Punkt izoelektryczny to taka wartość pH roztworu, przy której występuje maks. stężenie jonu obojnaczego – czy podana definicja jest poprawna? Możliwe odpowiedzi: 1. tak, 2. nie
RY1fIEMg90iGA1
Ćwiczenie 2
Przyporządkuj wypadkowy ładunek, który mają aminokwasy w roztworze wodnym, do zależności między pH tego roztworu a punktem izoelektrycznym aminokwasu. Możliwe odpowiedzi: 1. ładunek dodatni, 2. ładunek ujemny, 3. ładunek obojętny (jon obojnaczy) Możliwe odpowiedzi: 1. ładunek dodatni, 2. ładunek ujemny, 3. ładunek obojętny (jon obojnaczy) Możliwe odpowiedzi: 1. ładunek dodatni, 2. ładunek ujemny, 3. ładunek obojętny (jon obojnaczy)
Przyporządkuj wypadkowy ładunek, który mają aminokwasy w roztworze wodnym, do zależności między pH tego roztworu a punktem izoelektrycznym aminokwasu. Możliwe odpowiedzi: 1. ładunek dodatni, 2. ładunek ujemny, 3. ładunek obojętny (jon obojnaczy) Możliwe odpowiedzi: 1. ładunek dodatni, 2. ładunek ujemny, 3. ładunek obojętny (jon obojnaczy) Możliwe odpowiedzi: 1. ładunek dodatni, 2. ładunek ujemny, 3. ładunek obojętny (jon obojnaczy)
R2PqE5lynuX0G1
Ćwiczenie 3
Uzupełnij poniższe zdania. Zmiana 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością roztworu (alkalizacja lub zakwaszenie roztworu) wywołuje przesunięcie równowagi w stronę anionu ( 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością ) lub w stronę kationu ( 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością ). Możliwość uzyskiwania, w zależności od środowiska, ładunku 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością lub ujemnego przez cząsteczki aminokwasu jest podstawą metody rozdzielania i identyfikacji aminokwasów, polegającej na wywołaniu migracji cząsteczek w 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością. Różne 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością jonów oraz ich ładunek sprawiają, że ich ruch w polu elektrycznym zachodzi z różną 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością. Taka metoda rozdziału związków chemicznych nosi nazwę 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością.
Uzupełnij poniższe zdania. Zmiana 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością roztworu (alkalizacja lub zakwaszenie roztworu) wywołuje przesunięcie równowagi w stronę anionu ( 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością ) lub w stronę kationu ( 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością ). Możliwość uzyskiwania, w zależności od środowiska, ładunku 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością lub ujemnego przez cząsteczki aminokwasu jest podstawą metody rozdzielania i identyfikacji aminokwasów, polegającej na wywołaniu migracji cząsteczek w 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością. Różne 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością jonów oraz ich ładunek sprawiają, że ich ruch w polu elektrycznym zachodzi z różną 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością. Taka metoda rozdziału związków chemicznych nosi nazwę 1. , 2. elektroforezy, 3. dodatniego, 4. , 5. masy, 6. polu elektrycznym, 7. , 8. prędkością.
21
Ćwiczenie 4
R1KfhUE8VULPv
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Teoria Brønsteda dotyczy przekazywania jonu wodorowego (protonu) między kwasem a zasadą, z kolei teoria Lewisa dotyczy przyjmowania przez kwas Lewisa wolnej pary elektronowej od zasady Lewisa.
Teoria Brønsteda: glicyna jest amfiprotyczna, co oznacza, że jest zarówno kwasem, czyli donorem protonu, jak i zasadą, czyli akceptorem protonu.
Teoria Lewisa: glicyna jest zasadą, czyli donorem pary elektronowej.
21
Ćwiczenie 5
Wymień właściwości aminokwasów w punkcie izoelektrycznym.
R1fqvqVNalU5R
Odpowiedź: (Uzupełnij).
Właściwości te są wykorzystywane do rozdzielania aminokwasów.
min. rozpuszczalność;
min. ruchliwość w polu elektrycznym;
min. lepkość.
21
Ćwiczenie 6
Kwas asparaginowy to aminokwas, którego wzór podano poniżej.
R1BBqcLYyHxas
Ilustracja
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
A. Zapisz równanie reakcji kwasu asparaginowego z .
B. Zapisz równanie reakcji kwasu asparaginowego z .
RfWtLhErxMXOI
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.
Zastanów się, która grupa funkcyjna będzie reagować z poszczególnymi związkami.
R1Ms3YBrZPDo0
Ilustracja
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1ECXcWEBrU1O2
Ćwiczenie 6
Uzupełnij równania reakcji aminokwasu z bromowodorem oraz wodorotlenkiem wapnia. 1. , 2. , 3. , 4. , 5. , 6.
1. , 2. , 3. , 4. , 5. , 6.
Uzupełnij równania reakcji aminokwasu z bromowodorem oraz wodorotlenkiem wapnia. 1. , 2. , 3. , 4. , 5. , 6.
1. , 2. , 3. , 4. , 5. , 6.
31
Ćwiczenie 7
Przeprowadzono doświadczenie przedstawione schematycznie na rysunku. Zaproponuj jego tytuł, zapisz obserwacje i wnioski wraz z równaniami reakcji.
RCs73CE1oiaPL
Na ilustracji przedstawiono dwie probówki, pierwsza zawiera czerwony roztwór oranżu metylowego i kwasu chlorowodorowego, a druga zawiera malinoworóżowy roztwór fenoloftaleiny i wodorotlenku sodu. Do obu probówek dodaje się glicynę.
Schemat doświadczenia
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R4CyoVjGGHnxw
Obserwacje (Uzupełnij)
Wnioski (Uzupełnij).
RZ6vSsG4NCHkG
Tytuł doświadczenia:
(Uzupełnij)
Obserwacje: (Uzupełnij)
Wnioski: (Uzupełnij). Równania reakcji: (Uzupełnij).
Obecność których jonów badają wykorzystane wskaźniki?
Tytuł doświadczenia: Badanie charakteru chemicznego glicyny.
Obserwacje: W probówce nr 1 czerwony roztwór oranżu metylowego zmienia barwę na żółtą, natomiast w probówce nr 2 malinowy roztwór fenoloftaleiny odbarwia się.
Wnioski: Glicyna reaguje z kwasem i z zasadą, ma więc charakter amfoteryczny.
Równania reakcji:
31
Ćwiczenie 8
Elektroforeza to metoda rozdziału mieszanin aminokwasów, peptydów lub białek, oparta na różnicach w ruchliwości naładowanych cząstek w polu elektrycznym. Dokąd – do anody czy katody – kieruje się alanina w trakcie elektroforezy, prowadzonej w roztworze o ? wynosi .
RZeQmNNkFloJB
Odpowiedź: (Uzupełnij).
Anoda jest elektrodą o ładunku dodatnim, z kolei katoda jest elektrodą o ładunku ujemnym.
W alanina znajduje się powyżej swojego punktu izoelektrycznego i ma wypadkowy ładunek ujemny – w polu elektrycznym będzie się więc poruszała w kierunku elektrody dodatniej, czyli anody.
