Sprawdź się
Jakie stanowiska filozoficzne można przypisać Schopenhauerowi na podstawie tego fragmentu?
Świat jako wola i przedstawienieJeśli zatem poznaliśmy samą istotę świata jako wolę, a we wszystkich zjawiskach świata poznaliśmy tylko jej przedmiotowość, i jeśli prześledziliśmy je od pozbawionego poznania parcia ciemnych sił przyrody aż po najbardziej świadome ludzkie działanie, to bynajmniej nie uchylamy się od konsekwencji, że wraz z dobrowolnym zaprzeczeniem woli, rezygnacją z niej, zniesiony zostaje także wszelki jej przejaw, owo nieustanne dążenie i owa krzątanina bez celu i spoczynku, na wszystkich szczeblach przedmiotowości, w których i dzięki którym istnieje świat, że zniesiona zostaje różnorodność stopniowo następujących po sobie form, zniesiony wraz z wolą wszelki jej przejaw, a wreszcie także ogólne formy czasu i przestrzeni oraz ostatnia, podstawowa ich forma, podmiot i przedmiot. Nie ma woli, nie ma też przedstawienia, nie ma świata.
Do podanych niżej wyjaśnień dopasuj odpowiednie pojęcie.
rozum, racjonalizm, pesymizm metafizyczny, libido, dusza
Ślepe, niepowstrzymane dążenie, jakie widać już w przyrodzie nieorganicznej i roślinnej, i ich prawach, a także w wegetatywnej części naszego własnego życia. | Ponieważ wola jest rzeczą samą w sobie, wewnętrzną treścią, istotą świata, a życie, świat widomy, zjawisko jest tylko zwierciadłem woli, więc będzie ono towarzyszyło woli tak nierozerwalnie, jak ciału jego cień; a gdy istnieje wola, będzie też istniało życie, świat. |
---|---|
Rozpoznaj stanowisko metafizyczne, które wyraża w poniższym fragmencie Schopenhauer, i uzasadnij swoją odpowiedź.
Świat jako wola i przedstawienieBezpośrednio dany jest nam zawsze tylko brak, tj. ból. Zaspokojenie natomiast i uciechę możemy poznać tylko pośrednio, przez przypomnienie poprzednich cierpień i wyrzeczeń, które się wraz z nimi skończyły. Stąd bierze się, że naprawdę nie zdajemy sobie sprawy z dóbr i zalet, jakie rzeczywiście posiadamy, ani ich nie cenimy, lecz sądzimy, że tak być musi; uszczęśliwiają bowiem zawsze tylko negatywnie, oddalając od nas cierpienia. Dopiero gdy je utracimy, czujemy ich wartość; albowiem brak, niedostatek, cierpienie są czymś pozytywnym, co bezpośrednio daje o sobie znać.
Zdecyduj, które ze stwierdzeń odnoszących się do tekstu Schopenhauera są prawdziwe, a które fałszywe.
zdanie | prawda | fałsz |
Według tekstu Schopenhauera byt jest rozumny. | □ | □ |
Woluntaryzm Schopenhauera przeciwstawia się racjonalizmowi. | □ | □ |
Woluntaryzm Schopenhauera przeciwstawia się idealizmowi. | □ | □ |
Schopenhauer jest przedstawicielem irracjonalizmu. | □ | □ |
Spośród wszystkich określeń wybierz te, które można połączyć z idealizmem niemieckim, i te, które odnoszą się do filozofii Schopenhauera.
racjonalizm, rozum, irracjonalizm, wola, woluntaryzm, świat jest zwierciadłem woli, podział na przedmiot i podmiot jest etapem rozwoju Ducha obiektywnego, idealizm obiektywny, Duch, idealizm transcendentalny, podmiot ustanawia przedmiot poznania
idealizm niemiecki | |
---|---|
idealizm Schopenhauera |
Wyjaśnij, na czym polega zasadnicza różnica między idealizmem Schopenhauera a poglądami innych przedstawicieli idealizmu niemieckiego, takich jak Kant lub Hegel.
Odwołując się do poniższego fragmentu, wykaż, że Schopenhauer jest idealistą.
Świat jako wola i przedstawienieTym, co powszechnie przyjmuje się jako coś pozytywnego, a co nazywany bytem i czego negację wyraża pojęcie nicości w jego najogólniejszym sensie, jest właśnie świat jako przedstawienie, wykazałem zaś, że jest on przedmiotowością woli jako jej zwierciadło. Tą wolą i tym światem jesteśmy także my sami i do niego przynależy w ogóle przedstawienie jako jedna z jego stron; formą tego przedstawienia jest przestrzeń i czas, dlatego z tego punktu widzenia wszystko musi być gdzieś i kiedyś. Do przedstawienia zalicza się następnie także pojęcie, materiał filozofii, a wreszcie słowo, znak pojęcia. Zaprzeczenie, zniesienie, odwrócenie woli są także zniesieniem i zanikiem świata, jej zwierciadła. Gdy nie dostrzegamy jej już w tym zwierciadle, pytamy daremnie, dokąd się obróciła, i narzekamy wtedy, że zagubiła się w nicości, bo nie ma dla niej już żadnego „gdzie” ani „kiedy”.