Praca domowa
Odwołując się do wybranych tekstów literackich i pozaliterackich tekstów kultury, napisz esej, w którym wyjaśnisz, na czym polega tragiczna istota miłości.