Zwróć uwagę, jaki stosunek do uczuć oraz okoliczności, jakie przynosi los, zaleca Horacy.

Wiersz odwołuje się do stoickiego ideału mędrca, który jest niewrażliwy na namiętności oraz obojętny wobec rzeczy, na które nie ma wpływu. Stoicy nazywali taką postawę apatią.

Odnieś omówione koncepcje eudajmonii do własnego doświadczenia, np. życia w szkole. Czy udałoby ci się stosować na co dzień zasady proponowane przez stoików lub doktrynę środka Arystotelesa?

Odpowiedź wolna. Warunkiem formalnym jest uzasadnienie wyboru koncepcji oraz wskazania trudności dotyczącej realizacji dowolnej koncepcji eudajmonii. Wybrana koncepcja powinna zostać omówiona według klucza:
[a] Demokryt: eudajmonia jako stan harmonii wynikającej z tego, że rozum panuje nad namiętnościami;
[b] Arystoteles: eudajmonia jako działanie rozumne, czyli stosowanie doktryny środka;
[c] stoicy: refleksja prowadząca do uniezależnienia się od okoliczności zewnętrznych i emocji;
[d] epikureizm: eudajmonia jako rozsądne i zgodne z zasadami moralnymi korzystanie z różnego rodzaju przyjemności (ale przede wszystkim odczuwanie radości życia).

Odwołując się do własnych odpowiedzi z poprzednich ćwiczeń, zastanów się, w jakich okolicznościach możliwe jest wcielenie w życie jednej z koncepcji eudajmonii. Na tej podstawie określ, kim jest twoja postać (uczy się/pracuje, ma rodzinę lub przyjaciół czy żyje samotnie, jakie ma cechy charakteru, itd.).