Zwróć uwagę na sformułowania „zapytałeś mnie”, „i nie wiesz/ czemu milczę”. O czym mogą świadczyć?

Skierowane do adresata na początku utworu słowa „zapytałeś mnie” sugerują, że ów adresat zwrócił się do kogoś, kto cieszy się autorytetem, ma pewne doświadczenie. Podmiot liryczny jednak milczy, odpowiedź na to pytanie może być bowiem zbyt trudna, bolesna. Może na zadane pytanie nie ma właściwej odpowiedzi.

Jaki stosunek wobec życia przyjmuje podmiot liryczny? Czy wszystko jest dla niego jasne i zrozumiałe?

Podmiot liryczny dokonuje bilansu, konstatacji. Te refleksje pojawiają się w różnych sytuacjach życiowych: „idąc polną drogą/ulicą nieznanego miasta/ścieżką cmentarną/do grobu matki”. Podmiot liryczny „mówi sobie”, co w konfrontacji z poprzednim „milczeniem” może oznaczać odkrywanie najważniejszych i najtrudniejszych prawd. Stwierdzenie „tak się płaci” zaś wskazuje ofiarę, wyrzeczenie, które trzeba było ponieść. W wierszu pojawia się także szereg wyliczeń: „za wszystko/za co/za nic”, można uznać za rodzaj stopniowania – najpierw podmiot stwierdza, że nie ma żadnej rzeczy za darmo („tak się płaci za wszystko”), by potem zapytać: „za co” i samemu sobie odpowiedzieć: „za nic”. Ta część refleksji zostaje zamknięta powtórzeniem „więc to tak”, co podkreśla pewność i gorycz owego stwierdzenia.

Jaki jest główny temat utworu? Jak podmiot liryczny postrzega poetów?

Wiersz Tadeusza Różewicza traktuje o cenie, jaką się płaci za bycie poetą. Paradoksalnie poezja nikomu nie jest potrzebna, niczemu nie służy, ale w planie konkretnej egzystencji jest znakiem wrażliwości, pomaga odczuwać realność własnego bytowania. Bycie poetą oznacza cierpienie, samotność, wyobcowanie ze świata, ale rodzi się ona w ludzkim wnętrzu, wyrasta z przeżytego doświadczenia.

Do czego odnoszą się takie sformułowania, jak: wieniec laurowy, hotel, czapka błazeńska?

Poeta podróżnik: wieniec laurowy, hotel, każdy, zwyczajna podróż, poezja egzystencjalna

Poeta odmieniec: czapka błazeńska, cela więzienna, poezja romantyczna

Zwróć uwagę na ostatnią strofę wiersza. Czym jest koniec?

W poincie utworu pojawiają się słowa „dopiero na końcu/ dowiesz się/ co to jest poezja”. Ów koniec przywołuje skojarzenia z czymś ostatecznym, być może chodzi tu o śmierć. Dopiero ona przyniesie rozstrzygnięcie kwestii nurtujących nas za życia.